§ 3. - Zasady i formy prowadzenia reklamy i przekazywania informacji o środkach farmaceutycznych i materiałach medycznych stosowanych wyłącznie u zwierząt.

Monitor Polski

M.P.1994.54.456

Akt utracił moc

Wersja od: 6 października 1994 r.

§  3.

1. Reklama środków i materiałów nie może być przekazywana w sposób sugerujący lub sprawiający wrażenie, że:

1) stosowanie środka lub materiału nie wymaga konsultacji lekarza weterynarii,

2) odbiorca reklamy, na podstawie zawartej w niej treści (np. opisu choroby), może określić stan zdrowia zwierzęcia,

3) stosowanie środka lub materiału gwarantuje wyleczenie lub polepszenie stanu zdrowia zwierzęcia oraz że wyniki leczenia przy zastosowaniu danego środka lub materiału są równoważne lub lepsze niż przy zastosowaniu innego środka lub materiału,

4) stosowaniu środka lub materiału nie towarzyszy żadne działanie niepożądane,

5) stosowanie innego niż reklamowany środka lub materiału albo niestosowanie reklamowanego środka lub materiału może pogorszyć stan zdrowia zwierzęcia,

6) reklamowany środek jest dodatkiem paszowym, środkiem kosmetycznym lub pielęgnacyjnym,

7) bezpieczeństwo lub skuteczność reklamowanego środka lub materiału wynika z tego, że jest on produktem naturalnym,

8) reklamowany środek lub materiał zalecany jest przez osoby, które ze względu na swoją popularność mogą zachęcać do stosowania środka lub materiału,

9) reklamowany środek lub materiał jest nowym środkiem lub materiałem w przypadku, gdy znany jest dotychczas pod inną nazwą handlową.

2. Reklama środka lub materiału nie może odbiorcy wprowadzać w błąd, między innymi przez niewłaściwe przedstawienie objawów wywołanych chorobą lub działaniem środka lub materiału.