Zasady obrotu opakowaniami stosowanymi przy dostawach towaru dokonywanych przez jednostki podległe Ministrowi Leśnictwa.

Monitor Polski

M.P.1953.A-80.954

Akt utracił moc

Wersja od: 12 czerwca 1954 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA LEŚNICTWA

z dnia 2 maja 1953 r.

w sprawie zasad obrotu opakowaniami stosowanymi przy dostawach towaru dokonywanych przez jednostki podległe Ministrowi Leśnictwa.

Na podstawie § 2 ust. 1 uchwały nr 16 Prezydium Rządu z dnia 10 stycznia 1952 r. w sprawie zasad obrotu opakowaniami (Monitor Polski Nr A-9, poz. 82) zarządza się, co następuje:

I.

Przepisy wstępne.

§ 1. Zarządzenie dotyczy następujących kategorii opakowań wypożyczanych i sprzedawanych, używanych przy dostawach towaru, dokonywanych przez jednostki podległe Ministrowi Leśnictwa:

1) opakowania wypożyczane:

a) beczki żelazne,

b) beczki drewniane,

c) skrzynie transporterki,

d) worki tkane;

2) opakowania sprzedawane:

a) tarcica do opakowań wagonowych, samochodowych i innych,

b) łubianki,

c) butelki,

d) słoiki,

e) 1 skrzynie do marmelady,

f) 2 faski o pojemności 10, 15, 20 i 25 l.

§ 2. Za dostawcę uważa się podległy Ministrowi Leśnictwa zakład, który zapakował oraz dokonał wysyłki towaru w opakowaniu, za odbiorcę zaś zakład, na który jest wystawiona faktura za dokonaną dostawę towaru.

II.

Przepisy wspólne dla opakowań wypożyczanych i sprzedawanych.

§  3.

1. Opakowania należy starannie zabezpieczyć przed kradzieżą, uszkodzeniami, ogniem, szkodliwymi warunkami atmosferycznymi itp.

2. Opakowania powinny być przechowywane w warunkach higienicznych.

3. Kierownictwo każdego zakładu odbiorcy wyznaczy kryte miejsca lub pomieszczenia na przechowywanie opróżnionych opakowań.

4. Opakowania nie mogą być używane przez odbiorcę do przechowywania lub przewożenia innego rodzaju towaru niż ten, do którego jest przeznaczone opakowanie.

§  4.

1. Koszt transportu przy zwrocie opakowań do zakładu dostawcy ponosi odbiorca. W przypadku gdy opakowania wysyłane są publicznymi środkami transportu, odbiorca ponosi koszty transportu tylko do stacji lub portu miejsca przeznaczenia.

2. Opakowania należy przesyłać najtańszym środkiem transportu. Przy transporcie kolejowym na liście przewozowym należy zaznaczyć, że przedmiotem przesyłki są opakowania używane (taryfa towarowa PKP, poz. 1867).

3. Wysyłający obowiązany jest do zabezpieczenia opakowań przy transporcie zgodnie z wymaganiami przepisów przewoźnika.

4. W przypadku gdy opakowania składają się z kilku elementów, należy posyłając opakowanie przekazać jednocześnie wszystkie jego elementy.

§ 5. Odbiorca obowiązany jest najpóźniej następnego dnia po nadaniu opakowań do przewozu wysłać dostawcy zawiadomienie, podając datę nadania, środek przewozu, wagę, ilość i rodzaj opakowania.

§ 6. Jeżeli obowiązujące przepisy regulują tryb odbioru towaru i zgłaszania reklamacji dotyczących dostarczonego towaru, przepisy te stosuje się odpowiednio do odbioru opakowań przez odbiorcę i zgłaszania reklamacji dotyczących opakowań. W braku tych przepisów stosuje się zasady określone w § 7.

§  7.

1. Jeżeli towar w opakowaniu został odebrany ze składu lub zakładu dostawcy lub dostarczony przez niego własnymi środkami transportu, odbiorca powinien zbadać niezwłocznie opakowania i stwierdzić ewentualne braki w formie protokołu, sporządzonego przy udziale przedstawiciela dostawcy.

