Zasady przydziału mieszkań.

Monitor Polski

M.P.1971.60.397

Akt utracił moc
Wersja od: 30 grudnia 1971 r.

UCHWAŁA Nr 280
RADY MINISTRÓW
z dnia 10 grudnia 1971 r.
w sprawie zasad przydziału mieszkań.

W celu określenia zasad przydziału mieszkań zmierzających do poprawy warunków mieszkaniowych ludności, zabezpieczenia mieszkań dla podstawowej kadry zakładów pracy, zwłaszcza zakładów budowanych i rozbudowywanych lub zwiększających zmianowość, oraz stabilizacji ich załóg - Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych i po zasięgnięciu opinii Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego uchwala, co następuje:

Mieszkania pozostające w dyspozycji zakładów pracy

§  1.
1.
Mieszkania wybudowane w ramach zakładowego budownictwa mieszkaniowego oraz budownictwa spółdzielczego i rad narodowych dla zakładów pracy pozostają w dyspozycji tych zakładów. Mieszkania te przeznaczane są przede wszystkim dla podstawowej kadry budowanych, rozbudowywanych, o dużej zmianowości lub zwiększających zmianowość zakładów pracy, w tym dla pracowników pogotowia produkcyjnego i technicznego.
2.
Mieszkania z budownictwa spółdzielczego i rad narodowych dla zakładów pracy oraz mieszkania wybudowane własnymi siłami zakładów pracy lub przy znacznym ich udziale mogą być przeznaczone również na poprawę trudnych warunków mieszkaniowych załóg.
3.
Mieszkania ze spółdzielczego budownictwa dla zakładów pracy mogą być przydzielane pracownikom będącym członkami spółdzielni mieszkaniowych (lokatorskich) i oczekującym na przydział mieszkań w terminie późniejszym ze spółdzielczego budownictwa powszechnego. Zakład pracy uprawniony jest do zgłoszenia innego pracownika zamiast osoby, która otrzymała mieszkanie ze spółdzielczego budownictwa dla zakładu pracy.
4.
Przy przydziale mieszkań, o których mowa w ust. 1 i 2, należy uwzględniać potrzeby młodych małżeństw nie posiadających mieszkań własnych.
5.
Kategorie potrzeb mieszkaniowych oraz kolejność i tryb ich zaspokajania ustalą właściwi ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) na podstawie wytycznych Ministra Gospodarki Komunalnej, wydanych w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych.
§  2.
Przydział mieszkań realizowanych jako spółdzielcze budownictwo na rzecz osób uprawnionych do pomocy Państwa, udzielanej dla budownictwa mieszkaniowego ze środków własnych żołnierzy, funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej, dokonywany jest na zasadach i w trybie określonych przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Komunalnej, po zasięgnięciu opinii Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego.
§  3.
1.
Przy przydziale mieszkań służbowych stosuje się przepisy dotyczące wysokości dochodów (§ 10).
2.
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do przydziałów mieszkań dokonywanych na rzecz pracowników:
1)
należących do pogotowia produkcyjnego i technicznego,
2)
których charakter pracy wymaga zajmowania mieszkania w danym budynku lub zespole budynków (tzw. mieszkania funkcyjne),
3)
otrzymujących mieszkania w budynkach uzyskanych w ramach zakładowego budownictwa własnego realizowanego systemem gospodarczym.
3.
Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) ustalą w porozumieniu z zarządami głównymi właściwych związków zawodowych wykazy stanowisk zaliczonych do pogotowia produkcyjnego i technicznego.
4.
Minister Gospodarki Komunalnej określi na wniosek zainteresowanego ministra stanowiska, których zajmowanie wymaga zamieszkania w określonym budynku lub zespole budynków.
§  4.
1.
Mieszkania pozostające w dyspozycji zakładów pracy przydzielane są na rzecz pracowników tych zakładów w związku ze stosunkiem pracy.
2.
O przydziale mieszkań dla pracowników wymienionych w § 3 ust. 2 pkt 1 i 2 decyduje kierownik zakładu pracy. W pozostałych wypadkach o przydziale mieszkań decyduje kierownik zakładu pracy w porozumieniu z radą zakładową.
3.
W razie rozwiązania stosunku pracy mieszkania z budownictwa państwowego dla zakładów pracy podlegają zwolnieniu w trybie przepisów o opróżnianiu mieszkań służbowych.
4.
W razie rozwiązania stosunku pracy przez pracownika - członka spółdzielni budownictwa mieszkaniowego w drodze wypowiedzenia lub porzucenia pracy oraz w razie rozwiązania tego stosunku przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika nie spłacona pomoc udzielona z zakładowego funduszu mieszkaniowego w formie pożyczki na wkład mieszkaniowy staje się natychmiast wymagalna, jeżeli pracownik miał otrzymać lub otrzymał mieszkanie z budownictwa spółdzielczego dla zakładów pracy.
5.
Zasady i tryb wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 4, określają odrębne przepisy.

