§ 24. - Zasady wynagradzania pracowników transportu samochodowego, spedycji krajowej i komunikacji miejskiej.

Monitor Polski

M.P.1974.9.66

Akt utracił moc

Wersja od: 16 lutego 1989 r.

§ 24. 7  

1. Zakłady pracy, do których nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz.U. z 1988 r. Nr 28, poz. 196), mogą podwyższać:

1) obowiązujące stawki wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych,

2) dodatki za wykonywanie czynności dodatkowych, otrzymywane przez kierowców pojazdów samochodowych (z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych).

2. Podwyższenie stawek płac, o których mowa w ust. 1, może nastąpić pod warunkiem:

1) odpowiedniego zmniejszenia premii i nagród,

2) likwidacji lub zmniejszenia wysokości składników płac nie związanych bezpośrednio z wynikami pracy,

3) włączenia do wynagrodzenia dodatku w kwocie 6000 zł, wypłacanego na podstawie uchwały nr 17 Rady Ministrów z dnia 1 lutego 1988 r. w sprawie oddatków z tytułu wzrostu cen (Monitor Polski Nr 3, poz. 20).

3. Do czasu zastosowania w zakładzie pracy stawek wynagrodzenia zasadniczego, opracowanych z wykorzystaniem wyników wartościowania pracy, wynagrodzenie ustala się według następujących zasad:

1) stosuje się dotychczasowe taryfikatory kwalifikacyjne,

2) wysokość wynagrodzeń zasadniczych w najniższej kategorii zaszeregowania (w I kategorii) nie może być niższa od najniższego wynagrodzenia obowiązującego w dniu 1 stycznia danego roku, określonego przez Radę Ministrów na podstawie Kodeksu pracy, i nie może być wyższa od sześciokrotnego najniższego wynagrodzenia w najwyższej kategorii zaszeregowania (w XI kategorii),

3) wysokość dodatku za wykonywanie czynności dodatkowych nie może przekroczyć 80% najniższego wynagrodzenia. Wysokość stawek za wykonywanie poszczególnych czynności powinna być zróżnicowana w zależności od rodzaju czynności i jej uciążliwości.

4. Do pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, mogą być zastosowane stawki wynagrodzenia zasadniczego obowiązujące pozostałych pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych w danej jednostce organizacyjnej.

5. Wprowadzenie nowych stawek wynagrodzenia zasadniczego (wraz z pochodnymi) oraz dodatków za wykonywanie czynności dodatkowych może nastąpić wyłącznie w ramach posiadanych przez te jednostki organizacyjne środków przeznaczonych na wynagrodzenia pracowników.

⁷ § 24:

- zmieniony przez § 1 uchwały z dnia 19 sierpnia 1985 r. (M.P.85.22.165) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 września 1985 r.

- zmieniony przez § 1 uchwały z dnia 23 stycznia 1989 r. (M.P.89.3.26) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 16 lutego 1989 r.