Rozdział 6 - Zadania naczelnych i terenowych organów administracji państwowej. - Zasady gospodarowania surowcami wtórnymi.

Monitor Polski

M.P.1968.48.336 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

VI.

Zadania naczelnych i terenowych organów administracji państwowej.

§ 8. 2

1. Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki zapewni uwzględnienie w planach rozwoju techniki zagadnień utylizacji ważnych dla gospodarki narodowej surowców wtórnych, a w programach badań naukowych - tematów prac nad zagospodarowaniem tych surowców.

2. Do zadań Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w zakresie zagospodarowania surowców wtórnych należy w szczególności:

1) inicjowanie prac nad nowymi rozwiązaniami naukowymi i technicznymi dotyczącymi lepszego pozyskiwania i bardziej ekonomicznego wykorzystania wybranych surowców wtórnych o dużym znaczeniu dla gospodarki narodowej,

2) programowanie oraz koordynacja prac naukowo-badawczych, projektowo-konstrukcyjnych i doświadczalnych o znaczeniu międzyresortowym.

§ 9. 3 Do zadań Państwowej Rady Gospodarki Materiałowej należy:

1) koordynacja międzyresortowych wieloletnich programów zagospodarowania surowców wtórnych oraz opracowywania zbiorczych programów,

2) inicjowanie posunięć organizacyjno-technicznych zmierzających do lepszego zagospodarowania surowców wtórnych,

3) inicjowanie w porozumieniu z Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki badań naukowych i prac doświadczalnych w celu wykorzystania surowców wtórnych,

4) inicjowanie wprowadzania bodźców ekonomicznych zachęcających do zbiórki, skupu i utylizacji surowców wtórnych.

§ 9a. 4 Do zadań Komisji Planowania przy Radzie Ministrów należy:

1) opracowywanie metod i trybu bilansowania niemetalicznych surowców wtórnych,

2) ujmowanie w planach rozwoju społeczno-gospodarczego zadań i środków dla prawidłowego zagospodarowania niemetalicznych surowców wtórnych.

§  10.

1. Ministrowie zarządzą, aby podległe organizacje zbytu w porozumieniu z odpowiednią jednostką skupu surowców wtórnych spowodowały stosowanie przez odbiorców w większym rozmiarze surowców wtórnych zamiast surowców dotychczas stosowanych, między innymi przez odpowiednie zmniejszanie przydziałów i dostaw tych surowców przy ekwiwalentnym oferowaniu surowców wtórnych.

2. 5 Przewodniczący Państwowej Rady Gospodarki Materiałowej wydaje przepisy o gospodarowaniu surowcami wtórnymi, ustala wykaz surowców wtórnych podlegających zagospodarowaniu w trybie niniejszej uchwały oraz listę jednostek skupu upoważnionych do ich zagospodarowania. Wykaz powinien zawierać również surowce metali, a lista - jednostki upoważnione do ich skupu.

3. 6 Przepisy o gospodarowaniu surowcami wtórnymi, wykaz surowców wtórnych i lista jednostek skupu powinny być wydawane w porozumieniu z właściwymi ministrami, a w odniesieniu do surowców wtórnych zagospodarowanych terenowo - z prezydiami wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

4. Do zadań właściwych ministrów w zakresie zagospodarowania surowców wtórnych należy:

1) opracowywanie wieloletnich programów pozyskiwania i wykorzystania surowców wtórnych oraz ich zastępczego stosowania zamiast surowców pierwotnych, zwłaszcza importowanych, w grupach surowców przewidzianych do zagospodarowania w ramach resortu,

2) uwzględnianie w planach gospodarczych zużycia surowców wtórnych, przydziału środków rzeczowych i finansowych niezbędnych do ich eksploatacji, importu maszyn i urządzeń, koniecznego wzrostu zatrudnienia oraz funduszu płac itd.,

3) zapewnienie w planach inwestycyjnych resortów nakładów przeznaczonych na rozwój bazy eksploatacyjnej surowców wtórnych,

