Zasady organizowania dostaw kolejowych przesyłek drobnych do składu odbiorcy.

Monitor Polski

M.P.1955.16.167

Akt utracił moc

Wersja od: 26 lutego 1955 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO PAŃSTWOWEJ KOMISJI PLANOWANIA GOSPODARCZEGO

z dnia 9 lutego 1955 r.

w sprawie zasad organizowania dostaw kolejowych przesyłek drobnych do składu odbiorcy.

W celu ujednolicenia zasad organizowania dostaw przez Państwową Komunikację Samochodową (PKS) kolejowych przesyłek drobnych, dokonywanych zgodnie z art. 10 dekretu z dnia 24 grudnia 1952 r. o przewozie przesyłek i osób kolejami (Dz. U. z 1953 r. Nr 4, poz. 7) na podstawie § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1951 r. w sprawie zakresu działania władz naczelnych w dziedzinie komunikacji (Dz. U. z 1951 r. Nr 14, poz. 111 i Nr 41, poz. 315, z 1952 r. Nr 11, poz. 69, Nr 13, poz. 79 i Nr 19, poz. 115 oraz z 1954 r. Nr 36, poz. 152 i Nr 51, poz. 258) zarządza się, co następuje:

§ 1. Dyrekcje okręgowe kolei państwowych (DOKP) w porozumieniu z zarządami okręgowymi Państwowej Komunikacji Samochodowej (ZOPKS) składają wojewódzkim komisjom planowania gospodarczego (WKPG) wnioski o zorganizowanie dostawy przez PKS kolejowych przesyłek drobnych ze stacji kolejowych do składów odbiorcy i odwrotnie.

§  2.

1. Wnioski, o których mowa w § 1, powinny być rozpatrzone w trybie określonym zarządzeniem Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 3 lipca 1954 r. w sprawie organizacji terenowej koordynacji przewozów (Monitor Polski Nr A-72, poz. 888) na konferencji przy udziale przedstawicieli DOKP, ZOPKS, wydziału komunikacji drogowej prezydium wojewódzkiej rady narodowej (WKDPWRN) oraz przedstawicieli zainteresowanych jednostek będących większymi odbiorcami lub nadawcami kolejowych przesyłek drobnych.

2. Przy rozpatrywaniu wniosku należy kierować się:

1) korzyściami ekonomicznymi związanymi z zorganizowaną dostawą, a przede wszystkim racjonalnym wykorzystaniem pojazdów samochodowych i aparatu przeładunkowego oraz wynikającą z tego obniżką kosztów w skali ogólnogospodarczej,

2) zwiększeniem przelotowości magazynów kolejowych i szybkiego obrotu wagonów użytych do przewozu przesyłek drobnych.

§ 3. Nadawcy i odbiorcy kolejowych przesyłek drobnych mogą występować do WKPG z wnioskiem o zwolnienie ich od dostarczania przez PKS kolejowych przesyłek drobnych ze stacji kolejowej do składu odbiorcy lub odwrotnie.

§ 4. WKPG po zasięgnięciu opinii WKDPWRN rozpatruje wnioski, o których mowa w § 3, na konferencji dotyczącej terenowej koordynacji przewozów. W konferencji powinni brać udział przedstawiciele: wnioskodawcy, DOKP, WKDPWRN i ZOPKS.

§  5.

1. WKPG może zwalniać od dostarczania przez PKS drobnych przesyłek kolejowych. Zwolnienie może dotyczyć w szczególności wnioskodawców nadających lub odbierających ładunki wymagające specjalnych środków ostrożności (np. leki, ładunki łamliwe lub tłukące się itd.), ładunki towarów łatwo psujących się lub też wymagających specjalnego taboru do przewozu.

2. Przy rozpatrywaniu wniosków należy w szczególności brać pod uwagę:

1) zagadnienie szybkiego opróżniania magazynów kolejowych przez odbiorców przesyłek i usprawnienie pracy na stacji kolejowej,

2) konieczność uzasadnionego innymi zadaniami przewozowymi posiadania taboru samochodowego mogącego dokonać przewozu własnych przesyłek drobnych.

3. Udzielone w myśl ust. 1 zwolnienia powinny być cofnięte, jeżeli okoliczności stanowiące podstawę zwolnienia ulegną zmianie.

§ 6. W razie odmowy przez PKS dokonania dostawy drobnych przesyłek kolejowych ze stacji kolejowej do składu odbiorcy lub odwrotnie, odbiorca obowiązany jest zawiadomić o tym WKPG.

§ 7. WKPG w porozumieniu z WKDPWRN przeanalizują potrzebę posiadania taboru samochodowego w dotychczasowej ilości przez jednostki mające siedzibę w miejscowościach, w których została zorganizowana dostawa kolejowych przesyłek drobnych, i zgłoszą wnioski do Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Departament Komunikacji i Łączności) w zakresie niedostatecznego wykorzystania taboru przez te jednostki.

§ 8. Przepisy dotyczące prezydiów wojewódzkich rad narodowych i wojewódzkich komisji planowania gospodarczego stosuje się również do Prezydiów Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi oraz do Miejskich Komisji Planowania Gospodarczego tych miast.

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego: E. Szyr