Rozdział 7 - Ustalenie odszkodowania za uszkodzenie lub utratę wagonu prywatnego - Zasady przewozu w wagonach nie należących do przewoźnika kolejowego i włączanie ich do taboru kolejowego.

Monitor Polski

M.P.1997.34.329

Akt utracił moc

Wersja od: 10 czerwca 1997 r.

Rozdział  7

Ustalenie odszkodowania za uszkodzenie lub utratę wagonu prywatnego

§ 69. Maksymalne odszkodowanie za uszkodzony lub utracony wagon prywatny ustala się według zasad określonych w niniejszym rozdziale odrębnie dla wagonów zmodernizowanych i nie modernizowanych.

§ 70. Za wagony zmodernizowane uważa się wagony, przy których zostały przeprowadzone pod nadzorem przewoźnika kolejowego włączającego następujące prace modernizacyjne:

1) zmiana podwozia w taki sposób, że nadaje mu się techniczne i eksploatacyjne cechy nowoczesnych wagonów,

2) wyposażenie w nowe nadwozie,

3) określone w pkt 1 i 2 - przeprowadzone równocześnie.

§  71.

1. Dla wagonu nie modernizowanego podstawą obliczenia odszkodowania jest wartość wagonu lub wózka, którą oblicza się według ceny 1 kg nowego wagonu lub wózka takiego samego lub porównywalnego rodzaju w czasie uszkodzenia lub utraty, pomnożonej przez ciężar własny wagonu lub wózka, z zastrzeżeniem, że wartości stanowiące podstawę do obliczenia nie mogą przewyższać wartości podanych w taryfie przewoźnika kolejowego włączającego.

2. Podstawę określoną w ust. 1 zmniejsza się o 4% za każdy rok użytkowania wagonu, z tym że obniżenie wartości może wynosić najwyżej 80%. Przy obliczaniu lat użytkowania rok budowy i rok, w którym wagon lub wózek został uszkodzony lub utracony, należy liczyć jako 1 rok.

3. Wartość wagonu lub wózka w czasie uszkodzenia lub utraty stanowi różnica między wartościami określonymi w ust. 1 i 2.

4. Obliczając wartość wagonu, określa się wartość części nadających się do ponownego użytku według stosunku ich wagi własnej do wagi wagonu.

5. Jeżeli przewoźnik kolejowy użytkujący jest odpowiedzialny za uszkodzenie, a podmiotowi włączającemu zwracane są zestawy kołowe lub nadające się do użytku części wagonu lub wózka uszkodzonego i uznanego za nie nadający się do naprawy, odszkodowanie stanowi różnicę między wartościami określonymi w ust. 3 i 4.

6. Jeżeli podmiotowi włączającemu nie zwraca się części nadających się do użytku, odszkodowanie należy zapłacić zgodnie z przepisem ust. 3.

§ 72. Podstawą obliczenia odszkodowania dla wagonu zmodernizowanego jest wysokość odszkodowania wyliczona zgodnie z § 71 ust. 1 i 5, z uwzględnieniem przepisów § 73 i 74.

§ 73. Wartość podwozia stanowi:

1) 80% wartości nowego podwozia, którą oblicza się mnożąc, obowiązującą w czasie zaginięcia lub uszkodzenia wagonu, cenę 1 kg takiego samego rodzaju nowego podwozia przez ciężar własny podwozia - dla wagonu z nowo wyprodukowanym podwoziem, w przypadkach, o których mowa w § 70 pkt 1 i 3,

2) wartość nowego podwozia, którą oblicza się w sposób określony w § 71 - dla wagonu z nowym nadwoziem, o którym mowa w § 70 pkt 2.

§  74.

1. Wartość nadwozia wagonu zmodernizowanego oblicza się według obowiązującej w czasie utraty lub uszkodzenia ceny 1 kg nadwozia nowego, takiego samego lub porównywalnego rodzaju wagonu, pomnożonej przez ciężar własny nadwozia.

2. Wartość ogólna wagonu, która stanowi podstawę do obliczenia zgodnie z § 71 ust. 3, nie może przewyższać wartości podanych w taryfie przewoźnika kolejowego włączającego. W przypadku przekroczenia wartości taryfowych, wartości podwozia i nadwozia zmniejsza się w równym stopniu.

3. Wartości obliczone zgodnie z ust. 2 mogą jedynie służyć za podstawę do obliczenia obniżenia wartości zgodnie z ust. 4.

4. Obniżenie wartości obliczane jest zgodnie z zasadami określonymi w § 71 ust. 2 oddzielnie dla podwozia i nadwozia, jednakże lata użytkowania odnowionej części liczy się dopiero od roku wykonania modernizacji. Obniżenie wartości wynosi za każdą z tych części, podwozia i nadwozia, najwyżej 80%. Całkowita wartość obniżenia wartości wynika z sumy obniżenia wartości podwozia i nadwozia.

5. Różnica między wartościami określonymi zgodnie z ust. 1 i 4 daje całkowitą wartość odszkodowania za uszkodzenie lub utratę wagonu.

6. Wartość części nadających się do ponownego użytku ustalana jest zgodnie z zasadami określonymi w § 71 ust. 4 oddzielnie dla podwozia i nadwozia. Obie wartości dają razem ogólną wartość części nadających się do ponownego użytku.

7. Różnica między wartościami ustalonymi zgodnie z ust. 5 i 6 stanowi wysokość odszkodowania, które należy zapłacić, jeżeli przewoźnik kolejowy użytkujący jest odpowiedzialny za uszkodzenie, a podmiotowi włączającemu zwracane się zestawy kołowe lub nadające się do użytku części uszkodzonego wagonu lub uznanego za niezdatny do naprawy wagonu lub wózka.

§ 75. Jeżeli zaginęły zapisane na obydwu ścianach bocznych wagonu luźne części wagonowe, a przewoźnik kolejowy użytkujący jest odpowiedzialny za to zaginięcie, wartość tych części zwracana jest przez przewoźnika kolejowego włączającego.