Zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych.

Monitor Polski

M.P.1997.46.452

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lipca 1997 r.

ZARZĄDZENIE

PREZESA URZĘDU KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI

z dnia 21 lipca 1997 r.

w sprawie zasad odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych.

Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Stosowanie przez zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe powoduje jego odpowiedzialność dyscyplinarną przewidzianą w regulaminach polskich związków sportowych, uwzględniających sankcje określone w Kodeksie Medycznym Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.

2. Przewidziane w zarządzeniu sankcje dyscyplinarne i tryb ich stosowania oraz przepisy dyscyplinarne właściwego polskiego związku sportowego mają zastosowanie wobec zawodników, trenerów, działaczy oraz innych osób, którym udowodnione zostanie naruszenie przepisów antydopingowych, obowiązujących w danej dyscyplinie sportu.

§  2.

1. Zawodnik obowiązany jest poddać się kontroli antydopingowej na zawodach i poza nimi, w tym na zgrupowaniach, konsultacjach i treningach.

2. Odmowa poddania się kontrolnym badaniom antydopingowym traktowana jest jak pozytywny wynik badania.

§  3.

1. Polski związek sportowy lub klub sportowy po otrzymaniu ostatecznego wyniku kontroli antydopingowej obowiązany jest do wdrożenia postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego. Zawiadomienie o wyniku postępowania powinno być przekazane Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie, zwanej dalej "Komisją", nie później niż 21 dni od otrzymania ostatecznych wyników badań.

2. Zmiana terminu określonego w ust. 1 wymaga zgody przewodniczącego Komisji, udzielonej przed jego upływem.

§ 4. Ujawnienie u zawodnika efedryny, pseudoefedryny, fenylopropanolaminy lub katiny, wykrytych podczas kontroli przeprowadzonej na zawodach, stwarza domniemanie stosowania dopingu. Osoba zainteresowana ma możliwość obalenia tego domniemania w razie stwierdzenia małej ilości wykrytej substancji.

§ 5. W razie ujawnienia u zawodnika efedryny, fenylopropanolaminy, pseudoefedryny, kofeiny, strychniny i związków pokrewnych stosuje się następujące sankcje:

1) karę 3-miesięcznej dyskwalifikacji za pierwsze przewinienie,

2) karę 2-letniej dyskwalifikacji za drugie przewinienie,

3) karę dożywotniej dyskwalifikacji za kolejne przewinienie.

§ 6. W razie ujawnienia u zawodnika innych zabronionych środków farmakologicznych oraz stwierdzenia stosowania metod uznanych za dopingowe stosuje się następujące sankcje:

1) karę 2-letniej dyskwalifikacji za pierwsze przewinienie,

2) karę dożywotniej dyskwalifikacji za drugie przewinienie.

§ 7. W razie odmowy poddania się badaniom kontrolnym lub niezgłoszenia się zawodnika do kontroli antydopingowej zaleca się następujące sankcje:

1) pierwsza odmowa powinna pociągać za sobą karę do 2 lat dyskwalifikacji,

2) każda ponowna odmowa powinna pociągać za sobą karę nie mniejszą niż 2 lata dyskwalifikacji.

§  8.

1. Odpowiedzialność za stosowanie dopingu ponoszą również trenerzy, działacze oraz inne osoby, którym udowodnione zostanie naruszenie przepisów antydopingowych, polegające w szczególności na dostarczaniu, dystrybucji, handlu lub podawaniu zabronionych środków farmakologicznych, stosowaniu metod uznanych za dopingowe, wywieraniu presji bądź namawianiu do stosowania dopingu.

2. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 5 i 6.

§ 9. W razie ujawnienia u zawodników nieletnich zabronionych środków farmakologicznych lub stosowania metod uznanych za dopingowe prowadzący postępowanie wyjaśniające lub dyscyplinarne zawiadamia o tym prokuratora.

§ 10. Sankcje nałożone na zawodników, trenerów, działaczy lub inne osoby są wiążące dla władz i organów wszystkich klubów i polskich związków sportowych.

§ 11. Osoba, przeciwko której ma być wszczęte postępowanie dyscyplinarne, powinna być poinformowana o przysługującym jej prawie do obrony, a także o postępowaniu odwoławczym.

§ 12. W toku postępowania dyscyplinarnego każdej obwinionej osobie przysługuje prawo do:

1) ustanowienia obrońcy,

2) uzyskania pełnej informacji na temat stawianych zarzutów,

3) dostarczenia wszelkich dowodów,

4) osobistego składania wyjaśnień.

§  13.

1. Wszelkie przyjęte przez organ dyscyplinarny sankcje wchodzą w życie w trybie natychmiastowym, chyba że podjęta decyzja dyscyplinarna zawiera inne, wyraźnie określone dyspozycje.

2. O decyzjach, o których mowa w ust. 1, należy poinformować pisemnie zainteresowane osoby.

§ 14. Na zasadach określonych w art. 41 ustawy o kulturze fizycznej osoba zdyskwalifikowana dożywotnio za stosowanie dopingu może zaskarżyć decyzję dyscyplinarną właściwego organu polskiego związku sportowego do Trybunału Arbitrażowego do Spraw Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim.

§ 15. Komisja prowadzi ewidencję osób, na które nałożono karę dyskwalifikacji za naruszenie przepisów antydopingowych.

§ 16. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.