2. Jeżeli dostawa została dokonana obcymi środkami transportu, odbiorca powinien niezwłocznie, lecz nie później niż w ciągu 4 dni od dnia odbioru towaru, zbadać opakowania i w razie stwierdzenia braków lub wad sporządzić protokół przy udziale czynnika społecznego.

3. O miejscu i czasie zamierzonego sporządzenia protokołu odbiorca powiadomi dostawcę w takim terminie, by mógł on delegować swego przedstawiciela. Niestawienie się przedstawiciela dostawcy nie wstrzymuje sporządzenia protokołu.

4. W przypadku różnicy zdań między przedstawicielami odbiorcy i dostawcy co do stanu opakowań odbiorca może wezwać biegłego.

5. W przypadku potwierdzenia przez biegłego zastrzeżeń odbiorcy koszt ekspertyzy ponosi dostawca, w przeciwnym wypadku odbiorca.

6. W przypadku nieobecności przedstawiciela dostawcy przy sporządzaniu protokołu odbiorca powiadomi dostawcę o stwierdzonych protokolarnie wadach i brakach w terminie określonym w ust. 2 pod rygorem utraty roszczenia z tego tytułu.

§ 8. W przypadku gdy braki lub wady były tego rodzaju, że nawet przy należytej staranności nie mogły być ujawnione przy odbiorze (wydaniu) opakowań (wady ukryte), sporządzenie protokołu i powiadomienie dostawcy o brakach i wadach powinno nastąpić w ciągu 7 dni od dnia ich wykrycia, nie później jednak niż w terminie przewidzianym dla zwrotu opakowania.

§ 9. Przy odbiorze i ustalaniu braków oraz wad opakowań przez dostawcę stosuje się odpowiednio przepisy §§ 7 i 8.

§ 10. Opakowania nie nadające się do dalszego użytku ani też do remontu traktować należy jako odpadki.

§  11.

1. Dostawca może wskazać w fakturze inną jednostkę, której ma być przesłane opakowanie.

2. W przypadku odmowy przyjęcia (nabycia) opakowania przez jednostkę wskazaną przez dostawcę do przyjęcia (nabycia) opakowania obowiązany jest dostawca. Koszt transportu opakowań od jednostki wskazanej przez dostawcę do dostawcy ponosi dostawca.

§ 12. Odbiorcy, którzy nie zwalniają opakowania przez rozpakowanie w swych zakładach, wskażą jednostkom zwalniającym opakowania sposób dokonywania ich zwrotu i odsprzedaży.

§ 13. Przepisy zarządzenia dotyczące dostawców stosuje się odpowiednio do jednostek, o których mowa w § 11, a przepisy zarządzenia dotyczące odbiorów stosuje się odpowiednio do jednostek, o których mowa w § 12.

§ 14. Przedstawiciele dostawców uprawnieni są do przeprowadzania kontroli wykonania przepisów zarządzenia przez odbiorców.

§ 14a. 3

1. Upoważnia się Centralny Zarząd Zbytu Stali - Biuro Zbytu Wyrobów Blaszanych (BZWBl) do kontroli wykonania przepisów niniejszego zarządzenia w zakresie gospodarki opakowaniami wyszczególnionymi w § 1 pkt 1 lit a).

2. Jednostki gospodarki uspołecznionej, objęte obowiązkiem zwrotu lub odsprzedaży opakowań, obowiązane są udostępnić przedstawicielom BZWBl zaopatrzonym w odpowiednie upoważnienia, przeprowadzenie kontroli, a w szczególności zezwolić im na wstąp do magazynów i innych pomieszczeń oraz udzielać im informacji i wyjaśnień.

III.

Przepisy szczególne dla opakowań wypożyczanych.

§ 15. Wszystkie opakowania wypożyczane powinny być zwracane dostawcy przez odbiorcę nieodpłatnie, w stanie nie uszkodzonym.

§  16.

1. Dostawca i odbiorca obowiązani są do prowadzenia ilościowej ewidencji ruchu opakowań w oparciu o zasady ustalone w branżowych planach kont.

