Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zasady i tryb wykonywania budżetu państwa.

Monitor Polski

M.P.1953.A-53.592

Akt utracił moc
Wersja od: 24 sierpnia 1956 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
Ilekroć w uchwale wymieniane są artykuły, oznaczają one artykuły dekretu z dnia 17 grudnia 1952 r. o uchwalaniu i wykonywaniu budżetu państwa (Dz. U. Nr 50, poz. 334).
2.
Ilekroć w uchwale wymieniane są paragrafy, oznaczają one paragrafy niniejszej uchwały.
§  2.
1.
Wydatki budżetowe mogą być dokonywane w granicach ustalonych w budżecie i tylko na cele szczegółowo określone (art. 16 ust. 1).
2.
Przy wykonywaniu budżetu państwa należy ponadto w myśl art. 16 ust. 2 stosować zasady:
1)
pełnego i terminowego wykonywania zadań narodowego planu gospodarczego;
2)
pełnego i terminowego realizowania wszystkich dochodów;
3)
dokonywania wydatków tylko w miarę realizacji odpowiadających im zadań oraz w sposób najbardziej gospodarny.
3.
Szczegółowe określenie wydatków budżetowych (ust. 1) zawierają preliminarze wydatków lub bilanse dochodów i wydatków.
§  3.
1.
Wszystkie wpływy powinny być zarachowywane na dochody budżetu centralnego lub właściwych budżetów terenowych zgodnie z obowiązującą klasyfikacją budżetową.
2.
Na dochody budżetowe nie są zarachowywane:
1)
wpływy przedsiębiorstw i innych jednostek organizacyjnych działających według zasad rozrachunku gospodarczego (§15 ust. 2);
2)
wpływy gospodarstw pomocniczych, prowadzonych przez jednostki budżetowe na zasadach ustalonych odrębnymi przepisami (§ 18 ust. 2);
3)
wpływy w zakresie środków specjalnych (§ 17);
4)
depozyty i sumy na zlecenie (§ 20);
5)
zwroty wydatków wpłacane w tym samym okresie budżetowym, w którym dokonano wydatków, jeżeli nie zostały przewidziane jako dochody budżetowe;
6)
wpływy środków własnych przeznaczonych na finansowanie inwestycji;
7)
inne wpływy, których rodzaj określi Minister Finansów.
§  4.
Budżet państwa wykonywany jest według wykonawczego budżetu centralnego oraz według jednostkowych budżetów terenowych.
§  5.
1.
Układ wykonawczy budżetu centralnego określa szczegółowo dochody i wydatki budżetu centralnego oraz wymienia organy właściwe do pobierania dochodów i dokonywania wydatków (art. 4).
2.
Układ wykonawczy budżetu centralnego ustala Minister Finansów.
3.
Ilekroć w uchwale mówi się o budżecie centralnym, należy przez to rozumieć układ wykonawczy budżetu centralnego.
§  6.
1.
Jednostkowy budżet terenowy określa szczegółowo dochody i wydatki rady narodowej z wymienieniem organów właściwych do pobierania dochodów i dokonywania wydatków (art. 3).
2.
Jednostkowe budżety terenowe uchwalają właściwe rady narodowe w granicach zbiorczego budżetu terenowego.
3.
Ilekroć w uchwale mówi się o budżecie terenowym, należy przez to rozumieć jednostkowy budżet terenowy.
§  7.
1.
Obsługa kasowa budżetu państwa, tj. budżetu centralnego i budżetów terenowych, należy do Narodowego Banku Polskiego.
2.
Prawa i obowiązki Narodowego Banku Polskiego w zakresie obsługi kasowej budżetu państwa określają odrębne przepisy.
3.
Obsługę kasową budżetu państwa w zakresie kredytów budżetowych przeznaczonych na finansowanie inwestycji wykonują - w zakresie ustalonym przez Ministra Finansów - banki finansujące inwestycje; banki te w dalszym ciągu uchwały zwane są "bankami specjalnymi".
§  8.
Wszelkie środki pieniężne budżetu państwa, a także inne środki pieniężne pozostające w dyspozycji organów finansowych i jednostek budżetowych, gromadzone są w Narodowym Banku Polskim na odpowiednich rachunkach budżetu centralnego, budżetów terenowych i jednostek budżetowych (§§ 9-11).
§  9.
1.
Każdy budżet terenowy posiada we właściwym oddziale Narodowego Banku Polskiego rachunek podstawowy, który służy do akumulacji środków pieniężnych i finansowania wydatków danego budżetu.
2.
Rachunkami podstawowymi budżetów terenowych dysponują wydziały finansowe prezydiów rad narodowych. Rachunkami podstawowymi budżetów gmin i miast nie stanowiących powiatów dysponują prezydia właściwych rad narodowych.
§  10.
1.
Z rachunków podstawowych budżetów terenowych wydziały finansowe przelewają odpowiednie środki na rachunki bieżące głównych dysponentów kredytów, na rachunki danych budżetów w bankach specjalnych oraz na rachunki podstawowe innych budżetów terenowych z tytułu wypłaty lub zwrotu dotacji, pożyczek lub innych należności i operacji dokonywanych w granicach obowiązujących przepisów.
2.
Z rachunków podstawowych budżetów gmin i miast nie stanowiących powiatów prezydia właściwych rad narodowych pokrywają bezpośrednio wydatki tych budżetów oraz przelewają środki pieniężne na rachunki podstawowe budżetów terenowych wyższego stopnia z tytułu zwrotu dotacji, pożyczek, nadwyżek bądź innych należności i operacji dokonywanych w granicach obowiązujących przepisów. Ponadto prezydia rad narodowych miast nie stanowiących powiatów przelewają odpowiednie środki pieniężne na rachunki w bankach specjalnych z tytułu wydatków inwestycyjnych.
§  11.
Minister Finansów ustala rodzaje rachunków bankowych budżetu centralnego, budżetów terenowych i jednostek budżetowych oraz sposób ich prowadzenia.
§  12.
1.
Budżetom terenowym mogą być z rezerwy kasowej budżetów terenowych bezpośrednio wyższego stopnia udzielane zwrotne zasiłki kasowe na niezbędne wydatki w przypadku, gdy z uzasadnionych przyczyn budżety terenowe niższego stopnia będą w pewnych okresach pozbawione własnych środków pieniężnych.
2. 1
Określone w ust. 1 zasiłki kasowe udzielane są na podstawie uchwał prezydiów właściwych rad narodowych; wnioski w sprawie udzielenia zasiłku kasowego opracowują wydziały finansowe.
3.
Udzielone zasiłki kasowe powinny być zwrócone właściwemu budżetowi w tym samym okresie budżetowym w terminach z góry ustalonych. W przypadku niedotrzymania ustalonego terminu zwrot zasiłku następuje w drodze jego przelewu, dokonanego przez Narodowy Bank Polski z rachunku podstawowego zadłużonego budżetu na polecenie wydziału finansowego prezydium rady narodowej, które udzieliło zasiłku.
4.
Szczegółowe przepisy o zasadach i trybie udzielania i zwracania określonych w ust. 1 zasiłków kasowych ustali Minister Finansów.
1 § 12 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 295 z dnia 18 maja 1954 r. (M.P.54.A-51.688) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 29 maja 1954 r.