Zasady obliczania wynagrodzenia za urlop dla niektórych kategorii pracowników.

Monitor Polski

M.P.1960.73.340

Akt utracił moc
Wersja od: 15 maja 1963 r.

ZARZĄDZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU PRACY I PŁAC
z dnia 26 sierpnia 1960 r.
w sprawie zasad obliczania wynagrodzenia za urlop dla niektórych kategorii pracowników.

Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lipca 1959 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy z dnia 16 maja 1922 r. o urlopach dla pracowników zatrudnionych w przemyśle i handlu (Dz. U. Nr 42, poz. 264) zarządza się, co następuje:
Przepisy zarządzenia stosuje się do następujących kategorii pracowników:
1)
zatrudnionych w zakładach pracy podległych i nadzorowanych przez Ministra Gospodarki Komunalnej:
a)
ratowników w działach eksploatacji ośrodków wypoczynkowo-przywodnych,
b)
bezpośrednio w produkcji w przedsiębiorstwach geodezyjnych;
2)
zatrudnionych w zakładach pracy podległych i nadzorowanych przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego:
a)
robotników transportu leśnego mechanicznego, kolejkowego, konnego i wodnego,
b)
robotników grupy przemysłowej w tartakach;
3)
zatrudnionych w zakładach pracy podległych i nadzorowanych przez Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu:
a)
inspektorów sprzedaży margaryny i tłuszczów kuchennych,
b)
inkasentów i rozwozicieli piwa,
c)
robotników przeładunkowych i dźwigowych w przemyśle chłodniczym,
d)
robotników w przemysłach cukrowniczym, ziemniaczanym i jajczarsko-drobiarskim;
4)
zatrudnionych w zakładach pracy podległych i nadzorowanych przez Ministra Przemysłu Lekkiego:
a)
kierowników, wagowych i klasyfikatorów punktów skupu,
b)
robotników grupy przemysłowej w tartakach,
c)
robotników palących w piecach ogrzewczych,
d)
sprzątaczek w placówkach akcji socjalnej;
5)
zatrudnionych w zakładach pracy państwowego przemysłu terenowego, objętych zakresem działania Komitetu Drobnej Wytwórczości:
a)
inkasentów i rozwozicieli piwa oraz napojów gazowanych,
b)
akwizytorów,
c)
robotników przy wykopie torfu (ręcznym i maszynowym),
d)
robotników grupy przemysłowej w tartakach,
e)
robotników palących w piecach ogrzewczych;
6)
zatrudnionych w Powszechnej Agencji Handlowej, podległej Ministerstwu Handlu Wewnętrznego – akwizytorów;
7)
zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych spółdzielczości pracy, zrzeszonych w Centralnym Związku Spółdzielczości Pracy – akwizytorów (nie będących członkami spółdzielni);
8)
palaczy centralnego ogrzewania.
1.
Pracownicy wymienieni w § 1, którzy nie mają stałego miesięcznego wynagrodzenia, otrzymują wynagrodzenie za czas urlopu obliczone na podstawie przeciętnego wynagrodzenia wypłaconego im w ciągu dwunastu miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc, w którym pracownik otrzymuje urlop, lub - jeśli pracownik nie przepracował jeszcze roku - na podstawie przeciętnego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi w danym zakładzie pracy w ciągu przepracowanego okresu poprzedzającego miesiąc, w którym pracownik otrzymuje urlop.
2.
Jeżeli pracownicy wymienieni w § 1 otrzymują wynagrodzenie w częściach stałej i zmiennej, wynagrodzenie za czas urlopu w części zmiennej oblicza się na zasadach określonych w ust. 1, a w części stałej na zasadach ogólnych.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 1 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 2 maja 1963 r. (M.P.63.39.195) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 15 maja 1963 r.