Rozdział 2 - Zasady ustalania cen zbytu nowo produkowanych artykułów i cen robót (usług) wykonywanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej. - Zasady i właściwości organów do ustalania cen zbytu artykułów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych oraz robót (usług) produkcji jednostek państwowych objętych planem terenowym, spółdzielni, organizacji społecznych i jednostek gospodarki nie uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1964.56.264

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

Rozdział  2

Zasady ustalania cen zbytu nowo produkowanych artykułów i cen robót (usług) wykonywanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

§  2.
1.
Cenę zbytu nowo produkowanego artykułu, który różni się od artykułu dotychczas produkowanego przez dane przedsiębiorstwo nieznacznymi zmianami w składzie surowcowym albo szczegółami technicznymi lub opakowaniem, ustala się przez zwiększenie lub zmniejszenie obowiązującej ceny artykułu dotychczas produkowanego o różnicę kosztu, która wiąże się z wprowadzonymi zmianami, zwiększoną o zysk przypadający od tej różnicy w tym samym odsetku, w jakim jest on osiągany w obowiązującej cenie zbytu artykułu dotychczas produkowanego.
2.
Jeśli nowo produkowany artykuł (ust. 1) jest objęty cennikiem obowiązującym daną jednostkę gospodarki uspołecznionej, podejmującą produkcję nowego artykułu, obowiązuje cena zamieszczona w cenniku.
§  3.
1.
Jeśli nowo produkowany artykuł stanowi uzupełnienie asortymentu objętego cennikiem obowiązującym daną jednostkę gospodarki uspołecznionej, podejmującą produkcję nowego artykułu, jego cenę zbytu ustala się w odpowiedniej relacji (uwzględniającej różnice jakości, wymiarów itp.) do cen najbardziej zbliżonych artykułów, objętych danym cennikiem.
2.
Jeśli nowo produkowany artykuł wchodzi w skład asortymentu produkowanego przez jednostkę podejmującą produkcję nowego artykułu bądź przez inną jednostkę, dla której ceny ustalane są przez ten sam organ do spraw cen, a asortyment ten nie jest objęty cennikiem obowiązującym te jednostki, jego cenę zbytu ustala się w odpowiedniej relacji do cen najbardziej zbliżonych artykułów danego asortymentu.
§  4.
1. 1
Ceny zbytu nowo produkowanych artykułów innych niż określone w §§ 2 i 3 powinny być ustalone:
1)
dla artykułów identycznych z artykułami zamieszczonymi w cennikach obowiązujących państwowe przedsiębiorstwa objęte planem centralnym - w wysokości równej cenom zbytu zamieszczonym w tych cennikach i na warunkach dostaw (franco lub loco) określonych w tych cennikach,
2)
dla artykułów zbliżonych pod względem jakości lub głównych parametrów technicznych do artykułów zamieszczonych w cennikach obowiązujących państwowe przedsiębiorstwa objęte planem centralnym - w odpowiedniej relacji (uwzględniającej różnice jakościowe) do cen zbytu najbardziej zbliżonych artykułów zamieszczonych w tych cennikach,
3)
dla artykułów nie dających się porównać pod względem jakości lub głównych parametrów technicznych do artykułów zamieszczonych w cennikach obowiązujących państwowe przedsiębiorstwa objęte planem centralnym - na podstawie planowej kalkulacji kosztu własnego danego artykułu z dodaniem zysku. Zysk dolicza się w wysokości 5% kosztu własnego. W razie celowości stworzenia zachęty do podejmowania produkcji danych artykułów, odsetek zysku wliczany w cenę może być wyższy niż 5% kosztu własnego, nie może jednak przekraczać 10% kosztu własnego.
2.
W uzasadnionych gospodarczo wypadkach (np. trudności zaspokojenia popytu przez przedsiębiorstwa państwowe objęte planem centralnym) Państwowa Komisja Cen może ustalić lub zezwolić na ustalenie cen wyższych niż wynikające z zastosowania przepisów ust. 1 pkt 1 i 2.
3.
Państwowa Komisja Cen może po zasięgnięciu opinii Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości ustalić dla określonych grup artykułów procentowe górne granice poziomu cen wyższych niż wynikające z przepisów ust. 1 pkt 1 i 2.
