§ 2. - Zasady i normy sprzedaży wartości dewizowych osobom krajowym fizycznym na pokrycie kosztów podróży i pobytu za granicą.

Monitor Polski

M.P.1989.32.253

Akt utracił moc

Wersja od: 27 września 1989 r.

§ 2. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o:

1) "środkach płatniczych" - rozumie się przez to waluty obce oraz czeki i czeki podróżnicze wystawiane w tych walutach,

2) "talonach NBP" - rozumie się przez to talony Narodowego Banku Polskiego, uprawniające do wymiany waluty polskiej na walutę krajów tranzytowych,

3) "dopłacie" - rozumie się przez to dopłatę, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33),

4) "państwach, z którymi Polska Rzeczpospolita Ludowa rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych" - rozumie się przez to następujące państwa: Ludową Republikę Albanii, Ludową Republikę Bułgarii, Czechosłowacką Republikę Socjalistyczną, Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną, Republikę Kuby, Mongolską Republikę Ludową, Niemiecką Republikę Demokratyczną, Socjalistyczną Republikę Rumunii, Węgierską Republikę Ludową, Wietnamską Republikę Ludowo-Demokratyczną i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.