Zasady ustalania cen na środki produkcji wytwarzane przez przemysł wielki i średni oraz opłaty za roboty wykonywane przez tenże przemysł.

Monitor Polski

M.P.1954.A-63.823

Akt utracił moc

Wersja od: 9 grudnia 1953 r.

UCHWAŁA NR 957

RADY MINISTRÓW

z dnia 9 grudnia 1953 r.

w sprawie zasad ustalania cen na środki produkcji wytwarzane przez przemysł wielki i średni oraz opłat za roboty wykonywane przez tenże przemysł.

Wychodząc z założenia, że ceny środków produkcji (narzędzi i przedmiotów pracy) przeznaczonych do zużycia produkcyjnego w obrębie gospodarki uspołecznionej powinny być ustalane na poziomie jak najbardziej zbliżonym do ich kosztu własnego, oraz w celu wzmocnienia roli ceny jako bodźca ekonomicznego dla wzrostu produkcji, obniżenia kosztów własnych produkcji i pogłębiania rozrachunku gospodarczego, na podstawie art. 2 i 3 dekretu z dnia 3 czerwca 1953 r. o ustalaniu cen, opłat i stawek taryfowych (Dz. U. Nr 31, poz. 122) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Postanowienia niniejszej uchwały dotyczą:

1) cen zbytu narzędzi i przedmiotów pracy - z wyjątkiem narzędzi i przedmiotów pracy (maszyn, narzędzi, materiałów itd.) przeznaczonych do sprzedaży na rzecz ludności - wytwarzanych przez jednostki podległe:

a) Ministrowi Górnictwa,

b) " Hutnictwa,

c) " Energetyki,

d) " Przemysłu Maszynowego,

e) " " Chemicznego,

f) " " Lekkiego,

g) " " Materiałów Budowlanych,

h) " " Drzewnego i Papierniczego,

i) " " Rolnego i Spożywczego,

j) " " Mięsnego i Mleczarskiego,

k) " Budownictwa Przemysłowego,

l) " " Miast i Osiedli,

ł) " Leśnictwa,

m) " Rolnictwa,

n) " Kolei,

o) " Transportu Drogowego i Lotniczego,

p) " Żeglugi,

r) " Skupu;

2) opłat za roboty (usługi) przemysłowe, wykonywane przez przedsiębiorstwa podległe ministrom wymienionym w pkt 1, z wyjątkiem usług świadczonych na rzecz ludności.

2. Ceny zbytu narzędzi i przedmiotów pracy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwane są dalej "cenami", opłaty za roboty (usługi) przemysłowe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zwane są dalej "opłatami".

3. Wykaz podany w ust. 1 pkt 1 może być uzupełniony lub zmieniony przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zgodnie z zaliczeniem przedsiębiorstw do przemysłu wielkiego i średniego.

§  2.

1. Ceny poszczególnych artykułów lub grupy artykułów ustalane będą na poziomie zapewniającym pokrycie średnich planowanych kosztów własnych przedsiębiorstw produkujących dany artykuł (grupę artykułów) - z dodaniem planowego zysku w wysokości nie przekraczającej 5%.

2. W przypadku gdy co najmniej 60% ogólnej ilości produkcji danego artykułu lub grupy artykułów produkowanych jest przez przedsiębiorstwa podległe jednemu centralnemu zarządowi lub kilku centralnym zarządom wchodzącym w skład jednego ministerstwa - ceny zbytu tych artykułów ustalane będą na poziomie zapewniającym pokrycie planowanych kosztów własnych tych przedsiębiorstw - z dodaniem planowego zysku w wysokości nie przekraczającej 5%.

3. Ceny ustalone zgodnie z ust. 1 i 2 oraz §§ 3-5 obowiązują wszystkie przedsiębiorstwa przemysłu wielkiego i średniego. W razie rozpoczęcia przez przedsiębiorstwa przemysłu kluczowego produkcji artykułów, na które ustalone zostały już ceny zgodnie z postanowieniami ust. 1 i 2 oraz §§ 3-5, ceny te obowiązywać będą te przedsiębiorstwa.

§ 3. W przypadku gdy ceny poszczególnych artykułów lub grupy artykułów obliczone zgodnie z przepisami § 2 odbiegają znacznie od ustalonych już cen artykułów podobnych - ceny tych artykułów powinny być ustalone we właściwej relacji do cen artykułów podobnych.

§ 4. Ceny poszczególnych artykułów lub grupy artykułów, obliczone zgodnie z przepisami § 2, mogą odbiegać od średnich planowych kosztów własnych - z dodaniem planowego zysku - w przypadkach gdy ustalenie ceny odbiegającej od kosztów własnych:

1) stwarza bodźce ekonomiczne do oszczędnej gospodarki środkami produkcji, w szczególności do umożliwienia zastępowania artykułów bardziej deficytowych niedeficytowymi lub mniej deficytowymi,

2) oddziałuje na poprawę asortymentową jakości (gatunkowości) oraz obniżenie kosztów własnych produkcji i zabezpieczenie wykonania ustalonych planem asortymentów,

3) umożliwia prawidłowe kształtowanie się kosztów własnych ze względu na występujące różnice jakościowe surowców lub materiałów,

4) wynika z konieczności ustalenia we właściwej relacji cen na wzajemnie zastępowalne narzędzia i przedmioty pracy ze względu na użyteczność tych narzędzi i przedmiotów,

5) dotyczy nowouruchomionej. produkcji o przejściowo wysokich kosztach wytwarzania,

6) dotyczy artykułów produkowanych również przez przedsiębiorstwa państwowego przemysłu drobnego lub stanowiących uzupełnienie dostaw pochodzących z importu.

§ 5. W przypadku gdy surowce i materiały będące w istocie środkami konsumpcji mają być zużywane do produkcji innych środków konsumpcji, będą one nabywane przez producentów po cenach zbytu wynikających z cen detalicznych pomniejszonych o marżę handlową.

§  6.

1. Zmiany obowiązujących cen poszczególnych artykułów lub ich grup mogą być dokonywane, o ile nie powoduje to naruszenia ogólnego poziomu cen w danej branży. Podział artykułów na branże zawarty jest w wykazie artykułów do planowania zaopatrzenia, ustalonym przez Państwową Komisję Planowania Gospodarczego.

2. Zmiany cen powodujące zmianę ogólnego poziomu cen danej branży dokonywane będą na podstawie wytycznych Rady Ministrów.

§  7.

1. Opłaty za roboty (usługi) przemysłowe ustala się w wysokości planowego kosztu własnego tych robót z dodaniem planowego zysku.

2. Za roboty przemysłowe uważa się roboty przemysłowe w rozumieniu instrukcji nr 78a w sprawie ogólnych zasad opracowania narodowego planu gospodarczego, stanowiącej załącznik do zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego nr 146 z dnia 2 maja 1952 r. i instrukcji Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie sprawozdawczości statystycznej 1 wykonania planu techniczno-przemysłowo-finansowego przemysłu wielkiego i średniego.

§ 8. Przepisy niniejszej uchwały nie naruszają przepisów uchwały nr 701 Rady Ministrów z dnia 24 września 1953 r. w sprawie zasad ustalania cen produktów nietypowych oraz opłat za nietypowe usługi, nie objęte obowiązującymi cennikami (taryfami), wykonywane przez przedsiębiorstwa przemysłu kluczowego i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr A-94, poz. 1304).

§ 9. Wykonanie uchwały porucza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 10. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 9 grudnia 1953 r.