Zasady wynagradzania radców prawnych i referentów prawnych zatrudnionych w przedsiębiorstwach państwowych, zjednoczeniach oraz w bankach państwowych.

Monitor Polski

M.P.1963.94.438

Akt utracił moc

Wersja od: 20 lipca 1971 r.

UCHWAŁA Nr 400

RADY MINISTRÓW

z dnia 10 grudnia 1963 r.

w sprawie zasad wynagradzania radców prawnych i referentów prawnych zatrudnionych w przedsiębiorstwach państwowych, zjednoczeniach oraz w bankach państwowych. ^*

Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uchwala, co następuje:

§ 1. Uchwała ma zastosowanie do radców prawnych wpisanych na listę radców prawnych oraz do referentów prawnych, objętych uchwałą nr 533 Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1961 r. w sprawie obsługi prawnej przedsiębiorstw państwowych, zjednoczeń oraz banków państwowych (Monitor Polski Nr 96, poz. 406).

§  2.

1. Wynagrodzenie zasadnicze radcy prawnego ustala się według obowiązującej w danym zakładzie pracy tabeli płac, w wysokości stawek wynagrodzenia zasadniczego, przysługującego na stanowisku kierownika działu ekonomicznego (lub innym równorzędnym).

2. Przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia w ramach stawek wynagrodzenia zasadniczego, przysługującego radcy prawnemu według ust. 1, należy się kierować jego doświadczeniem zawodowym, nabytym w ciągu pracy w dziedzinie prawnej, oraz zakresem obowiązków i stopniem przydatności do pracy.

3. Radcy prawnemu nie może być przyznane wynagrodzenie ryczałtowe.

§ 3. Radca prawny zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin pracy otrzymuje zależnie od czasu pracy stosunkową część wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego zgodnie z § 2, z tym że wynagrodzenie radcy prawnego zatrudnionego w niepełnym wymiarze godzin pracy powinno być obliczane od podstawy nie niższej niż 2.400 zł miesięcznie.

§  4.

1. Radcy prawnemu zatrudnionemu tylko w jednym zakładzie pracy w pełnym wymiarze godzin pracy, obowiązującym w danym zakładzie pracy, przysługuje wynagrodzenie zasadnicze ustalone w § 2, podwyższone o 10%.

2. 1 Wynagrodzenie zasadnicze podwyższone o 10% przysługuje również radcy prawnemu, zatrudnionemu wyłącznie w zakładach pracy uprawnionych do prowadzenia działalności handlu zagranicznego, bez względu na to, czy jest zatrudniony w jednym, czy w kilku zakładach pracy.

§  5.

1. W zakładzie pracy, zatrudniającym dwóch lub więcej radców prawnych, radcy prawnemu koordynującemu ich pracę przysługuje dodatek w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego (§ 2 lub § 4).

2. 2 W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych wielkością komórki prawnej, zwłaszcza gdy zakres działania tej komórki obejmuje obsługę prawną kilku przedsiębiorstw lub instytucji - właściwy minister może przyznać radcy prawnemu, koordynującemu pracę radców prawnych, dodatek wyższy od wymienionego w ust. 1, nie przekraczający jednak 15% wynagrodzenia zasadniczego (§ 2 lub § 4).

§  6.

1. Radcy prawnemu przysługuje dodatkowe wynagrodzenie z tytułu zastępstwa w postępowaniu sądowym w procesach z osobami fizycznymi i z organizacjami nie będącymi organizacjami państwowymi. Wynagrodzenie to nie przysługuje w sporach ze stosunku pracy, z wyjątkiem sporów o niedobory zawinione, oraz w sporach o odszkodowanie z powodu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

2. Dodatkowe wynagrodzenie wynosi 70% przysądzonego zasadniczego wynagrodzenia pełnomocnika procesowego w procesach z powództwa wytoczonego przez zakład pracy, a 100% przysądzonego zasadniczego wynagrodzenia pełnomocnika procesowego w procesach wytoczonych zakładowi pracy.

