Zasady wynagradzania pracowników administracyjnych i obsługi zatrudnionych w instytucjach i placówkach upowszechniania kultury.

Monitor Polski

M.P.1985.36.241

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

UCHWAŁA Nr 159
RADY MINISTRÓW
z dnia 14 października 1985 r.
w sprawie zasad wynagradzania pracowników administracyjnych i obsługi zatrudnionych w instytucjach i placówkach upowszechniania kultury.

Na podstawie art. 79 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214 oraz z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162) Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Przepisy uchwały stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, do pracowników administracyjnych i obsługi zatrudnionych w instytucjach i placówkach upowszechniania kultury, zwanych dalej "pracownikami".
2. 1
Przepisów uchwały nie stosuje się do:
1)
pracowników transportu samochodowego, z wyjątkiem § 2 ust. 1, § 6-8 i 15,
2)
pracowników straży przemysłowej, z wyjątkiem § 6-8 i 15,
3)
pracowników hal maszyn, z wyjątkiem § 3, 7, 8 i 15,
4)
funkcjonariuszy pożarnictwa, z wyjątkiem § 8 i 15.
3.
Pracownicy kin prowadzonych przez instytucje i placówki upowszechniania kultury są wynagradzani według zasad obowiązujących pracowników przedsiębiorstw rozpowszechniania filmów działających na obszarze, na którym znajduje się instytucja lub placówka upowszechniania kultury.
 
1.
Minister Kultury i Sztuki, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, ustali dla pracowników:
1)
tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego w wysokości do 78.000 zł, zgodnie z przepisami w sprawie zasad wartościowania pracy w sferze budżetowej,
2)
tabelę procentowych stawek dodatku funkcyjnego w wysokości do 135% najniższego wynagrodzenia pracowników uspołecznionych zakładów pracy, obowiązującego w danym roku, określonego przez Radę Ministrów na podstawie Kodeksu pracy,
3)
tabelę zaszeregowania stanowisk pracy oraz zasady stosowania tej tabeli.
2.
Minister Kultury i Sztuki, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, może:
1)
dokonywać zmian w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego odpowiednio do wzrostu wartości jednego punktu, ustalonego zgodnie z przepisami w sprawie zasad wartościowania pracy w sferze budżetowej, oraz uzupełniać tabelę zaszeregowania stanowisk pracy,
2)
wprowadzić dodatek w wysokości do 20% wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników zatrudnionych w Bibliotece Narodowej, Bibliotece Śląskiej, Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu i Muzeum Narodowym w Warszawie.
1.
Pracownikom przysługuje za wieloletnią pracę dodatek za wysługę lat w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy, wzrastający o 1% za każdy następny rok pracy, aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.
2. 3
Zasady przyznawania i wypłacania dodatku określonego w ust. 1 oraz zasady obliczania okresów zatrudnienia stanowiących podstawę do przyznania tego dodatku określa Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej.
1.
Pracownikom przysługuje dodatek za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych.
2.
Wykaz prac, których wykonywanie stanowi podstawę do przyznania dodatku, o którym mowa w ust. 1, z oznaczeniem stopnia szkodliwości oraz wysokość dodatku i szczegółowe zasady jego wypłacania określa Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej.
Pracownik, który złożył egzamin państwowy z języka obcego, zatrudniony na stanowisku, na którym jest niezbędne stałe posługiwanie się językiem obcym, ma prawo do dodatku za znajomość języków obcych w wysokości:
1)
do 10% najniższego wynagrodzenia pracowników uspołecznionych zakładów pracy, obowiązującego w danym roku, określonego przez Radę Ministrów na podstawie Kodeksu pracy - za znajomość pierwszego języka obcego,
2)
do 15% podstawy określonej w pkt 1 - za znajomość każdego następnego języka obcego

- na zasadach ustalonych przez Ministra Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej.

1.
Pracownikom zatrudnionym w muzeach martyrologicznych oraz oddziałach martyrologicznych innych muzeów na stanowiskach pracy wymagających bezpośredniej styczności z reliktami poobozowymi przysługuje dodatek za szczególnie trudne warunki pracy w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego.
2. 5
Zasady wypłacania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej.
1.
Pracownikom przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości:
1)
po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego,
2)
po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego,
3)
po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego,
4)
po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego,
5)
po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego.
2.
Zasady ustalania okresów zatrudnienia i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania i wypłacania określają ogólnie obowiązujące przepisy.
 
1.
Pracownikom w związku z przejściem na emeryturę lub rentę inwalidzką, przysługuje jednorazowa odprawa:
1)
po 10 latach pracy - w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia,
2)
po 15 latach pracy - w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia,
3)
po 20 latach pracy - w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia

- obliczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy.

