Zasady obliczania stażu pracy lekarzy, lekarzy dentystów oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia i zakładach pomocy społecznej.

Monitor Polski

M.P.1966.28.148

Akt utracił moc
Wersja od: 1 czerwca 1966 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 27 maja 1966 r.
w sprawie zasad obliczania stażu pracy lekarzy, lekarzy dentystów oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia i zakładach pomocy społecznej.

Na podstawie art. 24 i 31 ust. 2 ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. z 1948 r. Nr 55, poz. 434, z 1950 r. Nr 36, poz. 327, z 1951 r. Nr 1, poz. 2 i z 1955 r. Nr 11, poz. 67) oraz § 2 ust. 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 maja 1966 r. w sprawie uposażenia lekarzy, lekarzy dentystów oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia (Dz. U. Nr 20, poz. 122), zwanego dalej "rozporządzeniem", zarządza się, co następuje:
1.
Do stażu pracy lekarzy i lekarzy dentystów zalicza się następujące okresy po dacie uzyskania przez lekarza (lekarza dentystę) prawa wykonywania zawodu:
1)
okresy wykonywania zawodu lekarza (lekarza dentysty) w jednostkach gospodarki uspołecznionej,
2)
okresy zatrudnienia w służbie zdrowia innych resortów poza resortem zdrowia i opieki społecznej,
3)
okresy zatrudnienia w administracji służby zdrowia,
4)
okresy odbywania służby wojskowej,
5)
okresy przerw w pracy określonej w pkt 1-3, jeżeli nie przekraczają jednorazowo jednego roku.
2.
Do stażu pracy lekarza dolicza się uprzednio posiadany staż pracy w zawodzie lekarza dentysty, magistra farmacji lekarza weterynarii, a do stażu pracy lekarza dentysty dolicza się uprzednio posiadany staż pracy w zawodzie lekarza magistra farmacji lub lekarza weterynarii.
3.
Lekarzom i lekarzom dentystom, którzy przed uzyskaniem uprawnień zawodowych lekarzy i lekarzy dentystów posiadali dyplom ukończenia studiów wyższych w zakresie nauk przyrodniczych, psychologii, pedagogiki, higieny psychicznej, technologii żywienia i żywności lub wychowania fizycznego oraz byli zatrudnieni zgodnie ze swymi kwalifikacjami w zakładach społecznych służby zdrowia, zalicza się do stażu pracy okresy zatrudnienia w tym charakterze.
Właściwy do spraw zdrowia i opieki społecznej organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) na podstawie odpowiedniego wniosku zakładu zatrudniającego pracownika i po zasięgnięciu opinii zarządu okręgu Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia może zaliczyć do stażu pracy:
1)
lekarzowi (lekarzowi dentyście) - okresy wykonywania zawodu lekarza (lekarza dentysty) za granicą, jeżeli zostaną one udowodnione w sposób wiarygodny; w razie ukończenia studiów lekarskich lub stomatologicznych za granicą okresy te liczy się od dnia ukończenia studiów;
2)
lekarzowi, który odbył 2-letnią praktykę, a przed nabyciem prawa wykonywania zawodu lekarza wykonywał w zakładach społecznych służby zdrowia lub zakładach pomocy społecznej zawód felczera, instruktora higieny, pielęgniarki, położnej, dietetyczki, technika medycznego lub laboranta chemicznego - połowę posiadanego stażu pracy w tym charakterze, jednak nie więcej niż 3 lata;
3)
lekarzowi odbywającemu praktykę podyplomową, który przed nabyciem prawa wykonywania zawodu lekarza był zatrudniony w charakterze określonym w pkt 2 - taką część posiadanego stażu pracy w tym charakterze, aby jego uposażenie podstawowe nie było niższe od dotychczas pobieranego uposażenia podstawowego;
4)
lekarzowi dentyście, który przed nabyciem prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty wykonywał w zakładach społecznych służby zdrowia lub zakładach pomocy społecznej zawód technika lub uprawnionego technika dentystycznego - połowę posiadanego stażu pracy w tym charakterze, jednak nie więcej niż 3 lata.
