Zasady realizacji inwestycji modernizacyjnych.

Monitor Polski

M.P.1977.36.181

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1977 r.

UCHWAŁA Nr 181

RADY MINISTRÓW

z dnia 9 grudnia 1977 r.

w sprawie zasad realizacji inwestycji modernizacyjnych.

W celu zapewnienia warunków do szerokiego wdrażania procesów modernizacyjnych oraz zwiększania inwestycji modernizacyjnych Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i centralne związki spółdzielni oraz wojewodowie i prezydenci miast stopnia wojewódzkiego wyodrębnią w planach rocznych nakłady inwestycyjne przeznaczone wyłącznie na inwestycje modernizacyjne.

§  2.

1. Prezes Rady Ministrów określi kryteria i podział inwestycji modernizacyjnych w przemyśle.

2. Właściwi z tytułu koordynacji międzyresortowej i branżowej ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i centralne związki spółdzielni w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów:

1) opracują kryteria zaliczania inwestycji do modernizacyjnych dla dziedzin poza przemysłem,

2) mogą w razie potrzeby opracować kryteria zaliczania inwestycji do modernizacyjnych dla poszczególnych branż.

§  3.

1. Inwestycje modernizacyjne powinny być realizowane głównie przez wykonawców robót budowlano-montażowych resortów inwestorskich (przedsiębiorstwa budowlano-montażowe lub jednostki systemu gospodarczego).

2. Inwestycje odtworzeniowo-modernizacyjne ujęte w planie, które mają być wykonywane przez własny potencjał resortów inwestujących, zwalnia się od obowiązku uzyskiwania indywidualnej zgody na ich rozpoczynanie; inwestycje te powinny być rozpoczynane w pierwszej kolejności.

§  4.

1. Ministrowie Górnictwa, Hutnictwa, Przemysłu Lekkiego oraz Rolnictwa zapewnią realizację planowanych resortowych inwestycji modernizacyjnych, z wyjątkiem:

1) niektórych modernizacji generalnych określonych działów zakładów przemysłowych,

2) specjalistycznych instalacji elektromontażowych oraz skomplikowanych specjalistycznych instalacji przemysłowych,

3) montażu maszyn i urządzeń dokonywanego przez producenta.

2. Ministrowie Komunikacji, Przemysłu Chemicznego, Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych oraz Przemysłu Maszynowego zapewnią realizację planowanych resortowych inwestycji modernizacyjnych, z wyjątkiem:

1) robót wymienionych w ust. 1,

2) montażu konstrukcji stalowych dostarczonych przez inwestora.

3. Minister Energetyki i Energii Atomowej zapewni realizację resortowych inwestycji modernizacyjnych obejmujących obiekty sieci i stacji elektroenergetycznych, małej modernizacji zakładów energetycznych oraz modernizacji średniej zakładów energetycznych, z wyjątkiem montażu maszyn i urządzeń wykonywanego przez producenta.

4. Ministrowie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej oraz Przemysłu Spożywczego i Skupu zapewnią realizację planowego zakresu resortowych inwestycji modernizacyjnych, z wyjątkiem:

1) montażu maszyn i urządzeń dokonywanego przez producenta,

2) specjalistycznych instalacji elektromontażowych i skomplikowanych specjalistycznych instalacji przemysłowych,

3) obiektów hydrotechnicznych budownictwa morskiego.

5. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych zapewni potencjał wykonawczy na realizację inwestycji mających charakter generalnej modernizacji zakładów przemysłowych lub hydrotechnicznych obiektów morskich.

6. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz inni ministrowie nadzorujący przedsiębiorstwa budowlano-montażowe zapewnią wykonawstwo robót modernizacyjnych zlecanych przez organizacje inwestorskie właściwych resortów, mających charakter specjalistyczny oraz polegających na zasadniczej przebudowie określonego oddziału produkcyjnego lub obiektu inżynierskiego.

§ 5. Ministrowie nadzorujący producentów maszyn i urządzeń zapewnią wprowadzenie w szerszym zakresie obowiązku montażu przez te jednostki dostarczanych urządzeń, w szczególności kompletnych linii technologicznych i urządzeń specjalistycznych.

§  6.

1. Upoważnia się Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych do wprowadzenia dodatkowego narzutu wyrównawczego w wysokości do 15% wartości robót modernizacyjnych, jeżeli w nakładach inwestycyjnych na modernizację zakładu udział robót budowlano-montażowych nie przekracza 20%. Pokrycie wprowadzanego narzutu wyrównawczego następuje z rezerwy na wydatki nie przewidziane w założeniach techniczno-ekonomicznych poszczególnych zadań inwestycyjnych i powinno się mieścić w ramach ogólnych nakładów inwestycyjnych i na roboty budowlano-montażowe poszczególnych resortów, urzędów centralnych, związków spółdzielni i województw.

2. Wprowadzenie narzutu wyrównawczego w innych resortach może nastąpić w drodze decyzji właściwego ministra, przekazanej do wiadomości Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

§ 7. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego wyodrębni w materiałach statystycznych wartość robót modernizacyjnych oraz związane z tym relacje ekonomiczne.

§ 8. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1978 r.