Zasady przyznawania funkcjonariuszom Służby Więziennej równoważnika pieniężnego w zamian za mieszkanie.

Monitor Polski

M.P.1960.90.407

Akt utracił moc

Wersja od: 10 grudnia 1960 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 24 listopada 1960 r.

w sprawie zasad przyznawania funkcjonariuszom Służby Więziennej równoważnika pieniężnego w zamian za mieszkanie.

Na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 69, poz. 436) zarządza się, co następuje:

§ 1. Funkcjonariuszowi Służby Więziennej mianowanemu na stałe, przeniesionemu służbowo i posiadającemu na utrzymaniu wspólnie z nim stale zamieszkałych członków rodziny, w przypadku nieprzydzielenia mieszkania służbowego w miejscu pełnienia służby przysługuje równoważnik pieniężny w wysokości 300 zł miesięcznie.

§ 2. Za członków rodziny w rozumieniu niniejszego zarządzenia uważa się:

1) współmałżonka,

2) dzieci własne, przysposobione lub przyjęte na wychowanie,

3) rodziców (dziadków, byłych opiekunów) funkcjonariusza lub jego współmałżonka.

§ 3. Prawo do równoważnika pieniężnego powstaje z pierwszym dniem najbliższego miesiąca, licząc od dnia przybycia funkcjonariusza do miejscowości, w której ma pełnić służbę, i zgłoszenia się do służby w jednostce organizacyjnej więziennictwa.

§ 4. Prawo do równoważnika nie przysługuje:

1) w razie posiadania lub uzyskania przez funkcjonariusza albo członków rodziny będących na jego utrzymaniu innego mieszkania w miejscu pełnienia służby umożliwiającego wspólne zamieszkanie,

2) jeżeli funkcjonariusz albo członkowie rodziny będący na jego utrzymaniu posiadają mieszkanie służbowe lub inne mieszkanie umożliwiające wspólne zamieszkanie poza miejscowością, w której funkcjonariusz pełni służbę, a czas dojazdu do miejsca pełnienia służby publicznymi środkami lokomocji (koleją, autobusem) nie przekracza według rozkładu jazdy jednej godziny w jedną stronę, a w razie braku publicznych środków lokomocji - odległość od miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby nie przekracza 20 km,

3) w razie bezzasadnej odmowy przyjęcia przydzielonego mieszkania w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości określonej w pkt 2,

4) funkcjonariuszom skierowanym do szkół lub na kursy.

§  5.

1. Funkcjonariuszom dojeżdżającym do miejsca pełnienia służby (§ 4 pkt 2) przysługuje zwrot faktycznie poniesionych kosztów dojazdu publicznymi środkami lokomocji z kredytów przeznaczonych na opłatę równoważnika pieniężnego. Do kosztów dojazdu nie wlicza się opłat za przejazdy miejskimi środkami lokomocji.

2. Zwrot kosztów dojazdu nie przysługuje w przypadkach określonych w § 4 pkt 1 i 3.

§  6.

1. Równoważnik oraz zwrot kosztów dojazdu przyznaje:

1) funkcjonariuszom zatrudnionym w zakładach karnych - naczelnik właściwego centralnego więzienia,

2) funkcjonariuszom zatrudnionym w Centralnym Zarządzie Więziennictwa i naczelnikom centralnych więzień - dyrektor tegoż Zarządu.

2. Wypłaty równoważnika pieniężnego i zwrotu kosztów dojazdu dokonuje się miesięcznie z dołu na podstawie zaświadczenia wystawionego przez właściwego przełożonego (ust. 1).

§  7.

1. Jednostki organizacyjne więziennictwa prowadzą ewidencję osób uprawnionych do pobierania równoważnika pieniężnego i do zwrotu kosztów dojazdu.

2. O powstaniu okoliczności powodujących wygaśnięcie prawa do równoważnika pieniężnego lub zwrotu kosztów dojazdu prowadzący ewidencję obowiązany jest zawiadomić pisemnie organ dokonujący wypłaty równoważnika, który wstrzymuje na tej podstawie dalszą wypłatę.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.