§ 7. - Zasady ustalania wartości użytkowej oraz kwalifikowania na złom lub do rozbiórki używanych pojazdów samochodowych i przyczep.

Monitor Polski

M.P.1969.43.344

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1969 r.

§  7.

1. Pojazd powinien być zakwalifikowany do rozbiórki lub na złom (skasowany), jeżeli:

1) stopień zużycia ustalony zgodnie z przepisami §§ 4 i 5, określony w protokole (§ 3), wynosi 80% lub więcej albo

2) ogólny okres eksploatacji pojazdu produkcji krajowej od chwili przerwania produkcji danego typu przekracza 8 lat, a pojazd wymaga naprawy, której wykonanie nie jest możliwe ze względu na brak części zamiennych, albo

3) wykonanie naprawy pojazdu pochodzącego z importu nie jest możliwe ze względu na brak części zamiennych

- i nie zgłosił się nabywca nie będący jednostką gospodarki uspołecznionej.

2. Skasowany może być również pojazd, nie spełniający warunków określonych w ust. 1, jeżeli podejmowane próby zbycia pojazdu w trybie przepisów uchwały nie dały wyniku.

3. Zabrania się wykonywania napraw pojazdów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych konstrukcją lub potrzebami przewozowymi, jednostka nadrzędna może zezwolić na wykonanie naprawy w wymaganym zakresie w celu dalszego eksploatowania następujących pojazdów: autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 15 łącznie z miejscem kierowcy, pojazdu ciężarowego o ładowności powyżej 5 t, pojazdu specjalizowanego lub pojazdu specjalnego.