4.
Ceny, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą być ustalone jako ceny maksymalne. Dostawca, który sprzedał towar po cenie niższej, nie może w umowach zawieranych z innymi uspołecznionymi odbiorcami ustalać ceny wyższej.
§  5.
1.
Jeżeli produkcja artykułów określonych w § 4 ust. 1 pkt 3 podejmowana jest jednocześnie przez dwa lub więcej przedsiębiorstw, powinny być w zasadzie ustalone ceny jednolite:
1)
na artykuły produkcji spółdzielczej - na podstawie przeciętnych planowanych kosztów własnych spółdzielni zrzeszonych w danym centralnym związku spółdzielczym produkujących dany artykuł,
2)
na artykuły produkcji państwowych przedsiębiorstw przemysłu terenowego - na podstawie przeciętnych planowanych kosztów własnych przedsiębiorstw podległych danej wojewódzkiej radzie narodowej.
2. 2
Do kosztu własnego (ust. 1) dolicza się zysk w wysokości 5% kosztu własnego. W razie celowości stworzenia zachęty do podejmowania produkcji danych artykułów, odsetek zysku wliczany w cenę może być wyższy niż 5% kosztu własnego, nie może jednak przekraczać 10% kosztu własnego.
3.
Przepis ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie do zakładów będących własnością danej organizacji społecznej.
§  6.
1.
Ceny artykułów określonych w § 4 ust. 1 pkt 3 i w § 5 ustala się na określony czas, nie dłuższy niż 11/2 roku.
2. 3
Przed upływem okresu obowiązywania ceny (ust. 1) powinno nastąpić ponowne ustalenie ceny na podstawie przeanalizowanych danych jednostkowego kosztu produkcji wykonanej z uwzględnieniem odsetka zysku w wysokości określonej w § 4 ust. 1 pkt 3 i w § 5 ust. 2.
§  7.
Ceny zbytu artykułów wchodzących w skład grup artykułów opodatkowanych powinny zawierać podatek obrotowy w wysokości określonej odrębnymi przepisami.
§  8. 4
1.
Ceny robót (usług) określonych w § 1 ust. 1 pkt 2 ustala się w wysokości planowanego kosztu własnego z dodaniem zysku w wysokości 5% kosztu własnego.
2.
W razie celowości stworzenia zachęty do wykonywania danego rodzaju robót (usług) odsetek zysku wliczany w cenę może być wyższy niż 5% kosztu własnego, nie może jednak przekraczać 10% kosztu własnego.
3.
Jeżeli wykonywanie danych robót (usług) podejmowane jest jednocześnie przez dwa lub więcej przedsiębiorstw spółdzielczych zrzeszonych w tym samym centralnym związku, mogą być ustalone ceny jednolite, oparte na przeciętnych kosztach własnych tych robót (usług) z doliczeniem zysku w wysokości 5% kosztu własnego. Przepis ust. 2 ma odpowiednie zastosowanie.
4.
Przepis ust. 3 ma odpowiednie zastosowanie do robót (usług) wykonywanych przez państwowe przedsiębiorstwa przemysłu terenowego podległe danej radzie narodowej.
1 Z dniem 23 sierpnia 1969 r. § 4 ust. 1 traci moc w części dotyczącej ustalania stawek zysku uwzględnianych przy ustalaniu cen, zgodnie z § 28 ust. 2 pkt 2 uchwały nr 135 z dnia 1 sierpnia 1969 r. w sprawie przekazania niektórych uprawnień Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (M.P.69.36.270).
2 Z dniem 23 sierpnia 1969 r. § 5 ust. 2 traci moc w części dotyczącej ustalania stawek zysku uwzględnianych przy ustalaniu cen, zgodnie z § 28 ust. 2 pkt 2 uchwały nr 135 z dnia 1 sierpnia 1969 r. w sprawie przekazania niektórych uprawnień Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (M.P.69.36.270).
3 Z dniem 23 sierpnia 1969 r. § 6 ust. 2 traci moc w części dotyczącej ustalania stawek zysku uwzględnianych przy ustalaniu cen, zgodnie z § 28 ust. 2 pkt 2 uchwały nr 135 z dnia 1 sierpnia 1969 r. w sprawie przekazania niektórych uprawnień Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (M.P.69.36.270).
4 Z dniem 23 sierpnia 1969 r. § 8 ust. 1 -3 tracą moc w części dotyczącej ustalania stawek zysku uwzględnianych przy ustalaniu cen, zgodnie z § 28 ust. 2 pkt 2 uchwały nr 135 z dnia 1 sierpnia 1969 r. w sprawie przekazania niektórych uprawnień Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (M.P.69.36.270).