Do stażu pracy pracownika z wyższym wykształceniem (§ 1 pkt 2 rozporządzenia) zalicza się następujące okresy po uzyskaniu dyplomu (zaświadczenia) ukończenia szkoły wyższej:
1)
okresy zatrudnienia w zakładach społecznych służby zdrowia lub zakładach pomocy społecznej na stanowiskach określonych w zarządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 1956 r. w sprawie kierunków studiów i stanowisk uzasadniających pobieranie przez pracowników z wyższym wykształceniem uposażenia według stawek "L" (Monitor Polski z 1957 r. Nr 29, poz. 202, z 1963 r. Nr 94, poz. 441 i z 1964 r. Nr 34, poz. 151),
2)
okresy zatrudnienia lub samodzielnego wykonywania zawodu, umożliwiające nabycie umiejętności wymaganych na obecnie zajmowanym stanowisku w zakładzie społecznym służby zdrowia lub zakładzie pomocy społecznej,
3)
okresy odbywania służby wojskowej,
4)
okresy przerw w pracy określonej w pkt 1 i 2, jeżeli nie przekraczają jednorazowo jednego roku,
5)
okresy zatrudnienia w administracji służby zdrowia.
Właściwy do spraw zdrowia i opieki społecznej organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) na podstawie odpowiedniego wniosku zakładu zatrudniającego pracownika i po zasięgnięciu opinii zarządu okręgu Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia może zaliczyć do stażu pracy:
1)
pracownikowi z wyższym wykształceniem (§ 1 pkt 2 rozporządzenia) - okresy pracy za granicą, jeżeli odpowiadają warunkom określonym w § 3 pkt 2,
2)
pracownikowi z wyższym wykształceniem, o którym mowa w pkt 1, który przed uzyskaniem dyplomu (zaświadczenia) ukończenia szkoły wyższej wykonywał w zakładach społecznych służby zdrowia lub zakładach pomocy społecznej zawód felczera, instruktora higieny, pielęgniarki, położnej, dietetyczki, technika medycznego lub laboranta chemicznego - połowę posiadanego stażu pracy w tym charakterze, jednak nie więcej niż 3 lata.
Do stażu pracy lekarza weterynarii, zatrudnionego w zakładach społecznych służby zdrowia, zalicza się następujące okresy po uzyskaniu uprawnień lekarza weterynarii:
1)
okresy zatrudnienia lub samodzielnego wykonywania zawodu przy wykonywaniu czynności wymagających kwalifikacji lekarza weterynarii,
2)
okresy odbywania służby wojskowej,
3)
okresy przerw w pracy określonej w pkt 1, jeżeli nie przekraczają jednorazowo jednego roku.
Przepisów §§ 1-5 nie stosuje się do obliczania stażu pracy za czas przed dniem 1 stycznia 1952 r. Za staż pracy z tego okresu przyjmuje się czas od dnia ukończenia studiów lekarskich (stomatologicznych, lekarsko-weterynaryjnych) bądź uzyskania dyplomu (zaświadczenia) ukończenia innej szkoły wyższej w kraju lub za granicą do dnia 31 grudnia 1951 r.
1.
W decyzji o zaliczeniu stażu pracy (§§ 2 i 4) określa się termin, od którego pracownikowi będzie przysługiwać stawka uposażenia odpowiadająca zwiększonemu stażowi pracy. Termin ten nie może być wcześniejszy niż od dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu wydania decyzji.
2.
Decyzja w sprawie zaliczenia stażu pracy powinna być wydana nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia przedstawienia właściwego dokumentu.
3.
W wyjątkowo uzasadnionych wypadkach, na wniosek właściwego do spraw zdrowia i opieki społecznej organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może zaliczyć do stażu pracy okresy nie przewidziane w § 1-5.
W zakresie unormowanym niniejszym zarządzeniem tracą moc dotychczasowe przepisy, a w szczególności zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 12 grudnia 1958 r. w sprawie zasad obliczania stażu pracy lekarzy, lekarzy dentystów oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia (Monitor Polski Nr 96, poz. 523).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 czerwca 1966 r.