§ 7. - Zasady odpłatności konsumentów za korzystanie z żywienia przyzakładowego oraz pokrywania kosztów tego żywienia.

Monitor Polski

M.P.1982.13.98 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 1990 r.

§  7.

1. 4 Odpłatność konsumentów za posiłki wydawane na podstawie pracowniczych kart abonamentowych osobom wymienionym w § 5 ust. 2 oraz za abonamentowe i nieabonamentowe posiłki regeneracyjne ogólnie dostępne, wydawane do spożycia osobom wymienionym w § 5 ust. 2 pkt 1-3, 5 i 6 w czasie regulaminowych przerw w pracy, obejmuje wyłącznie koszt surowca zużytego do produkcji tych posiłków, obliczony według obowiązujących cen detalicznych, pomniejszony o 10%.

2. 5 Odpłatność konsumentów za posiłki nieabonamentowe jednorazowe (z wyjątkiem regeneracyjnych ogólnie dostępnych, o których mowa w ust. 1), wydawane osobom wymienionym w § 5 ust. 2, obejmuje koszt surowca zużytego do produkcji tych posiłków obliczony według zasad podanych w ust. 1, zwiększony o narzut w wysokości nie przekraczającej 20%.

3. 6 Odpłatność i zasady wydawania posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych wzmacniających regulują odrębne przepisy.

4. Odpłatność konsumentów za posiłki wydawane na podstawie niepracowniczych kart abonamentowych oraz za posiłki nieabonamentowe (jednorazowe), sprzedawane osobom nie wymienionym w § 5 ust. 2, ustala się na poziomie kosztu surowca zużytego do produkcji tych posiłków, obliczonego na podstawie aktualnych cen detalicznych surowców, zwiększonych o narzut w wysokości pozwalającej na pokrycie wszystkich kosztów produkcji i sprzedaży.

5. Placówki żywienia przyzakładowego (zakłady i punkty gastronomiczne sieci zamkniętej) prowadzące działalność gastronomiczną o charakterze otwartym stosują w czasie prowadzenia tej działalności ceny sprzedaży skalkulowane na poziomie zapewniającym pełne pokrycie kosztów tej działalności oraz zysk w wysokości do 5%.

6. Podwyżka odpłatności z tytułu zmiany cen, wprowadzonej uchwałą nr 23 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1982 r. w sprawie cen detalicznych podstawowych artykułów żywnościowych, opału i energii (Monitor Polski Nr 4, poz. 17), nie może przekraczać w stołówkach pracowniczych 18 zł dziennie, a za całodzienne wyżywienie 30 zł.

7. 7 Minister Rynku Wewnętrznego w porozumieniu z Ministrem Finansów może wprowadzać zmiany odpłatności za posiłki w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

⁴ § 7 ust. 1 zmieniony przez § 14 pkt 1 lit a) uchwały z dnia 8 października 1984 r. (M.P.84.25.168) zmieniającej nin. zarządzenie z dniem 22 listopada 1984 r.

⁵ § 7 ust. 2 zmieniony przez § 14 pkt 1 lit b) uchwały z dnia 8 października 1984 r. (M.P.84.25.168) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 22 listopada 1984 r.

⁶ § 7 ust. 3 zmieniony przez § 14 pkt 1 lit c) uchwały z dnia 8 października 1984 r. (M.P.84.25.168) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 22 listopada 1984 r.

⁷ § 7 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały z dnia 30 marca 1990 r. (M.P.90.1.83) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 maja 1990 r.