Mieszkania spółdzielcze z budownictwa powszechnego.

§  5.
1.
Mieszkania spółdzielcze z budownictwa powszechnego przeznaczone są na poprawę warunków mieszkaniowych i zapewnienie mieszkań osobom oczekującym na przydział mieszkań z tego budownictwa.
2.
Przydział mieszkań z budownictwa spółdzielczego powszechnego powinien następować przy uwzględnieniu potrzeb produkcyjnych zakładów pracy i ich struktury zatrudnienia, przy przestrzeganiu zasady, iż co najmniej 50% mieszkań z tego budownictwa w skali województwa powinni otrzymać robotnicy.
3.
Przydział mieszkań w spółdzielniach budowlano-mieszkaniowych powinien być dokonywany według kolejności zapisu przy uwzględnieniu dotychczasowych warunków zamieszkania, z tym że osoby, które zgromadziły zaliczkę na wkład budowlany w wyższej od wymaganej wysokości, powinny otrzymać mieszkanie w pierwszej kolejności.
§  6.
1.
Spółdzielnie mieszkaniowe prowadzące działalność inwestycyjną mają obowiązek tworzenia do dyspozycji prezydiów rad narodowych rezerwy mieszkań przeznaczonych dla osób niezbędnych w danej miejscowości ze względu na rodzaj wykonywanej pracy lub kwalifikacje zawodowe.
2.
Rezerwa, o której mowa w ust. 1, wynosi 2% ogólnej liczby mieszkań przewidzianych do oddania w danej miejscowości w każdym roku w ramach budownictwa powszechnego. Na wniosek prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) Centralny Związek Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Komunalnej może w szczególnie uzasadnionych wypadkach zwiększyć rezerwę do 5%.
§  7.
1.
Poza rezerwą, o której mowa w § 6, spółdzielnie mieszkaniowe obowiązane są zapewnić mieszkania dla osób wykwaterowywanych w danym roku z budynków grożących zawaleniem bądź podlegających rozbiórce dla celów inwestycyjnych rad narodowych i spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego, jeżeli osoby te kwalifikują się do przydziału mieszkań spółdzielczych ze względu na wysokość uzyskiwanych dochodów bądź wyraziły chęć przystąpienia do spółdzielni w celu otrzymania spółdzielczego mieszkania.
2.
Zapewnienie mieszkań na cele wymienione w ust. 1 następuje przez zarządy spółdzielni w liczbach określonych corocznie przez prezydia właściwych wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) po zasięgnięciu opinii właściwych oddziałów Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego.
§  8.
Kategorie potrzeb mieszkaniowych, kolejność ich zaspokajania z budownictwa spółdzielczego powszechnego oraz zasady i tryb rejestrowania kandydatów, przyjmowania członków i przydziału lokali mieszkalnych w spółdzielniach budownictwa mieszkaniowego określi Centralny Związek Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych i Ministrem Gospodarki Komunalnej.

