Zasady podwyższania najniższego wynagrodzenia w uspołecznionych zakładach pracy.

Monitor Polski

M.P.1987.8.64

Akt utracił moc
Wersja od: 26 marca 1987 r.

UCHWAŁA Nr 16
RADY MINISTRÓW
z dnia 16 lutego 1987 r.
w sprawie zasad podwyższania najniższego wynagrodzenia w uspołecznionych zakładach pracy.

Na podstawie art. 79 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162 oraz z 1986 r. Nr 42, poz. 201) Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Najniższe wynagrodzenie pracowników zatrudnionych w uspołecznionych zakładach pracy, poczynając od 1988 r., ulega podwyższeniu z dniem 1 stycznia każdego roku o kwotę stanowiącą iloczyn najniższego wynagrodzenia z roku poprzedniego oraz wskaźnika wzrostu cen planowanego w centralnym planie rocznym na okres po dniu 1 stycznia danego roku, bez uwzględnienia wpływu zmian cen wyrobów alkoholowych i tytoniowych.
2.
Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w terminie do dnia 15 grudnia każdego roku, opierając się na wskaźnikach, o których mowa w ust. 1, ustalonych w centralnym planie rocznym na rok następny, ogłasza w Monitorze Polskim wysokość najniższego wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w uspołecznionych zakładach pracy na rok następny.
Z dniem 1 stycznia 1988 r. traci moc § 1 uchwały nr 4 Rady Ministrów z dnia 12 stycznia 1987 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia w uspołecznionych zakładach pracy (Monitor Polski Nr 2, poz. 10).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.