2. Dostawca i odbiorca obowiązani są do prowadzenia ewidencji terminów zwrotu.

§ 17. Na opakowaniach wypożyczanych powinny być trwałe i widoczne następujące oznaczenia:

1) nazwa i adres dostawcy,

2) numer (znak) inwentarzowy opakowania (stanowiącego środki trwałe w rozumieniu przepisów o finansowaniu inwestycji),

3) numer (znak) asortymentu opakowania (nie będącego środkiem trwałym, a zaliczonego do opakowania wypożyczanego),

4) napis "Opakowanie wypożyczane".

§ 18. 4

1. Dostawca obowiązany jest podać w fakturze dotyczącej dostarczonego towaru ilość i rodzaj opakowania oraz terminy zwrotu.

2. Terminy, o których mowa w ust. 1, nie mogą być krótsze niż 40 dni, jeśli chodzi o skrzynie transporterki, i 45 dni, jeśli chodzi o pozostałe opakowania wypożyczane.

§  19.

1. Opakowania powinny być zwracane niezwłocznie po opróżnieniu ich z towaru, nie później jednak niż w terminie określonym w fakturze.

2. Termin, o którym mowa w ust. 1, liczy się od daty odbioru towaru z zakładu dostawcy lub dnia wysłania towaru w opakowaniu do dnia zwrotu opakowania do zakładu dostawcy lub dnia wysyłki opakowania publicznym środkiem transportu. Dniem wysyłki jest data stempla przewoźnika na liście przewozowym.

§  20.

1. W razie niezwrócenia opakowania w terminie:

1) odbiorca obowiązany jest zapłacić dostawcy tytułem kary umownej trzykrotną wartość cennikową opakowania,

2) dostawca wyznaczy odbiorcy odpowiedni dodatkowy termin do zwrotu opakowania; termin dodatkowy nie może być dłuższy niż określony w tabeli terminów zwrotu opakowań wypożyczanych, stanowiącej załącznik do zarządzenia.

2. W razie niezwrócenia opakowania w terminie dodatkowym odbiorca obowiązany jest ponownie uiścić dostawcy tytułem kary umownej trzykrotną wartość cennikową opakowania.

3. Uiszczenie kar umownych, przewidzianych w ust. 1 i 2, nie zwalnia odbiorcy od obowiązku zwrotu opakowania.

4. W przypadku niezwrócenia opakowania w terminie dodatkowym dostawca niezależnie od żądania uiszczenia kary umownej, określonej w ust. 2, wystąpi niezwłocznie z wnioskiem do właściwej komisji arbitrażowej o orzeczenie zwrotu opakowania przez odbiorcę i powiadomi o złożeniu tego wniosku jednostkę nadrzędną odbiorcy.

§  21.

1. W razie niemożności zwrócenia opakowania w terminie określonym w fakturze, stwierdzonej przez jednostkę nadrzędną odbiorcy, a szczególnie konieczności dłuższego przechowywania towaru w opakowaniu, odbiorca powinien w terminie określonym dla zwrotu opakowania zawiadomić o tym dostawcę i podać termin zwrotu opakowania, ustalony za zgodą jednostki nadrzędnej.

2. W razie niewykonania przepisów ust. 1 lub niezwrócenia opakowania w podanym terminie ma odpowiednie zastosowanie przepis § 20.

§  22.

1. W razie niemożności zwrotu opakowania na skutek jego zaginięcia lub zniszczenia odbiorca obowiązany jest powiadomić o tym dostawcę w terminie przewidzianym dla zwrotu opakowania i uiścić jednorazowo tytułem kary umownej trzykrotną wartość cennikową opakowania z wyjątkiem przypadku, gdy zaginięcie lub zniszczenie opakowania nie było skutkiem działania lub zaniechania odbiorcy.

2. W razie niewykonania przepisów ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie przepis § 20.

§  23.

1. Koszty naprawy uszkodzeń i usunięcia braków zawinionych przez odbiorcę obciążają odbiorcę.

2. Koszty remontu opakowań wynikłe z normalnego zużycia opakowań obciążają dostawcę.

§ 24. Przy dostawach towaru na rzecz jednostek prywatnych dostawcy obowiązani są w umowach o dostawę zastrzec zwrot opakowań z zachowaniem terminów (§ 19) pod rygorem kar umownych określonych w §§ 20 i 22 i pobrać kaucję w wysokości trzykrotnej wartości opakowania na zabezpieczenie dochodzenia kar umownych.

