§ 2. - Zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych w zjednoczeniach (jednostkach równorzędnych) grupujących państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe i budowlano-montażowe.

Monitor Polski

M.P.1967.21.100 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1972 r.

§  2.

1. Dyrektor zjednoczenia może w uzasadnionych wypadkach:

1) zwolnić pracownika, zatrudnionego w zjednoczeniu w dniu wejścia w życie uchwały, od określonych w taryfikatorze kwalifikacyjnym wymagań w zakresie wykształcenia bądź praktyki zawodowej,

2) skrócić dla pracownika o szczególnie wysokich kwalifikacjach ustalony w taryfikatorze kwalifikacyjnym okres praktyki zawodowej.

2. Przepisy ust. 1 nie dotyczą pracowników zatrudnionych na stanowiskach radcy prawnego i referenta prawnego.

§ 3.

1. Pracownicy przyjmowani do pracy po wejściu w życie uchwały otrzymują najniższe wynagrodzenie przewidziane w tabeli dla danego stanowiska. W wypadkach szczególnie uzasadnionych dyrektor zjednoczenia może przyznać pracownikowi posiadającemu wysokie kwalifikacje wynagrodzenie zasadnicze podwyższone do 50% różnicy pomiędzy minimalnym a maksymalnym wynagrodzeniem wynikającym z tabeli płac.

2. Przepisy ust. 1 nie dotyczą pracowników przenoszonych służbowo do pracy w zjednoczeniu.

3. Podwyższenie płacy pracownikowi nie może następować na tym samym stanowisku częściej niż co dwa lata i wynosić więcej niż jedną trzecią różnicy pomiędzy minimalnym a maksymalnym wynagrodzeniem wynikającym z tabeli płac. Nie dotyczy to pracowników zatrudnionych na stanowiskach: maszynistki w maszynopisowni, telefonistki, starszego woźnego, woźnego, portiera, szatniarza, windziarza, sprzątaczki.