§ 6. - Zasady i organizacja normowania pracy.

Monitor Polski

M.P.1961.54.235

Akt utracił moc

Wersja od: 12 grudnia 1970 r.

§  6.

1. Moc obowiązującą normom pracy nadają:

1) zakładowym - dyrektor przedsiębiorstwa (zakładu pracy) w porozumieniu z radą zakładową,

2) branżowym - dyrektor zjednoczenia (jednostki równorzędnej) w porozumieniu z zarządem głównym właściwego związku zawodowego,

3) 1 jednolitym - Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych, a w zakresie robót budowlano-montażowych Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

1a. 2 Uprawnienia do nadawania mocy obowiązującej jednolitym normom pracy, należące zgodnie z ust. 1 pkt 3 do właściwości Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac, wykonują właściwi ministrowie w odniesieniu do działalności, w której są koordynującymi w skali kraju.

2. Dyrektor zjednoczenia (jednostki równorzędnej) może zastrzec do swojej decyzji zatwierdzanie niektórych norm zakładowych na roboty o szczególnym znaczeniu w danej branży.

¹ § 6 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 4 ust. 1 pkt 1 uchwały nr 83 z dnia 8 maja 1969 r. w sprawie usprawnienia pracy resortów przy wykonywaniu niektórych uchwał i innych aktów (M.P.69.19.156) z dniem 15 maja 1969 r.

² § 6 ust. 1a dodany przez § 4 ust. 1 pkt 2 uchwały nr 83 z dnia 8 maja 1969 r. w sprawie usprawnienia pracy resortów przy wykonywaniu niektórych uchwał i innych aktów (M.P.69.19.156) z dniem 15 maja 1969 r.