Zasady rozliczenia między przedsiębiorstwami wykonawczymi budowlano-montażowymi a zleceniodawcami robót budowlano-montażowych z tytułu kosztów wynikłych z zatrudnienia robotników zamiejscowych.

Monitor Polski

M.P.1951.A-96.1338

Akt utracił moc
Wersja od: 30 stycznia 1953 r.

ZARZĄDZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO PAŃSTWOWEJ KOMISJI PLANOWANIA GOSPODARCZEGO
z dnia 14 listopada 1951 r.
w sprawie zasad rozliczenia między przedsiębiorstwami wykonawczymi budowlano-montażowymi a zleceniodawcami robót budowlano-montażowych z tytułu kosztów wynikłych z zatrudnienia robotników zamiejscowych.

Na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 kwietnia 1949 r. w sprawie zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. R. P. Nr 26, poz. 190) zarządza się, co następuje:
1.
Za robotników zamiejscowych w rozumieniu niniejszego zarządzenia należy uważać:
1)
robotników zwerbowanych na zasadach określonych w uchwale nr 679 Prezydium Rządu z dnia 29 września 1951 r. w sprawie werbunku niewykwalifikowanej siły roboczej (Monitor Polski Nr A-88, poz. 1214);
2)
robotników delegowanych na zasadach określonych w ust. 1 załącznika nr 14 do układu zbiorowego pracy w budownictwie z dnia 7 maja 1949 r., zmienionego protokołem dodatkowym do tegoż układu z dnia 27 maja 1950 r.;
3)
robotników zaangażowanych specjalnie do prac, wymagających częstych zmian miejsca, na zasadach określonych w ust. 4 załącznika nr 14 do układu zbiorowego pracy w budownictwie z dnia 7 maja 1949 r., zmienionego protokołem dodatkowym do tegoż układu z dnia 27 maja 1950 r.
2.
Delegowanie robotników niewykwalifikowanych do robót zamiejscowych może mieć miejsce tylko w przypadku, gdy robotnicy ci wchodzą w skład wysokokwalifikowanych zespołów.
3.
Delegowanie robotników niewykwalifikowanych do robót zamiejscowych poza przypadkami wymienionymi w ust. 2 dopuszczalne jest w wyjątkowych przypadkach za każdorazową zgodą Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na okres nie dłuższy niż dwa miesiące.
.
Zatrudnienie robotników delegowanych (ust. 1 pkt 2) - wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych - dopuszczalne jest jedynie za zgodą ministra właściwego dla wykonawcy.
1.
W przypadku stwierdzonej przy zawieraniu umowy o wykonawstwo budowlano-montażowe konieczności zatrudnienia robotników zamiejscowych przedsiębiorstwo ustali preliminarz dodatkowych kosztów wynikających z tego tytułu. Wysokość tych kosztów powinna być ustalona w oparciu o przepisy dotyczące zatrudnienia robotników zamiejscowych i układ zbiorowy obowiązujące w resorcie, którego ministrowi podlega przedsiębiorstwo, bez uwzględnienia narzutów z tytułu kosztów ogólnych i administracji.
2. 2
Przedsiębiorstwo może przedstawić preliminarz kosztów, o których mowa w ust. 1, po zawarciu umowy jedynie w tym przypadku, jeżeli konieczność zatrudnienia robotników zamiejscowych wynikła po zawarciu umowy. Zmiana preliminarza kosztów przedstawionego przy zawarciu umowy może nastąpić w przypadku, kiedy po zawarciu umowy zaszły okoliczności powodujące zmianę w zatrudnieniu robotników zamiejscowych.
3.
Przedsiębiorstwo przedstawi preliminarz kosztów zleceniodawcy do uzgodnienia w formie kosztorysu dodatkowego, zwanego dalej w skróceniu "kosztorysem".
4.
W przypadku niemożności uzgodnienia kosztorysu przedsiębiorstwu przysługuje prawo odwołania się do nadrzędnej władzy zleceniodawcy. W przypadku niemożności uzgodnienia kosztorysu z nadrzędną władzą zleceniodawcy decyzję wydaje wspólna władza nadrzędna. Jeżeli zleceniodawca i przedsiębiorstwo podlegają różnym ministrom, w przypadku niemożności uzgodnienia kosztorysu z władzą nadrzędną zleceniodawcy sprawa powinna być rozstrzygnięta w drodze postępowania arbitrażowego.
5. 3
Wykonawca przedstawia kosztorys bankowi finansującemu inwestycje dla każdej budowy objętej jednym tytułem inwestycyjnym. W przypadku braku uzgodnienia kosztorysu, o czym mowa w ust. 4, bank upoważniony jest do pokrywania dodatkowych kosztów jedynie do wysokości 80% kosztorysu zaproponowanego przez przedsiębiorstwo.
1.