3. Jeżeli w tym samym postępowaniu sądowym bierze udział kilku radców prawnych, o podzieleniu między nich dodatkowego wynagrodzenia (ust. 1) decyduje kierownik zakładu pracy zależnie od wkładu pracy radców prawnych.

4. W sprawach z powództwa zakładu pracy dodatkowe wynagrodzenie (ust. 1) wypłaca się w połowie z pierwszej wyegzekwowanej kwoty, pozostałą zaś połowę - po wyegzekwowaniu połowy należności głównej. W sprawach z powództwa przeciwko zakładowi pracy wynagrodzenie dodatkowe wypłaca się w całości po wyegzekwowaniu kosztów od dłużnika.

5. Wysokość dodatkowych wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać w ciągu roku kalendarzowego 3-miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, pobieranego w danym zakładzie pracy.

6. Radcy prawnemu prowadzącemu proces sądowy lub arbitrażowy ze stroną mającą siedzibę za granicą, w razie uzyskania korzystnego dla zakładu pracy wyniku w procesie, przyznaje się dodatkowe wynagrodzenie w walucie polskiej w wysokości 2% wartości sporu. Dodatkowe wynagrodzenie będzie płatne w terminie 30 dni od uprawomocnienia się korzystnego dla zakładu pracy orzeczenia lub ugody. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia nie może przekraczać 3-miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, pobieranego w danym zakładzie pracy, a łączna wysokość wynagrodzeń dodatkowych w ciągu roku kalendarzowego nie może przekraczać 6-miesięcznego wynagrodzenia. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§  7.

1. Radcy prawnemu, wykonującemu na podstawie umowy zlecenia doraźną usługę prawną na rzecz innego zakładu pracy, w którym nie jest on zatrudniony na podstawie umowy o pracę, przysługuje za jej wykonanie wynagrodzenie w wysokości 50% stawek, przysługujących adwokatowi za wykonanie poszczególnych czynności zawodowych. Wynagrodzenie takie przysługuje również:

1) radcy prawnemu przedsiębiorstwa zastępującemu doraźnie, na podstawie zlecenia właściwego zjednoczenia, w postępowaniu sądowym, arbitrażowym lub administracyjnym inne przedsiębiorstwo, zgrupowane w tym zjednoczeniu,

2) radcy prawnemu zjednoczenia, który na polecenie dyrektora zjednoczenia zastępuje doraźnie w postępowaniu wymienionym w pkt 1 przedsiębiorstwo zgrupowane w tym zjednoczeniu,

3) radcy prawnemu zjednoczenia wiodącego lub przedsiębiorstwa prowadzącego, który na polecenie dyrektora zjednoczenia wiodącego lub przedsiębiorstwa prowadzącego zastępuje doraźnie w postępowaniu wymienionym w pkt 1 inne przedsiębiorstwo.

2. Łączna kwota wynagrodzeń za usługi prawne, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć w ciągu roku kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, przysługującego radcy prawnemu zatrudnionemu w pełnym wymiarze godzin (na pełnym etacie).

3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, płatne jest z bezosobowego funduszu płac przedsiębiorstwa, na którego rzecz doraźna usługa prawna została wykonana, przy zachowaniu obowiązujących przepisów w sprawie zasad gospodarowania bezosobowym funduszem płac. Wypłata następuje za pośrednictwem przedsiębiorstwa lub zjednoczenia, w którym radca prawny jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę.

§  8.

1. Wynagrodzenie zasadnicze referenta prawnego zatrudnionego w komórce prawnej kierowanej przez radcę prawnego ustala się według obowiązującej w danym zakładzie pracy tabeli płac w wysokości stawek wynagrodzenia zasadniczego przysługującego na stanowisku referenta ekonomicznego (starszego referenta w grupie zawodowej administracyjnej lub innego równorzędnego).

