Rozdział 2 - Leczenie bezpłatne lub za częściową odpłatnością. - Zasady korzystania ze świadczeń zakładów lecznictwa uzdrowiskowego.

Monitor Polski

M.P.1970.18.138

Akt utracił moc
Wersja od: 2 kwietnia 1991 r.

Rozdział  2.

Leczenie bezpłatne lub za częściową odpłatnością.

§  5. 2
1.
Osoby uprawnione do bezpłatnych świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia nie ponoszą opłat za leczenie w szpitalu uzdrowiskowym, w sanatorium uzdrowiskowym oraz za uzdrowiskowe leczenie ambulatoryjne.
2.
Osobom uprawnionym w myśl ust. 1 do bezpłatnego leczenia w szpitalach uzdrowiskowych i sanatoriach uzdrowiskowych przysługuje zwrot kosztów przejazdu w obie strony II klasą pociągu osobowego, a w braku połączenia kolejowego - przejazdu autobusem Państwowej Komunikacji Samochodowej lub II klasą pociągu pośpiesznego, jeżeli odległość od miejsca zamieszkania kuracjusza do uzdrowiska wynosi powyżej 300 km i brak jest bezpośredniego połączenia pociągiem osobowym.
§  6. 3
1.
Za leczenie w prewentorium uzdrowiskowym nie ponoszą opłat pracownicy zatrudnieni przy pracach uznanych za szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia.
2.
Inne niż określone w ust. 1 osoby uprawnione do bezpłatnych świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia są uprawnione do leczenia w prewentorium uzdrowiskowym za częściową odpłatnością.
3.
Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2, ustala się na zasadach stosowanych przez Fundusz Wczasów Pracowniczych za korzystanie z 21-dniowych wczasów leczniczych.
4.
Osobom pobierającym renty lub emerytury, inwalidom wojennym i wojskowym oraz członkom rodzin tych osób uprawnionym do świadczeń leczniczych, a także studentom i pracownikom wymienionym w ust. 1, przysługuje zwrot kosztów przejazdu na leczenie w prewentorium uzdrowiskowym na zasadach określonych w § 5 ust. 2.
§  7. 4
Osoby uprawnione do bezpłatnych świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia nie ponoszą opłat za leczenie uzdrowiskowe lub korzystają z leczenia uzdrowiskowego za częściową odpłatnością pod warunkiem otrzymania odpowiedniego skierowania wystawionego przez właściwą w tym zakresie instytucję.
§  8-10. 5
(skreślone).
§  11.
1.
Wykaz zakładów, do których wydawane są skierowania na leczenie uzdrowiskowe bezpłatne lub za częściową odpłatnością, ustala Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych oraz Prezesem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy zakładów lecznictwa uzdrowiskowego przeznaczonego dla osób uprawnionych do korzystania z pomocy leczniczej służb zdrowia podległych Ministrom Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych lub Komunikacji.
§  12.
1.
Skierowania na leczenie uzdrowiskowe wydają:
1)
do szpitali uzdrowiskowych prowadzonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej - zakłady społeczne służby zdrowia ustalone przez tego Ministra,
2)
do sanatoriów uzdrowiskowych i prewentoriów uzdrowiskowych prowadzonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, rady narodowe lub związki zawodowe - organy związków zawodowych i inne instytucje dysponujące skierowaniami,
3)
na leczenie ambulatoryjne - właściwe terenowo zakłady społeczne służby zdrowia oraz instytucje prowadzące zorganizowane wczasy pracownicze lub wczasy lecznicze,
4)
do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego prowadzonych przez Ministrów Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych lub Komunikacji - organy ustalone przez właściwego ministra.
2.
Tryb wydawania skierowań ustalają:
1)
do zakładów określonych w ust. 1 pkt 1 i na leczenie ambulatoryjne określone w ust. 1 pkt 3 - Minister Zdrowia i Opieki Społecznej,
2)
do zakładów określonych w ust. 1 pkt 2 - Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych i Prezesem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
3)
do zakładów określonych w ust. 1 pkt 4 - właściwy minister.
§  13.
1.
Osoby, które otrzymały skierowanie do szpitala uzdrowiskowego, sanatorium uzdrowiskowego lub prewentorium uzdrowiskowego, w razie uzasadnionych przeszkód uniemożliwiających rozpoczęcie leczenia w terminie określonym w skierowaniu są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym właściwy zakład pod rygorem utraty uprawnień wynikających ze skierowania.
2.
Zawiadomienie dokonane w myśl ust. 1 nie uprawnia do przedłużenia okresu leczenia ustalonego w skierowaniu.
2 § 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 30 z dnia 1 lutego 1972 r. (M.P.72.9.61) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 14 lutego 1972 r.
3 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 30 z dnia 1 lutego 1972 r. (M.P.72.9.61) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 14 lutego 1972 r.
4 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 30 z dnia 1 lutego 1972 r. (M.P.72.9.61) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 14 lutego 1972 r.
5 § 8-10 skreślone przez § 1 pkt 2 uchwały nr 30 z dnia 1 lutego 1972 r. (M.P.72.9.61) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 14 lutego 1972 r.