IV.

Przepisy szczególne dla opakowań sprzedawanych.

§ 25. Na opakowaniach sprzedawanych powinny być w miarę możności trwale uwidocznione nazwa i adres dostawcy.

§ 26. Dostawca obowiązany jest podać w fakturze ilość, rodzaj opakowania i cenę zgodną z cennikiem.

§ 27. Opakowania sprzedawane odbiorcy powinni odsprzedawać dostawcom niezwłocznie po rozpakowaniu towaru.

§  28.

1. W przypadkach odsprzedaży opakowań przez odbiorców lub przez jednostki im podległe wraz z towarem konsumentom odbiorcy zobowiązani są zakupić tego rodzaju opakowania i odsprzedawać je następnie dostawcom.

2. Odbiorcy lub podległe jednostki skupować będą tylko opakowania nie uszkodzone oraz zewnętrznie i wewnętrznie czyste lub takie, które po opróżnieniu z pierwszej zawartości nie były używane.

3. Skupione opakowania odbiorcy posortują według typów, rozmiarów i przeznaczenia.

4. Skup opakowań następuje po cenach określonych w cenniku.

§ 29. Dostawca ma obowiązek zakupu każdej ilości opakowań sprzedawanych, nadających się do dalszego użytku.

§ 30. Opakowania wymienione w § 1 pkt 2 lit. b)-d) nabywane będą przez dostawcę po cenach określonych w cennikach.

§  31.

1. Jednostki gospodarki uspołecznionej posiadające opakowania sprzedawane (§ 1 pkt 2 lit. b) zobowiązane są odsprzedawać je dostawcom.

2. Przepisy §§ 29 i 30 mają odpowiednie zastosowanie.

§  32.

1. W przypadku gdy tarcica jest użyta jako opakowanie, odbiorca obowiązany jest zgłosić tę tarcicę do dyspozycji wydziału handlu prezydium właściwej terenowo dla odbiorcy rady narodowej i przesłać kopię zgłoszenia do wiadomości właściwej terenowo dla odbiorcy ekspozytury Państwowej Centrali Drzewnej, a następnie odsprzedać ją nabywcy wskazanemu przez prezydium tej rady po cenach obowiązujących dla tego rodzaju materiałów drzewnych.

2. Do opakowań drewnianych używanych przy spławie drewna stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1.

3. Przepisy § 3 ust. 2, §§ 4, 5, 10-13, 25, 27-31 nie mają zastosowania do opakowań, o których mowa w ust. 1 i 2.

V.

Przepisy końcowe.

§ 33. Zarządzenie nie dotyczy odbiorców podległych Ministrowi Obrony Narodowej z wyjątkiem Wojskowej Centrali Handlowej oraz Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego z wyjątkiem konsumów.

§ 34. Zarządzenie nie dotyczy opakowań towarów przeznaczonych na eksport.

§ 35. Tracą moc zarządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego:

1) z dnia 18 lipca 1950 r. w sprawie zwrotu opakowań szklanych (Monitor Polski z 1950 r. Nr A-93, poz. 1179 i z 1951 r. Nr A-95, poz. 1327) i

2) z dnia 27 czerwca 1951 r. w sprawie zwrotu opakowań stosowanych w branży spożywczej (Monitor Polski z 1951 r. Nr A-63, poz. 829 i Nr A-87, poz. 1207 oraz z 1952 r. Nr A-16, poz. 200)

w stosunku do opakowań objętych niniejszym zarządzeniem.

§ 36. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK  ⁵

(skreślony).

¹ § 1 pkt 2 lit. e) dodana przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 7 grudnia 1953 r. (M.P.54.A-9.199) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 1954 r.

² § 1 pkt 2 lit. f) dodana przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 7 grudnia 1953 r. (M.P.54.A-9.199) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 1954 r.

³ § 14a dodany przez § 1 zarządzenia z dnia 14 listopada 1953 r. (M.P.54.A-56.766) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 12 czerwca 1954 r.

⁴ § 18 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 7 grudnia 1953 r. (M.P.54.A-9.199) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 1954 r.

⁵ Załącznik skreślony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 7 grudnia 1953 r. (M.P.54.A-9.199) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 27 stycznia 1954 r.