Zasady i tryb udzielania urlopów okolicznościowych funkcjonariuszom Służby Więziennej.

Monitor Polski

M.P.1962.28.119

Akt utracił moc
Wersja od: 29 marca 1962 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 27 lutego 1962 r.
w sprawie zasad i trybu udzielania urlopów okolicznościowych funkcjonariuszom Służby Więziennej.

Na podstawie art. 33 ust. 2 i art. 64 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 69, poz. 436) zarządza się, co następuje:
1.
Płatny urlop okolicznościowy przysługuje funkcjonariuszowi Służby Więziennej, zwanemu dalej "funkcjonariuszem", w przypadkach:
1)
ślubu funkcjonariusza – przez 2 dni,
2)
urodzenia się dziecka funkcjonariusza – przez 2 dni,
3)
ślubu dziecka – przez jeden dzień,
4)
zgonu i pogrzebu małżonka, dziecka, ojca lub matki – przez 2 dni,
5)
zgonu i pogrzebu siostry lub brata – przez jeden dzień,
6)
przeniesienia służbowego połączonego z przesiedleniem się do innej miejscowości – od 3 do 5 dni.
2.
Jeżeli zachodzi konieczność osobistej opieki funkcjonariusza nad chorym członkiem rodziny, Minister Sprawiedliwości może udzielić funkcjonariuszowi płatnego częściowo lub całkowicie urlopu okolicznościowego w łącznym wymiarze do jednego miesiąca w ciągu roku.
1.
Funkcjonariuszowi można udzielić płatnego urlopu okolicznościowego dla załatwienia innych ważnych spraw osobistych lub rodzinnych niż wymienione w § 1 ust. 1 w łącznym wymiarze najwyżej do 3 dni w ciągu roku.
2.
Ponadto funkcjonariuszowi można udzielić bezpłatnego urlopu okolicznościowego dla załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych.
Funkcjonariuszowi skierowanemu do wykonywania prac społecznych przysługuje urlop okolicznościowy na zasadach ogólnie obowiązujących.
1.
Minister Sprawiedliwości może przyznać funkcjonariuszowi bezpłatny urlop dla wykonania prac w dziedzinie naukowej albo dla odbywania studiów lub praktyki poza służbą więzienną.
2.
W przypadkach wyjątkowo uzasadnionych, jeżeli praca naukowa, studia lub praktyka związane są z zakresem działania Służby Więziennej, Minister Sprawiedliwości może przyznać funkcjonariuszowi przez okres trwania tego urlopu prawo do pobierania częściowego lub całkowitego uposażenia.
Funkcjonariuszowi kształcącemu się w szkołach wyższych, średnich i podstawowych można udzielić urlopu dla przygotowania się do egzaminów i ich złożenia oraz dla wzięcia udziału w zajęciach konsultacyjnych – w rozmiarze i na zasadach przewidzianych w przepisach dla pracowników zatrudnionych w urzędach i instytucjach państwowych.
1.
Funkcjonariuszowi kształcącemu się w Zaocznym Technikum Penitencjarnym można udzielić zwolnienia od zajęć służbowych na konferencje i zajęcia konsultacyjne w wymiarze do trzech dni w miesiącu.
2.
Funkcjonariuszowi wymienionemu w ust. 1 można ponadto udzielić 5-dniowego płatnego urlopu dla przygotowania się i złożenia egzaminów semestralnych i 14-dniowego płatnego urlopu dla przygotowania się i złożenia egzaminów dojrzałości.
1.
Funkcjonariuszowi przystępującemu do zdawania eksternistycznego egzaminu dojrzałości można udzielić płatnego urlopu szkoleniowego w wymiarze do 14 dni.
2.
Funkcjonariuszowi przystępującemu do zdawania eksternistycznego egzaminu dojrzałości według grup przedmiotów można udzielić płatnego urlopu szkoleniowego w wymiarze do 14 dni dla złożenia każdego egzaminu (z jednej lub dwóch grup przedmiotów).
Funkcjonariuszowi skierowanemu do szkół dla funkcjonariuszów Służby Więziennej lub na kursy zawodowe organizowane w tych szkołach, trwające dłużej niż 1 miesiąc, przysługuje w okresie szkolenia zwolnienie od zajęć na jeden dzień w miesiącu, poprzedzający dzień wolny od zajęć lub następujący po takim dniu, jeżeli codzienny powrót z zajęć w szkole lub na kursie do miejsca stałego zamieszkania jest niemożliwy.
1.
Urlopów i zwolnień od zajęć służbowych przewidzianych w § 1 ust. 1, §§ 2, 3 i 5–8 udzielają przełożeni uprawnieni do udzielania urlopu wypoczynkowego.
2.
Funkcjonariuszom zatrudnionym w Centralnym Zarządzie Więziennictwa udziela urlopów szkoleniowych (§§ 5–7) i zwolnień od zajęć służbowych (§ 8) naczelnik Wydziału Kadr Centralnego Zarządu Więziennictwa, a urlopów okolicznościowych w rozmiarze jednego dnia – właściwi naczelnicy wydziałów i równorzędni.
3.
Urlopu okolicznościowego, o którym mowa w § 3, udziela w rozmiarze powyżej 1 tygodnia do 1 miesiąca dyrektor Centralnego Zarządu Więziennictwa, a powyżej 1 miesiąca – Minister Sprawiedliwości.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.