Zasady tworzenia i działania centrów uczelniano-przemysłowych.

Monitor Polski

M.P.1979.12.72

Akt utracił moc
Wersja od: 28 kwietnia 1979 r.

UCHWAŁA Nr 58
RADY MINISTRÓW
z dnia 30 marca 1979 r.
w sprawie zasad tworzenia i działania centrów uczelniano-przemysłowych.

W celu silniejszego wzajemnego powiązania działalności szkół wyższych i placówek Polskiej Akademii Nauk z jednostkami i organizacjami gospodarczymi w zakresie przygotowywania i uruchamiania nowoczesnej produkcji oraz kształcenia kadr na potrzeby gospodarki narodowej Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Centra uczelniano-przemysłowe, zwane dalej "centrami", mogą być tworzone w wypadkach, gdy istnieje potrzeba rozwiązywania w sposób kompleksowy zadań badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych oraz dydaktycznych, służących przyspieszeniu społeczno-gospodarczego rozwoju określonych gałęzi gospodarki narodowej.
2.
Utworzenie centrum powinno służyć pełnemu wykorzystaniu kadry szkół wyższych, placówek Polskiej Akademii Nauk oraz resortowych jednostek naukowo-badawczych w:
1)
przyspieszaniu wdrażania do produkcji nowych wyrobów i technologii,
2)
kształceniu i doskonaleniu kadry z wyższym wykształceniem określonej specjalności w powiązaniu z procesem produkcyjnym.
1.
Centrum jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną szkoły wyższej, tworzoną w trybie art. 7 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 1973 r. Nr 32, poz. 191) przez ministra nadzorującego szkołę wyższą.
2.
Utworzenie centrum wymaga uprzedniego zawarcia porozumienia pomiędzy ministrem nadzorującym szkołę wyższą a Sekretarzem Naukowym Polskiej Akademii Nauk i ministrami (kierownikami urzędów centralnych) nadzorującymi jednostki i organizacje gospodarcze, na których rzecz powoływane centrum ma realizować swoje zadania.
1.
Do zadań centrum należy:
1)
inspirowanie podejmowania zadań w zakresie rozwoju nauki i techniki w dziedzinie gospodarki, na której rzecz pracuje,
2)
prowadzenie prac naukowo-badawczych i rozwojowych, m.in. także działalności doświadczalnej,
3)
wdrażanie lub uczestniczenie we wdrażaniu wyników prac, o których mowa w pkt 2,
4)
kształcenie i dokształcanie kadry z wyższym wykształceniem, przy zapewnieniu powiązania procesu dydaktycznego z procesem produkcyjnym.
2.
Do zadań centrum może należeć także prowadzenie produkcji, której rodzaj i wielkość określi porozumienie wymienione w § 2 ust. 2, zwłaszcza zaś produkcji mającej na celu racjonalizację importu lub intensyfikację opłacalnego eksportu, m.in. także produkcji aparatury naukowo-badawczej.
3.
Działalność doświadczalną oraz produkcję, o której mowa w ust. 2, centrum może prowadzić w ramach:
1)
wydziału doświadczalnego będącego komórką organizacyjną centrum,
2)
zakładu doświadczalnego będącego wyodrębnionym zakładem centrum.
4.
Centrum może pełnić funkcję jednostki koordynującej określony problem badawczy.
1.
Porozumienie dotyczące utworzenia centrum powinno określać uprawnienia i zobowiązania stron porozumienia, związane z działalnością centrum, a w szczególności:
1)
zadania, które będą realizowane przez centrum, placówki Polskiej Akademii Nauk, resortowe jednostki naukowo-badawcze i rozwojowe oraz jednostki gospodarcze, z określeniem między innymi rodzaju i wielkości produkcji prowadzonej przez centrum,
2)
sposoby zaspokajania potrzeb kadrowych związanych z realizacją zadań centrum,
3)
zobowiązanie zainteresowanego ministra do przekazania w skład centrum lub udostępniania na potrzeby centrum - na stałe lub na czas wykonywania określonego zadania - zakładów lub wydziałów doświadczalnych oraz urządzeń, maszyn, aparatury i innych środków materialnych, niezbędnych do wykonywania przez centrum powierzonych mu zadań.
2.
Zadania centrum określone w porozumieniu oraz środki finansowe na ich realizację ujmuje się w resortowych planach rozwoju nauki i techniki oraz planach inwestycyjnych.
Zawarcie porozumienia, o którym mowa w § 2 ust. 2, powinno być poprzedzone opracowaniem analizy w zakresie:
1)
zgodności zadań proponowanych dla centrum z kierunkami specjalizacji szkoły wyższej, w której ramach centrum ma działać,
2)
zapotrzebowania na prace badawcze, rozwojowe i wdrożeniowe w określonej dziedzinie gospodarki,
3)
stanu zatrudnienia w szkole wyższej kadry nauczycieli akademickich, pracowników naukowo-badawczych oraz inżynieryjno-technicznych, zdolnej zapewnić realizację zadań naukowo-badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych na wysokim poziomie,
4)
dotychczas występujących związków pomiędzy szkołą wyższą i placówkami Polskiej Akademii Nauk a jednostkami i organizacjami gospodarczymi oraz oceny prac naukowo-badawczych wdrożonych i gotowych do wdrożenia, zrealizowanych przez szkołę,
5)
istniejącej bazy placówek naukowo-badawczych i rozwojowych, działających w danej branży,
6)
możliwości podjęcia przez jednostki i organizacje gospodarcze produkcji opartej na wynikach prac realizowanych przez centrum,
7)
pomieszczeń i aparatury posiadanej przez szkołę wyższą albo możliwej do przekazania lub udostępnienia szkole wyższej przez jednostki i organizacje gospodarcze,