2. W zakładach pracy, w których nie jest zatrudniony radca prawny, wynagrodzenie referenta prawnego może być ustalone w wysokości stawek wynagrodzenia zasadniczego, przysługującego na stanowisku ekonomisty (inspektora lub innym równorzędnym).

§  9.

1. Obowiązujące w danej branży zasady przyznawania nagród, premii, deputatów oraz szczególne przywileje branżowe (z Karty Górnika, Hutnika itp.) mają również zastosowanie do radców prawnych i referentów prawnych, zatrudnionych co najmniej w połowie wymiaru godzin pracy, obowiązującego w danym zakładzie pracy.

2. Wysokość należności i rozmiar świadczeń, o których mowa w ust. 1, zależne są od wymiaru czasu pracy w danym zakładzie pracy. Jeżeli radca prawny jest zatrudniony w kilku zakładach pracy, w których przysługują należności i świadczenia, o których mowa w ust. 1, łączna wysokość należności i rozmiar świadczeń nie mogą przekroczyć należności i świadczeń przysługujących radcy prawnemu, zatrudnionemu w pełnym wymiarze godzin pracy w macierzystym zakładzie pracy.

§ 10. Stanowiska radców prawnych i referentów prawnych, o których mowa w § 8 ust. 2, są stanowiskami samodzielnymi w rozumieniu art. 16a ustawy z dnia 19 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu (Dz. U. z 1933 r. Nr 94, poz. 734 z późniejszymi zmianami).

§ 11. Osoby, które przed wejściem w życie uchwały wykonywały czynności radców prawnych i mają ukończone wyższe studia prawnicze, a nie zostały wpisane na listę radców prawnych z powodu niezłożenia egzaminu, o którym mowa w § 19 ust. 1 uchwały nr 533 Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1961 r., i zostały zatrudnione na stanowisku referenta prawnego, pobierają wynagrodzenie w dotychczasowej wysokości, jeżeli ono jest wyższe od wynagrodzenia ustalonego w § 8; wynagrodzenie to nie może jednak przekroczyć 90% wynagrodzenia zasadniczego radcy prawnego w danym zakładzie pracy.

§ 12. Upoważnia się ministrów (kierowników urzędów centralnych) oraz prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) do wprowadzenia w porozumieniu z zarządami głównymi właściwych związków zawodowych odpowiednich zmian w układach zbiorowych pracy lub w przepisach, regulujących wynagrodzenie radców prawnych i referentów prawnych, stosownie do przepisów uchwały.

§ 13. Upoważnia się Ministrów:

Komunikacji - w odniesieniu do przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe",

Łączności - w odniesieniu do przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon"

do dostosowania w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac wynagrodzenia radców prawnych i referentów prawnych, zatrudnionych w wymienionych przedsiębiorstwach, do zasad wynagradzania radców prawnych i referentów prawnych, ustalonych w uchwale.

§ 14. Wykonanie uchwały nie może spowodować zwiększenia planowanego na rok 1964 funduszu płac zakładu pracy.

§ 15. Zaleca się centralnym organizacjom spółdzielczym i stowarzyszeniom prowadzącym działalność gospodarczą dostosowanie zasad wynagradzania radców prawnych i referentów prawnych do przepisów uchwały.

§ 16. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1964 r.

^* Z dniem 1 lipca 1964 r. nin. uchwała traci moc w zakresie uregulowanym uchwałą z dnia 4 maja 1964 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w zjednoczeniach (jednostkach równorzędnych) grupujących państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe i budowlano-montażowe (M.P.64.32.140) - zob. § 15 pkt 6 wymienionej uchwały.

¹ § 4 ust. 2 zmieniony przez § 1 uchwały nr 104 z dnia 25 maja 1971 r. (M.P.71.31.197) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1971 r.

² § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 uchwały nr 134 z dnia 2 lipca 1971 r. w sprawie uproszczenia trybu działalności naczelnych i centralnych organów administracji (M.P.71.38.247) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 20 lipca 1971 r.