Zasady i tryb udzielania zezwoleń na rozpowszechnianie publikacji i widowisk oraz postępowania przy użytkowaniu zakładów, urządzeń i aparatów poligraficznych w czasie obowiązywania stanu wojennego.

Monitor Polski

M.P.1981.30.278

Akt utracił moc

Wersja od: 13 grudnia 1981 r.

ZARZĄDZENIE

PREZESA GŁÓWNEGO URZĘDU KONTROLI PUBLIKACJI I WIDOWISK

z dnia 12 grudnia 1981 r.

w sprawie zasad i trybu udzielania zezwoleń na rozpowszechnianie publikacji i widowisk oraz postępowania przy użytkowaniu zakładów, urządzeń i aparatów poligraficznych w czasie obowiązywania stanu wojennego.

Na podstawie art. 17 ust. 3 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154) za zgodą Przewodniczącego Rady Państwa i Prezesa Rady Ministrów zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zezwoleń na rozpowszechnianie publikacji i widowisk za pomocą żywego słowa, obrazu oraz wszelkiego rodzaju zapisów obrazów i słowa udzielają organy kontroli publikacji i widowisk.

2. Zezwoleń, o których mowa w ust. 1, organy kontroli publikacji i widowisk udzielają na:

1) rozpowszechnianie gazet, czasopism, książek i innych tekstów drukowanych,

2) publiczne wystawianie utworu literackiego i mimicznego oraz wykonanie imprezy artystycznej i rozrywkowej,

3) emisje widowisk telewizyjnych i audycji radiowych,

4) rozpowszechnianie informacji emitowanych za pomocą radiofonii bezprzewodowej oraz telewizji,

5) rozpowszechnianie nagrań magnetycznych,

6) rozpowszechnianie filmów, przeżroczy, zdjęć i innych obrazów świetlnych,

7) wystawianie obrazów, zdjęć, plakatów i innych wytworów twórczości plastycznej.

3. Spod obowiązku uzyskiwania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wyłączone są:

1) przemówienia posłów i radnych wygłoszone na jawnych posiedzeniach Sejmu i rad narodowych oraz ich organów, jak również interpelacje i zapytania posłów i radnych,

2) orzeczenia sądów, kolegiów do spraw wykroczeń oraz organów orzekających w sprawach pracowniczych wraz z uzasadnieniem, chyba że jawność uzasadnienia została wyłączona,

3) akty normatywne i inne akty prawne o charakterze ogólnym, w tym narodowe plany społeczno - gospodarcze i plany zagospodarowania przestrzennego, a także sprawozdania i opinie urzędowe.

4) druki i formularze urzędowe organów państwowych i innych państwowych jednostek organizacyjnych, a także druki i formularze spółdzielczych i gospodarczych jednostek organizacyjnych, przeznaczone do użytku służbowego tych jednostek,

5) publikacje statystyczne podlegające kontroli Głównego Urzędu Statystycznego,

6) mapy samoistne, ich zestawy i mapy stanowiące załączniki do publikacji, podlegające kontroli Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii,

7) podręczniki szkolne i pomoce dydaktyczne, zatwierdzone przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania,

8) zaaprobowane przez Kościół Katolicki oraz inne kościoły i związki wyznaniowe pisma, obrazy i nagrania o charakterze przekazu wiary, dokumenty, teksty liturgiczne, teologiczne, zakonne , modlitewne, katechetyczne i duszpasterskie, teksty prawa kościelnego, zawiadomienia i informatory, transmisje obrzędów religijnych w audycjach radiowych i telewizyjnych, imprezy kulturalno - religijne organizowane na terenie kościelnym, listy i pisma okólne przeznaczone do użytku wewnętrznego instytucji kościelnych oraz przeznaczone na użytek służbowy tych instytucji druki, formularze i inne dokumenty,

9) publikacje do użytku wewnętrznego Sił Zbrojnych i wewnętrzne imprezy wojskowe, podlegające kontroli organów ochrony tajemnicy,

10) nuty, płyty i nagrania zawierające wyłącznie muzykę,

11) audycje radiofonii przewodowej,

12) publikacje bibliograficzne oraz dane bibliograficzne,

13) druki handlowe, firmowe oraz przeznaczone do użytku osobistego.

§ 2. Organy kontroli publikacji i widowisk udzielają również zezwoleń na wydawanie gazet i czasopism oraz sprawują kontrolę użytkowania zakładów, urządzeń i aparatów poligraficznych.

§ 3. Zezwoleń na drukowanie i rozpowszechnianie publikacji oraz wystawianie widowisk udzielają właściwe miejscowo okręgowe urzędy kontroli publikacji i widowisk, a zezwoleń na wydawanie gazet i czasopism - Główny Urząd Kontroli Publikacji i Widowisk.