Mieszkania pozostające w dyspozycji rad narodowych.

§  9.
Mieszkania pozostające w dyspozycji rad narodowych przeznaczone są dla osób o niższych dochodach, a zamieszkujących w lokalach położonych w budynkach przeznaczonych do rozbiórki lub w trudnych warunkach mieszkaniowych.
§  10.
1.
Osoby, których dochód łącznie z dochodem wszystkich wspólnie zamieszkałych członków rodziny wynosi ponad 800 zł miesięcznie netto w przeliczeniu na jedną osobę, nie mogą otrzymać przydziału mieszkania pozostającego w dyspozycji rady narodowej; potrzeby mieszkaniowe tych osób mogą być zaspokajane w budownictwie spółdzielczym. W szczególnych wypadkach można przydzielać mieszkania osobom, których dochód łącznie z dochodem wszystkich wspólnie zamieszkałych członków rodziny jest wyższy niż 800 zł, ale nie przekracza 1.000 zł miesięcznie netto w przeliczeniu na jedną osobę.
2.
Osoby podlegające przekwaterowaniu, które nie przystąpią do spółdzielni budownictwa mieszkaniowego pomimo uzyskiwania dochodu wyższego niż określony w ust. 1, mogą otrzymać mieszkanie pozostające w dyspozycji rad narodowych w zasadzie tylko ze starego budownictwa, nadające się do zajęcia ze względu na stan techniczny.
§  11.
1.
Osobom podlegającym przekwaterowaniu na podstawie ostatecznych decyzji administracyjnych z własnych domów, wywłaszczanych za odszkodowaniem bądź nabywanych w trybie przepisów o wywłaszczaniu nieruchomości, należy zapewnić w pierwszej kolejności możliwość uzyskania mieszkania z budownictwa spółdzielczego lub odstąpienia działki pod budowę domu jednorodzinnego i przyznania w miarę potrzeby kredytu bankowego. Osoby, które nie przystąpią do spółdzielni budownictwa mieszkaniowego lub nie podejmą budowy domu jednorodzinnego, mogą być przekwaterowywane w zasadzie tylko do pomieszczeń zastępczych.
2.
Przepisy ust. 1 mają zastosowanie jedynie do osób, które otrzymają odszkodowanie (cenę wykupu) co najmniej w wysokości wkładu obowiązującego w spółdzielni mieszkaniowej.
3.
Osobom przekwaterowywanym w wykonaniu prawomocnych orzeczeń sądowych należy przydzielać pomieszczenia zastępcze.
§  12.
Minister Gospodarki Komunalnej w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych określi kategorie potrzeb mieszkaniowych i kolejność ich zaspokajania oraz tryb postępowania przy przydziale lokali mieszkalnych pozostających w dyspozycji rad narodowych, a także określi kategorie osób, do których nie mają zastosowania przepisy § 10.

Przepisy ogólne i końcowe.

