§ 3. - Zasady normowania środków obrotowych i ustalanie pasywów stałych w państwowych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych i geologicznych.

Monitor Polski

M.P.1959.22.99

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1959 r.

§  3.

1. Normatyw robót w toku produkcji podstawowej w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych i geologicznych oblicza się biorąc za podstawę roczny planowany koszt własny produkcji podstawowej. Koszt ten dzieli się przez 360 oraz mnoży przez wskaźnik w dniach.

Wskaźnik w dniach powinien obejmować:

1) połowę ilości dni prawidłowego cyklu produkcyjnego obejmowanego kolejnymi fakturami, zwiększoną o

2) przeciętną planowaną ilość dni przeznaczoną na odbiór i zafakturowanie robót.

2. Normatywy półfabrykatów i produkcji pomocniczej w toku ustala się na podstawie danych statystycznych. Za normatyw przyjmuje się wartość średniego stanu półfabrykatów i produkcji w toku w roku ubiegłym w warunkach normalnych (po wyeliminowaniu wpływu zahamowań produkcji spowodowanych przeszkodami natury technicznej i innymi). Wartość tę należy powiększyć o procent planowanego wzrostu produkcji w roku planowanym uwzględniając jednocześnie wpływ przewidywanych zmian warunków technicznych, technologii produkcji oraz poważniejszych zmian w asortymencie produkowanych wyrobów na kształtowanie się stanów półfabrykatów i produkcji pomocniczej w toku.