Zasady premiowania pracowników państwowych przedsiębiorstw przemysłowych za racjonalne i oszczędne użytkowanie energii elektrycznej.

Monitor Polski

M.P.1965.62.326

Akt utracił moc

Wersja od: 24 listopada 1965 r.

UCHWAŁA Nr 285

RADY MINISTRÓW

z dnia 10 listopada 1965 r.

w sprawie zasad premiowania pracowników państwowych przedsiębiorstw przemysłowych za racjonalne i oszczędne użytkowanie energii elektrycznej.

W celu dostosowania zasad premiowania pracowników państwowych przedsiębiorstw przemysłowych za racjonalne i oszczędne użytkowanie energii elektrycznej do obecnych warunków przedsiębiorstw i potrzeb gospodarki narodowej Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uchwala, co następuje:

§  1.

1. W państwowych przedsiębiorstwach przemysłowych, w których w ramach planowania zatwierdzane są wskaźniki jednostkowego zużycia energii elektrycznej i które posiadają niezbędną do ich kontroli aparaturę pomiarową (zużycie energii elektrycznej i wytworzonego produktu), zezwala się dyrektorom (kierownikom) przedsiębiorstw na wprowadzenie w porozumieniu z radami robotniczymi i radami zakładowymi premiowania za racjonalne i oszczędne użytkowanie energii elektrycznej.

2. Premiowaniem, o którym mowa w ust. 1, mogą być objęci wyłącznie pracownicy obsługujący i bezpośrednio nadzorujący energochłonne urządzenia produkcyjne oraz pracownicy zakładowych służb energetycznych.

§ 2. Przedsiębiorstwami w rozumieniu uchwały są państwowe przedsiębiorstwa (zakłady) przemysłowe, z wyjątkiem elektrowni (elektrociepłowni).

§  3.

1. Premie indywidualne, wypłacane na podstawie niniejszej uchwały, łącznie z innymi premiami i nagrodami wypłacanymi poza planowanym funduszem płac (z wyjątkiem premii i nagród z funduszu zakładowego, z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego, za racjonalizację i wynalazczość, za przyrost produkcji eksportowej w zakładach przemysłu maszynowego, za współzawodnictwo pracy) nie mogą przekroczyć trzymiesięcznej płacy zasadniczej w stosunku rocznym.

2. Wypłaty premii, o których mowa w ust. 1, powinny być ujmowane listami płac w oparciu o instrukcje wydane przez Ministra Finansów.

§  4.

1. W przedsiębiorstwach, w których wprowadzone zostanie premiowanie, tworzy się fundusz premiowy, na który przeznacza się od 5 do 12 groszy od każdej zaoszczędzonej kilowatogodziny energii elektrycznej, w zależności od rodzaju produkcji. Stawka ta wynosi:

1) przy elektrolizie aluminium 5 gr/kWh,

2) przy produkcji karbidu i ferrostopów 8 gr/kWh,

3) przy produkcji stali elektrycznej, elektrolizie cynku i chloru 10 gr/kWh,

4) przy pozostałej produkcji 12 gr/kWh.

2. Jeżeli przedsiębiorstwo uiszcza w danym okresie rozliczeniowym dodatkowe opłaty za pobór energii elektrycznej biernej, fundusz premiowy ulega obniżeniu w takim stosunku procentowym, w jakim pozostają te opłaty do wartości pobranej energii elektrycznej czynnej (tylko opłaty za kWh).

§  5.

1. Przez zaoszczędzone kilowatogodziny energii elektrycznej, o których mowa w § 4, rozumie się różnicę między liczbą kilowatogodzin energii elektrycznej, obliczonej na podstawie zatwierdzonych wskaźników zużycia dla określonych asortymentów produkcji, a liczbą kilowatogodzin energii elektrycznej rzeczywiście zużytej do produkcji tych asortymentów.

2. Wskaźniki zużycia, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe od osiągniętych w analogicznym okresie roku ubiegłego. Odstępstwo od tej zasady może nastąpić w wypadkach uzasadnionych zmianą warunków produkcji za każdorazową zgodą jednostki nadrzędnej.

§ 6. Fundusz premiowy, o którym mowa w § 4, może być uruchomiony pod warunkiem:

1) utrzymania procentowego stosunku zużycia energii elektrycznej nie stanowiącej podstawy do obliczania oszczędności do całkowitego zużycia na poziomie nie wyższym niż osiągnięty w analogicznym okresie roku ubiegłego,

2) nieprzekroczenia planowanego rozchodu energii w innych postaciach przez urządzenia, którymi można zastępować odbiorniki energii elektrycznej, co musi być udowodnione dotrzymaniem lub polepszeniem jednostkowych wskaźników zużycia tych nośników energii lub też kompleksowego wskaźnika jednostkowego zużycia paliw i energii.

§  7.

1. Premie za racjonalne i oszczędne użytkowanie energii elektrycznej rozlicza się i wypłaca za okresy roczne, z tym że po upływie I, II i III kwartału danego roku mogą być dokonywane zaliczkowo wypłaty tej premii. Na premie zaliczkowe przeznacza się 75% funduszu premiowego liczonego narastająco od początku roku.

2. Z kwot przeznaczonych na premie potrąca się każdorazowo wypłacone zaliczkowo premie w okresach poprzednich.

§ 8. Przedsiębiorstwo przystępujące do premiowania obowiązane jest zawiadomić o tym właściwy terenowo okręgowy inspektorat gospodarki paliwowo-energetycznej.

§  9.

1. Na podstawie ramowych zasad określonych w uchwale ministrowie sprawujący nadzór nad przedsiębiorstwami wydadzą w porozumieniu z zarządami głównymi właściwych związków zawodowych regulaminy premiowania pracowników zatrudnionych przy obsłudze i nadzorze energochłonnych urządzeń produkcyjnych oraz pracowników zakładowych służb energetycznych, ustalając między innymi:

1) tryb wprowadzania premiowania,

2) stanowiska pracy objęte premiowaniem,

3) formę opracowywania wniosków premiowych i zatwierdzania premii,

4) zasady podziału premii.

2. Zainteresowani ministrowie mogą zlecić dyrektorom jednostek nadrzędnych nad przedsiębiorstwami ustalenie we własnym zakresie form i zasad, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4.

§ 10. Państwowy Inspektorat Gospodarki Paliwowo-Energetycznej oraz jego organy terenowe mają prawo przeprowadzania kontroli prawidłowego ustalania wyników, stanowiących podstawę do premiowania pracowników za racjonalne i oszczędne użytkowanie energii elektrycznej.

§ 11. Tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 13 kwietnia 1959 r. w sprawie premiowania pracowników państwowych przedsiębiorstw za racjonalne i oszczędne użytkowanie energii elektrycznej (Monitor Polski Nr 43, poz. 200),

2) zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 25 października 1960 r. w sprawie zasad premiowania pracowników niektórych państwowych przedsiębiorstw za racjonalne i oszczędne użytkowanie energii elektrycznej (Monitor Polski Nr 83, poz. 376).

§ 12. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1966 r.