§  13.
1.
Przydział lokali mieszkalnych następuje na rzecz osób objętych listami przydziału mieszkań ustalanymi - w zależności od tego, w czyjej dyspozycji lokale te pozostają - przez zakłady pracy, spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego lub prezydia rad narodowych.
2.
Listy przydziału mieszkań podawane są do publicznej wiadomości, a listy ustalone przez zakłady pracy i spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego są ponadto przekazywane do wiadomości prezydiom właściwych rad narodowych miast, osiedli lub gromad.
3.
Kierownicy zakładów pracy i zarządy spółdzielni budownictwa mieszkaniowego, posiadając samodzielność przy przydziale lokali mieszkalnych, są równocześnie odpowiedzialni za prawidłową realizację ustalonych zasad przydziału mieszkań.
§  14.
1.
Prezydia rad narodowych i właściwe komisje tych rad uprawnione są do kontroli i analizy gospodarki lokalami na ich terenie z uwzględnieniem gospodarki lokalami prowadzonej przez spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego i zakłady pracy.
2.
Na podstawie przeprowadzonych kontroli przedstawiane są co najmniej raz w roku sprawozdania radzie narodowej.
§  15.
1.
Wielkość przysługującej powierzchni przydzielanych lokali mieszkalnych powinna być określana na podstawie normatywu projektowania mieszkań, a w lokalach nie odpowiadających obowiązującym standardom budowlanym według norm 7-10 m2 powierzchni mieszkalnej na każdą z osób uprawnionych.
2.
Centralny Związek Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego określi w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Komunalnej wypadki, w których powierzchnia przydzielanego mieszkania spółdzielczego może być większa od przysługującej na podstawie ust. 1.
§  16.
Młodzież zatrudniona w zakładach pracy realizujących budownictwo zakładowe lub zorganizowana w brygadach Związku Młodzieży Socjalistycznej bądź w innych organizacjach społecznych, uzyskująca środki na wkład z tytułu własnej pracy przy realizacji budownictwa mieszkaniowego, ma pierwszeństwo - przy równych kryteriach stanowiących podstawę ustalenia kolejności - w uzyskaniu mieszkania. Osobom pracującym w brygadach młodzieżowych biorących udział w budowie budynków sposobem gospodarczym będą przydzielane mieszkania w tych budynkach poza kolejnością.
§  17.
1.
W celu umożliwienia prawidłowego wykorzystania powierzchni mieszkalnej, poprawy dotychczasowych warunków mieszkaniowych, w tym szczególnie rodzin wielodzietnych, przybliżenia miejsca zamieszkania do miejsca pracy itp. należy w szerszym niż dotychczas stopniu umożliwiać dokonywanie zamiany mieszkań.
2.
Rozszerzenie zakresu zamiany mieszkań powinno następować w szczególności przez:
1)
uproszczenie trybu zamiany mieszkań pomiędzy stronami,
2)
wykorzystanie możliwości dostarczenia lokalu zamiennego przez jego dysponenta,
3)
dopuszczenie zamiany mieszkań pomiędzy stronami zajmującymi lokale będące w dyspozycji rad narodowych, zakładów pracy i spółdzielni budownictwa mieszkaniowego,
4)
popieranie zamian pomiędzy osobami zajmującymi lokale nadmiernie zagęszczone a osobami zajmującymi lokale, w których występuje nadwyżka powierzchni mieszkalnej.
3.
Uzyskanie w wyniku zamiany mieszkania o większej od dotychczas zajmowanej powierzchni użytkowej pozostającego w dyspozycji rady narodowej uzależnione jest od wpłaty odpowiedniej kwoty na rzecz miejskiego (powiatowego) funduszu mieszkaniowego.
4.
Minister Gospodarki Komunalnej w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych i Centralnym Związkiem Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego określi tryb i warunki zamiany lokali mieszkalnych.
§  18.
1.
Część wybudowanych ponad zadania planowe mieszkań z budownictwa spółdzielczego i rad narodowych przeznacza się dla pracowników przedsiębiorstw budowlanych, które przyczyniły się do ich zbudowania.
2.
Ministrowie Gospodarki Komunalnej oraz Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych po zasięgnięciu opinii Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego określą zasady przydziału mieszkań, o których mowa w ust. 1.
3.
Liczby mieszkań przeznaczonych w poszczególnych miejscowościach dla pracowników przedsiębiorstw budowlanych ustalają prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) na zasadach, o których mowa w ust. 2.
§  19.
Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Gospodarki Komunalnej, zainteresowanym ministrom (kierownikom urzędów centralnych), Zarządowi Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego oraz prezydiom rad narodowych.
§  20.
Przydziały mieszkań na rok 1971 dokonane przed wejściem w życie uchwały zachowują moc.
§  21.
Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1972 r.