Zasady koordynacji oraz uzgadnianie programów i lokalizacji budownictwa zakładowych domów mieszkalnych z właściwymi organami rad narodowych i obowiązek uzgadniania z nimi przydziałów mieszkaniowych oraz ustalanie wysokości wkładu własnego w zakładowych domach mieszkalnych.

Monitor Polski

M.P.1958.60.337

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1958 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ

z dnia 30 czerwca 1958 r.

w sprawie zasad koordynacji oraz uzgadniania programów i lokalizacji budownictwa zakładowych domów mieszkalnych z właściwymi organami rad narodowych i obowiązku uzgadniania z nimi przydziałów mieszkaniowych oraz ustalania wysokości wkładu własnego w zakładowych domach mieszkalnych.

Na podstawie §§ 7 i 11 ust. 2 uchwały nr 64 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1958 r. w sprawie budownictwa zakładowych domów mieszkalnych i zarządzania nimi (Monitor Polski Nr 26, poz. 155) ustala się następujące zasady programowania, lokalizacji oraz określania wysokości wkładu własnego użytkowników tego budownictwa:

§  1.

1. Przy ustalaniu programu budownictwa zakładowych domów mieszkalnych obowiązują normatywy przestrzenne i wyposażeniowe projektowania dla budownictwa mieszkaniowego wprowadzone uchwałą nr 70 Prezydium Rządu z dnia 6 lutego 1954 r. w sprawie zatwierdzania normatywów projektowania dla budownictwa mieszkaniowego (Monitor Polski z 1954 r. Nr 120, poz. 1688 oraz z 1958 r. Nr 41, poz. 237).

2. Zezwala się na odstępstwa od stosowania wymienionego normatywu w zakresie układu struktury mieszkaniowej, która każdorazowo może być dostosowana do potrzeb mieszkaniowych zakładu produkcyjnego pod warunkiem zachowania przy zakwaterowaniu norm obowiązujących w tym zakresie. Odstępstwa od normatywnej struktury mieszkaniowej zatwierdza prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa).

§ 2. Przy ustalaniu programu urządzeń socjalno-usługowych obowiązują normatywy zawarte w zarządzeniu nr 76 Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 25 marca 1956 r. w sprawie opracowywania szczegółowych projektów urbanistycznych zespołów mieszkaniowych.

§ 3. Program budownictwa mieszkaniowego i urządzeń socjalno-usługowych z tym budownictwem związanych inwestor określa w założeniach projektowych inwestycji, które uzgadnia następnie przed zatwierdzeniem z właściwym prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa); ustosunkowanie się prezydium do założeń projektowych inwestycji powinno nastąpić najpóźniej w ciągu miesiąca.

§ 4. Lokalizację budownictwa zakładowych domów mieszkalnych przygotowuje inwestor i uzyskuje zatwierdzenie zgodnie z przepisami o lokalizacji inwestycji zawartymi w zarządzeniu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 29 lipca 1957 r. (Monitor Polski Nr 67, poz. 408).

§ 5. Budownictwo zakładowych domów mieszkalnych należy lokalizować w miarę możności w obrębie istniejących miast i osiedli i dążyć do łączenia budynków w większe zespoły mieszkaniowe oraz wykorzystania istniejącego uzbrojenia terenu; należy nadto uwzględniać istniejące możliwości komunikacyjne.

§ 6. Budownictwo zakładowych domów mieszkalnych realizowane dla potrzeb zakładów o produkcji szkodliwej dla zdrowia lub uciążliwej dla otoczenia, z wyjątkiem budownictwa dla załóg awaryjnych lub o charakterze podobnym, wymienionym w § 2 pkt 2 i 3 uchwały nr 64 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1958 r. w sprawie budownictwa zakładowych domów mieszkalnych i zarządzania nimi (Monitor Polski Nr 26, poz. 155) należy lokalizować poza strefą ochronną przewidzianą dla danego zakładu produkcyjnego. W tych przypadkach należy uzyskać opinię właściwej stacji sanitarno-epidemiologicznej co do warunków zdrowotnych proponowanej lokalizacji.

§  7.

1. Jeżeli zakład pracy nie posiada odpowiedniej własnej komórki inwestycyjnej, może powierzać realizację budownictwa zakładowych domów mieszkalnych wyspecjalizowanemu inwestorowi zastępczemu, tj. dyrekcji budowy osiedli robotniczych. Zasady powierzania inwestycji zawarte są w zarządzeniu Ministra Gospodarki Komunalnej nr 33 z dnia 5 kwietnia 1958 r. o wytycznych w sprawie zawierania umów powierniczych.

2. W każdym razie należy w celu koordynacji powierzać realizację budownictwa dyrekcji budowy osiedli robotniczych, gdy na jednym terenie prowadzi budowę kilku inwestorów.

§ 8. Spory wynikające z negatywnego ustosunkowania się prezydium rady narodowej do lokalizacji budownictwa zakładowych domów mieszkalnych i urządzeń socjalno-usługowych rozstrzyga Prezes Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury, a w odniesieniu do ustalenia programu tego budownictwa - Minister Gospodarki Komunalnej w każdym przypadku w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

§  9.

1. Przy ustalaniu wysokości wkładu mieszkaniowego w granicach określonych w § 11 uchwały nr 64 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1958 r. wymienionej w § 6 rada zakładowa bierze pod uwagę:

1) sytuację materialną, warunki rodzinne, przydatność zawodową i postawę moralną pracownika ubiegającego się o przydział mieszkania oraz

2) zbiorowy interes załogi zakładu, wyrażający się w konieczności stałego powiększania środków zakładowego funduszu mieszkaniowego w celu rozszerzenia budowy mieszkań dla członków załogi.

2. Imienne listy ubiegających się o mieszkania w domach zakładowych z uwidocznieniem wysokości ustalonych dla nich wkładów mieszkaniowych powinny być podawane do wiadomości całej załogi zakładu pracy.

§  10.

1. Przy ustalaniu wysokości wkładu mieszkaniowego należy w razie braku kosztorysu przyszłej budowy brać pod uwagę przeciętny koszt budowy lokalu mieszkalnego, posługując się tabelą stanowiącą załącznik do uchwały nr 61 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1958 r. w sprawie sprzedaży przez Państwo domów mieszkalnych spółdzielniom mieszkaniowym w 1958 r. (Monitor Polski Nr 27, poz. 159).

2. Wkład mieszkaniowy określany wstępnie przez radę zakładową w sposób podany wyżej powinien być następnie skorygowany ostatecznie po zakończeniu budowy domu, w którym ubiegający się otrzymuje mieszkanie, na podstawie rzeczywistych kosztów budowy domu (lokalu mieszkalnego).

§ 11. Przepisy § 7 uchwały nr 126 Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1957 r. o z mianie uchwały nr 496 Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1951 r. o rozdziale i wykorzystaniu mieszkań pracowniczych i służbowych (Monitor Polski Nr A-68, poz. 887) i ustaleniu zasad rozdziału mieszkań uzyskanych z publicznego budownictwa mieszkaniowego (Monitor Polski Nr 28, poz. 192) mają zastosowanie do mieszkań w zakładowych domach mieszkalnych.

§ 12. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1958 r.