Zasady załatwiania przez organy kwaterunkowe wniosków właścicieli domów jednorodzinnych o przekwaterowanie ich do tych domów.

Monitor Polski

M.P.1955.39.381

Akt utracił moc

Wersja od: 6 maja 1955 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ

z dnia 18 kwietnia 1955 r.

w sprawie zasad załatwiania przez organy kwaterunkowe wniosków właścicieli domów jednorodzinnych o przekwaterowanie ich do tych domów.

Na podstawie art. 9 ust. 3 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o lokalach w domach spółdzielni mieszkaniowych i w domach jednorodzinnych (Dz. U. Nr 31, poz. 120) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przy załatwianiu wniosków właścicieli domów jednorodzinnych o przekwaterowanie ich do tych domów mają zastosowanie zasady zawarte w instrukcji, stanowiącej załącznik do niniejszego zarządzenia.

§ 2. Zarządzenia wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

INSTRUKCJA W SPRAWIE ZASAD ZAŁATWIANIA PRZEZ ORGANY KWATERUNKOWE WNIOSKÓW WŁAŚCICIELI DOMÓW JEDNORODZINNYCH O PRZEKWATEROWANIE ICH DO TYCH DOMÓW

§ 1.

1. Domem jednorodzinnym w rozumieniu niniejszej instrukcji jest dom lub samodzielna część domu bliźniaczego lub szeregowego, obejmująca najwyżej 4 pokoje z kuchnią o łącznej powierzchni użytkowej nie przekraczającej 110 m².

2. Instrukcja odnosi się do wszystkich domów jednorodzinnych bez względu na okres ich wybudowania.

§ 2. Właściciel domu jednorodzinnego nie mieszkający w tym domu może wystąpić do organu kwaterunkowego z wnioskiem o przekwaterowanie osoby zamieszkałej w jego domu do innego lokalu oraz przydzielenie jemu opróżnionego lokalu mieszkalnego.

§ 3. Warunkiem wystąpienia z wnioskiem o przekwaterowanie jest uprawnienie właściciela do otrzymania przydziału lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której położony jest dom jednorodzinny, zgodnie z art. 6 dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o publicznej gospodarce lokalami (Dz. U. z 1950 r. Nr 36, poz. 343).

§ 4. Przy rozpatrywaniu wniosków o przekwaterowanie należy dążyć do umożliwienia właścicielowi domu jednorodzinnego zamieszkania w jego domu.

§  5.

1. Organ kwaterunkowy zarządza przekwaterowanie, jeżeli właściciel domu jednorodzinnego dostarczy osobie przekwaterowywanej zastępczy lokal mieszkalny w tej samej miejscowości oraz zobowiązuje się ponieść koszty przekwaterowania.

2. Zastępczy lokal mieszkalny powinien odpowiadać normom zaludnienia przysługującym osobie przekwaterowywanej oraz nadawać się do zamieszkania ze względu na stan techniczny.

3. Organ kwaterunkowy może odmówić zarządzenia przekwaterowania (ust. 1) jedynie z przyczyn szczególnie ważnych.

§  6.

1. W przypadkach, w których właściciel domu jednorodzinnego nie może dostarczyć mieszkania zastępczego, mieszkanie to może dostarczyć organ kwaterunkowy, o ile dysponuje wolnymi lokalami.

2. Organ kwaterunkowy może również przejąć do swojej dyspozycji mieszkanie zastępcze dostarczone przez właściciela domu jednorodzinnego, przydzielając osobie, która ma być przekwaterowana, inny lokal bardziej jej odpowiadający.

3. Od zawiadomienia organu kwaterunkowego o odmowie dostarczenia mieszkania zastępczego w przypadkach przewidzianych w ust. 1 nie służy odwołanie.

§ 7. W razie opróżnienia z jakichkolwiek powodów lokalu mieszkalnego w domu jednorodzinnym przez dotychczasowych lokatorów właściciel domu ma pierwszeństwo w uzyskaniu przydziału na opuszczony lokal w granicach przysługujących mu norm zaludnienia.

§  8.

1. Organ kwaterunkowy, uwzględniając wniosek o przekwaterowanie, przydziela osobom, które mają być przekwaterowane, mieszkanie zastępcze, a właścicielowi domu mieszkanie zajmowane dotąd przez osobę przekwaterowywaną w granicach przysługujących mu norm zaludnienia.

2. W przypadku, gdy przez zamieszkanie właściciela dom jednorodzinny, zgodnie z obowiązującymi przepisami, zostanie wyłączony spod przepisów o publicznej gospodarce lokalami, organ kwaterunkowy pozostawi w dyspozycji właściciela opuszczone w jego domu mieszkanie bez względu na ewentualne przekroczenie norm zaludnienia.

§ 9. Załatwianie spraw objętych niniejszą instrukcją następuje w trybie przewidzianym w dekrecie z dnia 21 grudnia 1945 r. o publicznej gospodarce lokalami (Dz. U. z 1950 r. Nr 36, poz. 343).