§  4.

1. Jeżeli przedstawione do kontroli teksty, obrazy lub scenariusze naruszają dobra wymienione w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk (Dz. U. Nr 20, poz. 99) albo zagrażają interesom bezpieczeństwa lub obronności państwa, organ kontroli publikacji odmawia udzielenia zezwolenia na drukowanie publikacji lub wystawienie widowiska.

2. Organ kontroli publikacji i widowisk odmawia udzielenia zezwolenia na rozpowszechnianie zapisu obrazu lub słowa albo wystawienie widowiska, jeżeli gotowe zapisy w formie przeznaczonej do rozpowszechniania albo treść lub forma wystawianego widowiska nie są zgodne z zaakceptowanym uprzednio tekstem, obrazem lub scenariuszem.

3. Decyzja odmawiająca wydania zezwolenia, wydana na podstawie przepisu ust. 1 lub 2, jest ostateczna. Decyzja taka nie może być zaskarżona do sądu administracyjnego.

§ 5. W sprawach udzielania zezwoleń na rozpowszechnianie publikacji i widowisk, nie uregulowanych w zarządzeniu, stosuje się przepisy dotychczas obowiązujące.

§ 6. Rozpowszechnianie informacji emitowanych przez wewnątrz-zakładowe urządzenia radiowe następuje pod kontrolą kierownika zakładu pracy.

§  7.

1. Tracą ważność udzielone przed dniem wejścia w życie zarządzenia zezwolenia na wydawanie gazet i czasopism.

2. W sprawach udzielania zezwoleń na wydawanie gazet i czasopism stosuje się odpowiednio przepisy § 4 ust. 1 i 3, a także przepisy dotychczas obowiązujące.

§  8.

1. Główny Urząd Kontroli Publikacji i Widowisk z przyczyn określonych w § 4 ust. 1 może zakazać sprowadzania z zagranicy w celu rozpowszechniania gazet, czasopism, książek, nagrań oraz innych zapisów obrazu i słowa.

2. Przepis § 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§  9.

1. Ministrowie (kierownicy centralnych urzędów i instytucji), prezesi zarządów centralnych związków spółdzielni oraz wojewodowie (prezydenci miast stopnia wojewódzkiego udzielają pisemnych zezwoleń oraz kontrolują użytkowanie zakładów poligraficznych oraz urządzeń i aparatów wytwarzających zapisy obrazu i słowa sposobem mechanicznym, chemicznym lub innym, a także zakładów wytwarzających pieczątki i stemple, bedących w posiadaniu lub nabytych po dniu wejścia w życie zarządzenia przez bezpośrednio lub pośrednio podległe im jednostki organizacyjne.

2. Nie wymaga uzyskania zezwolenia użytkowanie zakładów , urządzeń i aparatów, o których mowa w ust. 1, posiadanych przez:

1) partię i stronnictwa polityczne,

2) jednostki wykonawcze naczelnych organów władzy państwowej,

3) jednostki organizacyjne resortów: obrony narodowej, spraw wewnętrznych i sprawiedliwości, a także Prokuratury Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

3. Udzielając zezwoleń, o których mowa w ust. 1, właściwe organy określają nazwę upoważnionych jednostek organizacyjnych oraz rodzaj dopuszczalnych zapisów obrazów i słowa oraz pieczątek (stempli) wykonywanych przez te jednostki.

4. Zakłady, urządzenia i aparaty, o których mowa w ust. 1, posiadane przez kościoły i inne związki wyznaniowe podlegają rejestracji w trybie przepisów dotychczas obowiązujących.

5. Przepisy ust. 1 i 2 nie uchylają obowiązku rejestracji zakładów, urządzeń i aparatów poligraficznych, określonego w przepisach dotychczas obowiązujących.

§  10.

1. Niezależnie od kontroli sprawowanej przez organy i instytucje wymienione w § 9 ust. 1 i 2 kontrolę użytkowania zakładów poligraficznych, urządzeń i aparatów wytwarzających zapisy obrazu i słowa wszelkim sposobem oraz zakładów wytwarzających pieczątki i stemple sprawują również organy kontroli publikacji i widowisk.

2. W razie stwierdzenia użytkowania zakładu, urządzenia lub aparatu albo wykonywania zapisów obrazu lub słowa bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom organy, o których mowa w ust. 1, podejmują niezbędne czynności w trybie art. 256 § 2 kodeksu postępowania karnego.

§ 11. Przepisy zarządzenia stosuje się w czasie obowiązywania stanu wojennego na całym terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej albo w granicach jednostek podziału administracyjnego państwa, w których wprowadzony został stan wojenny, stosownie do przepisów uchwały Rady Państwa w sprawie wprowadzenia tego stanu.

§ 12. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia wprowadzenia stanu wojennego.