Zainteresowani ministrowie wydadzą w terminie do dnia 1 grudnia 1951 r. zarządzenia, określające szczegółowe zasady opracowania kosztorysu w oparciu o obowiązujące przepisy i obowiązujący w resorcie układ zbiorowy.
2.
Zarządzenia, o których mowa w ust. 1, określą wskaźniki ustalające dla podległych centralnych zarządów lub jednostek równorzędnych maksymalny stosunek kosztów wymienionych w § 2 ust. 1 do kosztorysu umownego. Wskaźniki te powinny być uzgodnione z Państwową Komisją Planowania Gospodarczego.
1.
Koszty objęte kosztorysem będą opłacane przez zleceniodawcę na podstawie oddzielnych rachunków miesięcznych, ujętych w sposób narastający, a sporządzanych w ilości egzemplarzy, wymaganej dla rachunków przejściowych.
2.
Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1, będzie określana w rachunkach na podstawie rzeczywiście poniesionych kosztów z tym, że zaliczone zleceniodawcy koszty nie mogą przekraczać wysokości kosztorysu.
3.
W rachunkach nie należy dokonywać żadnych potrąceń. Bank finansujący inwestycje zleceniodawcy będzie pokrywał te rachunki w pełnej wysokości z uwzględnieniem § 2 ust. 5.
1.
Zainteresowani ministrowie wydadzą w terminie do dnia 1 grudnia 1951 r. zarządzenia nakazujące podległym przedsiębiorstwom zewidencjonowanie wszystkich budów będących w toku, na których występują zwiększone koszty budowy z tytułu zatrudnienia robotników zamiejscowych, oraz przedstawienie zleceniodawcom kosztorysów do uzgodnienia.
1.
Koszty przedsiębiorstw budowlano-montażowych z tytułu zatrudnienia robotników zamiejscowych, poniesione od dnia 1 stycznia 1951 r. do dnia 31 grudnia 1951 r., będą rozliczone jednym rachunkiem za cały okres .
2.
Rachunek, o którym mowa w ust. 1, oparty będzie na rzeczywiście poniesionych kosztach i stanowić będzie podstawę do dokonania rozliczeń bez potrzeby sporządzania kosztorysu. Przepis § 4 ust. 2 nie ma zastosowania do kosztów, o których mowa w ust. 1.
3.
Rachunki, o których mowa w ust. 1, przed złożeniem ich zleceniodawcy wymagają sprawdzenia i zatwierdzenia przez centralny zarząd sprawujący nadzór nad przedsiębiorstwem budowlano-montażowym.
1.
Przedsiębiorstwa budowlano-montażowe, które prowadzą roboty wymagające ciągłych zmian miejsca pracy stałych robotników wykwalifikowanych (przedsiębiorstwa montażowe, remontowo-montażowe, wiertnicze, telekomunikacyjne, miernicze, geodezyjne, przedsiębiorstwa wykonujące roboty zmechanizowane i instalacyjne, budowlane przedsiębiorstwa powiatowe oraz bazy sprzętu ciężkiego przy wynajmie sprzętu wraz z obsługą), mogą być na podstawie zarządzenia ministra sprawującego nadzór nad tymi przedsiębiorstwami zwolnione od obowiązku przedstawiania zleceniodawcy preliminarza kosztów, o którym mowa w § 2, i rozliczania się na jego podstawie. Zarządzenia te wymagają uzgodnienia z Państwową Komisją Planowania Gospodarczego.
2.
Warunkiem zwolnienia jest:
1)
ujęcie kosztów, o których mowa w § 2, w ramach cen wynikających z obowiązujących cenników;
2)
prowadzenie księgowej rejestracji i kontroli tych kosztów dostosowanej do:
a)
prawidłowego i oszczędnego planowania kosztów,
b)
szczegółowej analizy poniesionych kosztów,
c)
wprowadzania - w oparciu o analizę kosztów planowych i rzeczywistych - zmian stawek kosztów ogólnych
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 14 listopada 1951 r.
1 § 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1953 r. (M.P.53.A-9.127) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1953 r.
2 § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1953 r. (M.P.53.A-9.127) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1953 r.
3 § 2 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1953 r. (M.P.53.A-9.127) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1953 r.
4 § 6 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 20 grudnia 1951 r. (M.P.52.A-1.20) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 listopada 1951 r.
5 § 6a dodany przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 17 stycznia 1953 r. (M.P.53.A-9.127) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 stycznia 1953 r.