Zasady rozdziału urlopów wypoczynkowych.

Monitor Polski

M.P.1959.27.126

Akt utracił moc
Wersja od: 4 kwietnia 1959 r.

ZARZĄDZENIE NR 38
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 27 marca 1959 r.
w sprawie zasad rozdziału urlopów wypoczynkowych.

W celu zapewnienia prawidłowego rozdziału urlopów wypoczynkowych w państwowych zakładach pracy zarządza się, co następuje:
1.
Rozdziału urlopów wypoczynkowych na poszczególne miesiące roku dokonują:
1)
w stosunku do pracowników urzędów i instytucji państwowych - kierownicy tych urzędów i instytucji,
2)
w stosunku do pracowników przedsiębiorstw państwowych - dyrektorzy tych przedsiębiorstw.
2.
Rozdział urlopów wypoczynkowych powinien być dokonywany w porozumieniu z właściwą organizacją związkową. Pracownikom objętym przepisami ustawy z dnia 16 maja 1922 r. o urlopach dla pracowników zatrudnionych w przemyśle i handlu (Dz. U. z 1949 r. Nr 47, poz. 365 i z 1950 r. Nr 13, poz. 123) przysługuje - zgodnie z przepisem art. 5 tej ustawy - prawo wzajemnego porozumienia się co do kolejności korzystania z urlopów w uzgodnieniu z dyrektorem przedsiębiorstwa.
Rozdziału urlopów wypoczynkowych na poszczególne miesiące należy dokonywać w sposób zapewniający prawidłowy, nieprzerwany tok pracy i rytmiczny przebieg produkcji, przy czym liczba urlopowanych pracowników w danym miesiącu nie powinna w zasadzie przekraczać 25% ogólnego stanu załogi.
Traci moc okólnik nr 7 Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 1952 r. w sprawie prawidłowego rozdziału urlopów wypoczynkowych (Monitor Polski Nr A-9, poz. 97).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.