8)
możliwości przekazania do centrum określonych zakładów lub wydziałów doświadczalnych.
1.
Organami centrum są dyrektor i rada naukowa.
2.
W centrum może działać kolegium centrum.
1.
Działalnością centrum kieruje dyrektor powoływany przez rektora szkoły wyższej po uzgodnieniu kandydatury z ministrami - stronami porozumienia, o którym mowa w § 2 ust. 2.
2.
Zastępców dyrektora centrum powołuje rektor szkoły wyższej na wniosek dyrektora centrum, uzgodniony z dyrektorami jednostek i organizacji gospodarczych.
3.
Rektor szkoły wyższej może udzielić pełnomocnictwa dyrektorowi centrum do zawierania w imieniu szkoły umów dotyczących uprawnień i obowiązków wynikających z zakresu działania centrum.
1.
Centrum prowadzi działalność na podstawie planów rocznych i wieloletnich.
2.
Plan działalności centrum stanowi integralną część planu szkoły wyższej i powinien być skoordynowany:
1)
w zakresie kształcenia i dokształcania kadr oraz własnych prac naukowo-badawczych szkoły - z planami innych jednostek szkoły,
2)
w zakresie zadań i środków rozwoju nauki i techniki - z planami odpowiednich jednostek objętych porozumieniem.
3.
Roczny i pięcioletni plan działalności centrum - na wniosek rektora szkoły wyższej - zatwierdza minister nadzorujący szkołę po uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych).
1.
Centrum prowadzi wydzieloną gospodarkę finansową na zasadach określonych w dziale IV uchwały nr 289 Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1973 r. w sprawie zasad finansowania prac badawczych i wdrożeniowych oraz gospodarki finansowej jednostek badawczych i szkół wyższych (Monitor Polski z 1974 r. Nr 2, poz. 9, z 1975 r. Nr 28, poz. 172 i z 1977 r. Nr 2, poz. 15).
2.
Środki trwałe i obrotowe, fundusze centrum oraz wyniki jego działalności są wydzielone z majątku, funduszów i wyników szkoły wyższej.
3.
Zakupy inwestycyjne finansowane z funduszu wyposażenia mogą być dokonywane w granicach zgromadzonych środków tego funduszu; do centrum nie stosuje się limitów nakładów inwestycyjnych.
4.
Centrum ma własny fundusz dewizowy tworzony z wpływów uzyskanych z eksportu własnej myśli naukowo-technicznej i usług, aparatury naukowo-badawczej i dydaktycznej oraz innych wyrobów wyprodukowanych przez centrum według zasad określonych w odrębnych przepisach.
5.
Zakład doświadczalny, o którym mowa w § 3 ust. 3 pkt 2, działa na zasadach określonych w uchwale nr 27 Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1975 r. w sprawie działalności doświadczalnej (Monitor Polski z 1975 r. Nr 8, poz. 43 i z 1978 r. Nr 21, poz. 71), z tym zastrzeżeniem, że do zasad prowadzenia gospodarki finansowej stosuje się przepis § 11 ust. 1 wymienionej uchwały nr 27.
1.
Wielkość zatrudnienia w centrum nie jest wskaźnikiem dyrektywnym.
2.
W rocznym planie funduszu płac centrum wydziela się:
1)
fundusz płac stanowiący równowartość planowanej sumy wynagrodzeń bezpośrednich ujętych w kalkulacji kosztów prac badawczych i wdrożeniowych wykonywanych na podstawie umów oraz produkcji wykonywanej w wydziale bądź zakładzie doświadczalnym centrum,
2)
fundusz na krajowe podróże służbowe.
3.
Wydzielony fundusz płac, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podlega korekcie do wysokości faktycznej sumy wynagrodzeń bezpośrednich rozliczonych w wartości sprzedanych prac i zrealizowanej produkcji.
4.
Przekroczenia planowanego funduszu na krajowe podróże służbowe uznaje się za uzasadnione, jeżeli wiążą się one z realizacją prac badawczych i wdrożeniowych wykonywanych na podstawie umów.
5.
Wielkości zatrudnienia i funduszu płac centrum, o których mowa w ust. 1 i 2, wydzielane są w planie resortu i w planie szkoły wyższej, w której ramach działa centrum.
6.
Dyrektor centrum może dokonywać wzajemnej substytucji pomiędzy osobowym i bezosobowym funduszem płac oraz funduszem honorariów.
1.
Minister nadzorujący szkołę wyższą w porozumieniu z Sekretarzem Naukowym Polskiej Akademii Nauk i ministrami (kierownikami urzędów centralnych) będącymi stronami porozumienia nadaje centrum statut.
2.
Statut centrum powinien określać szczegółowe zadania centrum i jego strukturę organizacyjną oraz:
1)
sposób powiązania działalności centrum z:
a)
innymi jednostkami organizacyjnymi szkoły wyższej,
b)
jednostkami i organizacjami gospodarczymi,
2)
sposób powiązania gospodarki finansowej centrum z gospodarką całości szkoły,
3)
systemy i rodzaje kształcenia prowadzone przez centrum,
4)
uprawnienia dyrektora centrum oraz organów kolegialnych,
5)
skład, szczegółowy zakres działania oraz organizację rady naukowej i kolegium centrum.
Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministrem Finansów może dostosować zasady działania centrów do specyfiki działania akademii rolniczych oraz akademii medycznych.
W sprawach nie uregulowanych uchwałą do współpracy centrum z jednostkami gospodarki uspołecznionej stosuje się przepisy § 1-3 oraz 5-17 uchwały nr 232 Rady Ministrów z dnia 27 września 1974 r. w sprawie zasad współpracy szkół wyższych z jednostkami gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 34, poz. 201).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.