Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zasady przeprowadzania inwentaryzacji w jednostkach budżetowych.
Monitor Polski
M.P.1952.A-7.67
Akt utracił moc Wersja od: 24 stycznia 1952 r.
I.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
§ 1.
1.
Jednostki budżetowe i gospodarstwa pomocnicze, finansowane ze środków specjalnych, przeprowadzają inwentaryzację środków podstawowych i pieniężnych, materiałów, wyrobów, nie ukończonych inwestycji, kapitalnych remontów i produkcji oraz należności i zobowiązań na dzień 31 grudnia każdego roku.2.
Postanowienia ust. 1 mają zastosowanie do wszystkich jednostek budżetowych, bez względu na to czy posiadają one uprawnienia dysponentów kredytów.§ 2.
1.
Inwentaryzacji środków podstawowych i pieniężnych oraz materiałów i wyrobów dokonuje komisja inwentaryzacyjna, której przewodniczącego i członków powołuje kierownik jednostki budżetowej w porozumieniu z głównym (starszym) księgowym.2.
Kierownik jednostki budżetowej ustala ilość członków komisji w zależności od wielkości terenu oraz ilości obiektów podlegających spisowi. Skład komisji nie może być mniejszy od trzech osób łącznie z przewodniczącym komisji.3.
Prace komisji powinny być tak zorganizowane, żeby nie powodowały przeszkód w normalnych pracach jednostki.§ 3.
Do obowiązków komisji inwentaryzacyjnej należy: 1)
dokonanie z natury spisu środków podstawowych i pieniężnych oraz materiałów i wyrobów, 2)
ustalenie ilościowo-wartościowych nadwyżek i niedoborów, 3)
wycena środków podstawowych, materiałów i wyrobów, 4)
sporządzenie protokołu w sprawie niezdatnych do użytku przedmiotów i materiałów oraz protokołu z przeprowadzonej inwentaryzacji.§ 4.
Prace spisowe z natury polegają na obliczeniu: 1)
rzeczywistych ilości posiadanych przez jednostkę środków podstawowych, materiałów i wyrobów w drodze dokładnego przeliczenia, zważenia lub zmierzenia, 2)
gotówki w kasie i sprawdzeniu jej z saldem księgi kasowej.§ 5.
Spisem należy objąć wszystkie środki podstawowe, materiały i wyroby, w tym również nie objęte ewidencją książkową, będące w posiadaniu jednostki budżetowej, bez względu na to, czyją stanowią własność, nie wyłączając znajdujących się w przerobie lub naprawie u innych osób lub instytucji.§ 6.
1.
Komisja inwentaryzacyjna spełnia swoje czynności w obecności pracownika odpowiedzialnego za przechowywanie i opiekę nad przedmiotami podlegającymi spisowi z natury.2.
Obliczone ilości środków podstawowych, materiałów i wyrobów powinny być wpisane do arkusza spisowego (wzór Nr 1) według nazw i jednostek miar stosowanych w księgowości.3.
Obce środki podstawowe i materiały, będące w posiadaniu jednostki, należy objąć odrębnym arkuszem spisowym w dwóch egzemplarzach i przesłać jeden egzemplarz tego arkusza właściwej jednostce, jako właścicielowi, w celu porównania go ze stanem księgi inwentarza i kart (ksiąg) materiałowych oraz ewentualnej reklamacji.§ 7.
1.
Spisane z natury ilości środków podstawowych, materiałów i wyrobów komisja inwentaryzacyjna sprawdza z ilościami zapisanymi w księgach inwentarza i w kartach (księgach) materiałowych oraz ustala różnice, wynikające między stanem w naturze, a stanem książkowym. Różnice te komisja inwentaryzacyjna wpisuje do zestawienia porównawczego (wzór Nr 2), oddzielnego dla środków podstawowych i oddzielnego dla materiałów i wyrobów.2.
Wartość różnic komisja inwentaryzacyjna oblicza według zasad podanych w ust. 3, 5 i 6.3.
Komisja inwentaryzacyjna wycenia zapisany w arkuszu spisowym (wzór Nr 1) każdy przedmiot i materiał nabyty (wyrobiony): 1)
poczynając od dnia 1 stycznia 1951 r. - według cen książkowych, 2)
przed dniem 1 stycznia 1951 r. - według cen bieżących bez uwzględnienia stopnia zużycia; przy wycenie przedmiotów nabytych w roku 1950 należy za podstawę przyjąć ceny według dokumentu nabycia z uwzględnieniem przerachowań kwot z miesięcy styczeń-październik 1950 r. w stosunku 3/100. Przy zapisach dotyczących 1950 roku w arkuszu spisowym (wzór Nr 1) należy w kolumnie "uwagi" zaznaczyć, że wycena dotyczy 1950 r. Obcych przedmiotów nie wycenia się.4.
W przypadku nieposiadania danych o wartości budynków, budowli, zabudowań, urządzeń plantacyjnych i melioracyjnych wartość wymienionych obiektów należy podać na arkuszu spisowym według szacunku przybliżonego, dokonanego przez komisję inwentaryzacyjną z udziałem rzeczoznawcy.5.
