Zasady normowania i finansowania środków obrotowych przedsiębiorstw wykonawstwa inwestycyjnego.

Monitor Polski

M.P.1952.A-93.1441

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1955 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO PAŃSTWOWEJ KOMISJI PLANOWANIA GOSPODARCZEGO I MINISTRA FINANSÓW

z dnia 24 października 1952 r.

w sprawie zasad normowania i finansowania środków obrotowych przedsiębiorstw wykonawstwa inwestycyjnego.

Na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 kwietnia 1949 r. w sprawie zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. Nr 26, poz. 190), § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. Nr 22, poz. 188) oraz § 2 ust. 3 uchwały Nr 878 Prezydium Rządu z dnia 12 grudnia 1951 r. w sprawie zasad finansowania środków obrotowych przedsiębiorstw państwowych (Monitor Polski Nr A-103, poz. 1501) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1 Normowaniu w państwowych przedsiębiorstwach wykonawstwa inwestycyjnego działających według zasad rozrachunku gospodarczego podlegają następujące środki obrotowe:

1) zapasy produkcyjne:

a) materiały podstawowe,

b) materiały pomocnicze,

c) paliwo,

d) opakowanie,

e) części zapasowe maszyn i urządzeń,

f) przedmioty nietrwałe;

2) produkcja w toku:

a) roboty wykonane i niezafakturowane w produkcji podstawowej,

b) roboty w toku w produkcji pomocniczej,

c) usługi wykonane i nie rozliczone;

3) wyroby gotowe produkcji pomocniczej;

4) towary wysłane;

5) należności od zleceniodawców za wykonane roboty w produkcji podstawowej;

6) środki pieniężne;

7) nakłady przyszłych okresów.

§ 2. Normatywy środków obrotowych przedsiębiorstw pokrywane są w całości:

1) z funduszów własnych;

2) pasywami pozostającymi stale w obrocie przedsiębiorstw.

§ 3. Za pasywa pozostające stale w obrocie przedsiębiorstw wykonawstwa inwestycyjnego uważa się:

1) zobowiązania z tytułu funduszu płac;

2) zobowiązania z tytułu ubezpieczeń społecznych;

3) zobowiązania wobec dostawców;

4) dochody pobrane z góry.

§  4.

1. Z dniem 1 stycznia 1953 r. traci moc zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministra Finansów z dnia 14 marca 1952 r. w sprawie udzielania i umarzania zaliczek na materiały udzielanych przez zleceniodawców przedsiębiorstwom budowlano-montażowym (Monitor Polski Nr A-27, poz. 371 i Nr 82, poz. 1314).

2. Minister Finansów ustali zasady i tryb zwrotu zleceniodawcom przez przedsiębiorstwa budowlano-montażowe nie umorzonych do dnia 31 grudnia 1952 r. zaliczek na materiały podstawowe.

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1953 r.

¹ § 1 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 9 sierpnia 1954 r. (M.P.54.87.981) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1955 r.