§ 1. - Zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych w zjednoczeniach (jednostkach równorzędnych) grupujących państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe i budowlano-montażowe.

Monitor Polski

M.P.1967.21.100 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1972 r.

§  1.

1. Ustala się dla pracowników zatrudnionych w zjednoczeniach grupujących państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe i budowlano-montażowe tabele płac, stanowiące załącznik nr 1 do uchwały, oraz taryfikator kwalifikacyjny, stanowiący załącznik nr 2 do uchwały.

2. Zaliczenia zjednoczeń do odpowiednich tabel płac dokonuje właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) za zgodą Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac.

3. Właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) może w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac uzupełnić tabelę płac oraz taryfikator kwalifikacyjny stanowiskami dodatkowymi, określając dla nich wynagrodzenie zasadnicze i wymagania kwalifikacyjne.

4. 2 Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac może ustalić dla danego resortu wyrażony w procentach liczby zatrudnionych w zjednoczeniach limit, w którego ramach właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) może przyznać poszczególnym zjednoczeniom prawo do podwyższenia w granicach do 10% wynagrodzeń zasadniczych pracowników zatrudnionych na stanowisku starszego inspektora i na stanowiskach wyższych. Prawo do podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych:

- odnosi się w zasadzie do pracowników posiadających maksymalne kwalifikacje określone dla danego stanowiska w załączniku nr 2 do niniejszej uchwały,

- dotyczyć może maksymalnie 20% pracowników zatrudnionych w poszczególnych zjednoczeniach.

² Z dniem 19 marca 1969 r. znosi się wymóg uzgodnienia, współdziałania lub porozumienia z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac, zgodnie z § 3 pkt 5 uchwały nr 54 z dnia 14 marca 1969 r. w sprawie uproszczenia trybu działalności naczelnych i centralnych organów administracji (M.P.69.10.94).