Otrzymane nieodpłatnie środki podstawowe, na które nie ma cen, wycenia się według zasad podanych w ust. 3.6.
Wartość materiałów jednego rodzaju nabytych według różnych cen oblicza się według ceny średniej.7.
Zestawienia porównawcze, o których mowa w ust. 1, służą jako dowody do zaksięgowania różnic, arkusze zaś spisowe są dowodami, stwierdzającymi faktyczny stan posiadania środków podstawowych, materiałów i wyrobów na dzień zakończenia i rozpoczęcia okresu budżetowego.§ 8.
W przypadku napotkania trudności przy ustaleniu ceny bieżącej komisja inwentaryzacyjna może zwrócić się do kierownika jednostki o wyznaczenie spośród zatrudnionego personelu fachowca do określenia ceny.§ 9.
1.
W protokole z przeprowadzonej inwentaryzacji (§ 3 pkt 4) komisja inwentaryzacyjna sporządza ogólne uwagi co do przechowywania i zabezpieczenia materiałów, porządku i aktualności zapisu w księgach oraz wykazuje ilości dołączonych arkuszy spisowych i zestawień porównawczych.2.
Każdy arkusz spisowy i każde zestawienie porównawcze powinny być podpisane przez przewodniczącego komisji i przez tych członków komisji, którzy dokonali spisu z natury i obliczyli różnice pomiędzy stanem w naturze a stanem książkowym, oraz przez pracownika wymienionego w § 6 ust. 1.3.
Protokoły wraz z załącznikami (§ 3 pkt 4 i § 9 ust. 1) komisja wręcza kierownikowi jednostki, który zatwierdza arkusze spisowe (wzór Nr 1) i zestawienia porównawcze (wzór Nr 2).4.
Kierownik jednostki na podstawie protokołów wydaje dalsze zarządzenia, natomiast arkusze spisowe i zestawienia porównawcze przekazuje głównemu (starszemu) księgowemu do zaksięgowania.§ 10.
1.
Dane dotyczące spisu należy pisać atramentem bezpośrednio w czasie dokonywania inwentaryzacji.2.
Omyłkowe zapisy powinny być tak przekreślone, aby tekst pierwotny można było odczytać. Poprawki muszą być omówione w rubryce "uwagi" i podpisane przez przewodniczącego i członków komisji.§ 11.
Za prawidłowe i dokładne sporządzenie inwentaryzacji odpowiedzialni są: kierownik jednostki budżetowej, główny (starszy) księgowy i komisja inwentaryzacyjna.
Księgowanie nadwyżek i niedoborów.
Księgowanie nadwyżek i niedoborów.
§ 12.
1.
Ujawnione w toku inwentaryzacji: 1)
bezsporne nadwyżki środków podstawowych, materiałów i wyrobów powinny być zaksięgowane w księgach inwentarza i w kartach (księgach) materiałowych oraz na odpowiednich kontach bilansowych, 2)
niedobory materiałowe, wynikające z naturalnej właściwości materiałów, powinny być zaksięgowane w kartach (księgach) materiałowych i na kontach bilansowych, 3)
niedobory zawinione obciążają konto osobowe pracownika, z winy którego powstał brak.2.
Powstałe różnice wartościowe, spowodowane wyceną według zasad podanych w § 7 ust. 3, 5 i 6, należy zaksięgować na właściwe konta bilansowe. Różnice te nie podlegają wpisaniu do zestawienia porównawczego.
Prace inwentaryzacyjne księgowości.
Prace inwentaryzacyjne księgowości.
§ 13.
Wartość nie ukończonych inwestycji i remontów kapitalnych oraz nie ukończonej produkcji należy wykazać w księgach według poniesionych kosztów na podstawie rachunków sprawdzonych.§ 14.
Inwentaryzacja rozliczeniowych rachunków bilansowych obejmuje sprawdzenie i uzgodnienie kont należności i zobowiązań na podstawie dowodów z uwzględnieniem daty powstania zadłużenia lub zobowiązania.
Przepisy końcowe.
Przepisy końcowe.
§ 15.
1.
Postanowienia § 7 ust. 3 nie mają zastosowania do rzeczy będących w użytkowaniu innych instytucji lub osób w przypadku, gdy użytkownik rzecz tę z własnej winy utracił lub uszkodził.2.
Za rzeczy utracone przez użytkownika należy pobrać od niego równowartość w gotówce, obliczoną według bieżących cen, a nie według ceny nabycia (książkowej), przy uszkodzeniu zaś rzeczy - pobrać odszkodowanie równe kosztom wymaganej naprawy.§ 16.
O brakach względnie uszkodzeniach, powstałych wskutek nienależytego wykonywania obowiązków przez pracownika odpowiedzialnego za przechowanie środków podstawowych, materiałów i wyrobów, kierownik jednostki budżetowej winien bezzwłocznie zawiadomić władzę nadrzędną, która po przeprowadzeniu dochodzeń i w zależności od stopnia winy skierowuje sprawę bądź do komisji dyscyplinarnej, bądź do władz, powołanych do ścigania przestępstw.§ 17.
Władze naczelne i urzędy centralne w zakresie objętym niniejszym zarządzeniem wydadzą instrukcje szczegółowe jednostkom podległym.§ 18.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.