2.
Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, oblicza się na zasadach przyjętych do obliczania okresów zatrudnienia uprawniających do dodatku za wysługę lat.
1.
Prawo do korzystania z 50% ulgi taryfowej przy przejazdach kolejowych przysługuje pracownikowi instytucji lub placówki upowszechniania kultury, utworzonej przez naczelny lub centralny organ administracji państwowej oraz przez radę narodową, i jego małżonce, a małżonkowi - jeżeli jest niezdolny do pracy i pozostaje na całkowitym utrzymaniu żony. Uprawnienia te przysługują również po przejściu pracownika na emeryturę.
2.
Prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje odpowiednio pracownikowi zatrudnionemu w instytucji lub w placówce upowszechniania kultury, której jednym z organizatorów jest naczelny lub centralny organ administracji państwowej albo rada narodowa. Uprawnienia te przysługują odpowiednio współmałżonkom pracowników na zasadach określonych w ust. 1.
1.
Czas pracy i zasady wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu regulują odrębne przepisy.
2.
Pracownikom, o których mowa w ust. 1, przysługuje dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy ponad 8 godzin do 12 godzin na dobę, przepracowaną w ramach dopuszczalnej miesięcznej normy czasu pracy, która nie może przekraczać liczby godzin wynikającej z przemnożenia 8 godzin przez liczbę roboczych dni kalendarzowych.
1.
Pracownikom kierującym pracą brygady złożonej co najmniej z 4 osób łącznie z brygadzistą i pracującym wspólnie z brygadą przysługuje dodatek w wysokości 5% lub 10% wynagrodzenia zasadniczego.
2.
Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, powinna być zróżnicowana w zależności od wielkości brygady, charakteru wykonywanej pracy i kwalifikacji pracownika.
3.
Wysokość dodatku ustala dyrektor (kierownik) instytucji lub placówki upowszechniania kultury.
 
1.
Za wykonywanie określonych zadań pracownikom mogą być przyznawane z funduszu premiowego premie, w ramach posiadanych środków na wynagrodzenie.
2. 8
Szczegółowe zasady przyznawania premii określa dyrektor (kierownik) instytucji lub placówki upowszechniania kultury z udziałem przedstawicielstwa załogi.
Pracownikom za każdą godzinę pracy w porze nocnej przysługuje dodatek w wysokości 20% wynagrodzenia godzinowego.
Stawki godzinowe oblicza się dzieląc kwotę miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, wynikającego z osobistego zaszeregowania, przez:
1)
178 - dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 42 godziny,
2)
170 - dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 40 godzin,
3)
135 - dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 31,5 godziny.
W instytucjach i placówkach upowszechniania kultury tworzy się, w ramach planowanych wynagrodzeń osobowych, ze środków przeznaczonych na wynagrodzenia fundusz nagród w wysokości 1% planowanych wynagrodzeń osobowych, pozostający w dyspozycji dyrektora (kierownika) instytucji lub placówki, z przeznaczeniem na nagrody dla pracowników wyróżniających się w pracy zawodowej.
1.
Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie uchwały nie mają wymaganych kwalifikacji w zakresie wykształcenia, mogą być przeszeregowani tylko w ramach zajmowanego stanowiska. Pracownicy ci nie mogą być awansowani na stanowiska wyższe do czasu uzupełnienia wykształcenia.
2.
W uzasadnionych wypadkach dyrektor (kierownik) instytucji lub placówki upowszechniania kultury przyjmującej pracownika do pracy może skrócić wymagany na danym stanowisku staż pracy, nie więcej jednak niż o 1/3 okresu, pod warunkiem że pracownik w zakresie wykształcenia ma kwalifikacje wyższa od wymaganych na danym stanowisku.
Upoważnia się ministrów (kierowników urzędów centralnych) do odpowiedniego stosowania, w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia osobowe, zasad wynagradzania określonych w uchwale w odniesieniu do pracowników tych samych grup zawodowych, zatrudnionych w podległych jednostkach organizacyjnych.
Zaleca się centralnym związkom spółdzielczym i organizacjom społecznym odpowiednie stosowanie do pracowników instytucji i placówek upowszechniania kultury utworzonych przez te jednostki zasad wynagradzania określonych w uchwale, w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia osobowe.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 1985 r.
1 § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 52 z dnia 22 marca 1989 r. (M.P.89.8.73) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1989 r.
2 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 52 z dnia 22 marca 1989 r. (M.P.89.8.73) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1989 r.
3 § 3 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 uchwały nr 52 z dnia 22 marca 1989 r. (M.P.89.8.73) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1989 r.
4 § 5 zmieniony przez § 1 pkt 3 uchwały nr 52 z dnia 22 marca 1989 r. (M.P.89.8.73) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1989 r.
5 § 6 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 uchwały nr 52 z dnia 22 marca 1989 r. (M.P.89.8.73) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1989 r.
6 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 4 uchwały nr 52 z dnia 22 marca 1989 r. (M.P.89.8.73) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1989 r.
7 § 12 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 116 z dnia 27 czerwca 1988 r. (M.P.88.20.177) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 czerwca 1988 r.
8 § 12 ust. 2 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 3 uchwały nr 188 z dnia 26 listopada 1986 r. (M.P.86.33.242) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 27 grudnia 1986 r.