4) wydawanie wytycznych dotyczących planowania i projektowania oraz realizacji inwestycji przewidujących zagospodarowanie surowców wtórnych powstających w toku podstawowego procesu produkcyjnego, a interesujących różne branże,

5) przedstawianie wniosków dotyczących uzupełnień wykazu, o którym mowa w ust. 2, nowymi rodzajami nie zagospodarowanych dotychczas surowców wtórnych,

6) programowanie i realizacja posunięć organizacyjno-technicznych zmierzających do lepszego zagospodarowania surowców wtórnych,

7) 7 organizowanie badań naukowych i prac doświadczalnych nad pełniejszym i bardziej ekonomicznym wykorzystaniem surowców wtórnych (zwłaszcza surowców nie wykorzystywanych, zastępujących surowce importowe i nadających się do racjonalnego wykorzystania bez większych nakładów inwestycyjnych) oraz współpraca z Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w zakresie określonym w § 8,

8) stawianie wniosków i wprowadzanie bodźców ekonomicznych zachęcających do zbiórki, skupu i utylizacji surowców wtórnych.

5. Dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 4, zainteresowani ministrowie w miarę potrzeby wyznaczą pełnomocnika resortowego do spraw gospodarowania surowcami wtórnymi w ramach resortu oraz do współpracy z innymi zainteresowanymi tym problemem resortami i prezydiami wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) albo rozszerzą zakres zadań powołanego już pełnomocnika do spraw złomu metali na inne surowce wtórne.

§  11.

1. Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) w miarę potrzeby powołają wojewódzkich pełnomocników do spraw surowców wtórnych lub rozszerzą zakres zadań powołanych już pełnomocników do spraw złomu i metali na wszystkie surowce wtórne objęte wykazem, o którym mowa w § 10 ust. 2. Zaleca się łączenie tych funkcji w jedno stanowisko.

2. Do zadań pełnomocników wojewódzkich, o których mowa w ust. 1, należy w szczególności:

1) opracowywanie programów i wniosków w sprawach określonych w § 10 ust. 4 w zakresie dotyczącym jednostek drobnej wytwórczości działających na terenie danego województwa,

2) inicjowanie tworzenia lub likwidacji jednostek organizacyjnych prowadzących zbiórkę, skup i segregowanie surowców wtórnych,

3) inicjowanie i programowanie aktywizacji ośrodków opóźnionych w rozwoju gospodarczym w drodze uruchomienia lub zwiększenia przerobu miejscowych surowców wtórnych.

3. Prezydia rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) mogą powierzyć szerszy zakres czynności wojewódzkim pełnomocnikom do spraw surowców wtórnych, a w szczególności intensyfikację pozysku surowców wtórnych ze wszystkich jednostek gospodarki uspołecznionej zlokalizowanych na terenie województwa.

§ 12. Zobowiązuje się Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz innych właściwych ministrów do zamieszczania w przepisach wydawanych na podstawie art. 30 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 7, poz. 46) wymagań dotyczących obowiązku wprowadzania urządzeń pozwalających na pozyskiwanie powstających w toku zasadniczego procesu produkcyjnego surowców wtórnych (produktów towarzyszących lub odpadów) oraz na przerób surowców wtórnych powstających w innych zakładach tej samej lub innej branży.

§  13.

1. 8 Do zadań Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska należy wydawanie wytycznych w sprawie:

1) wykorzystania ogniw organizacyjnych administracji domów mieszkalnych, przedsiębiorstw (zakładów) oczyszczania miasta, dozorców domowych oraz innych osób i organizacji społecznych do organizowania zbiórki lub skupu surowców wtórnych pochodzących z gospodarstw domowych w budynkach mieszkalnych położonych w miastach i osiedlach oraz do wstępnego sortowania i gromadzenia odpadów na terenie nieruchomości obejmujących budynki mieszkalne,

2) opracowywania projektów wynagrodzenia dla wymienionych w pkt 1 jednostek organizacyjnych i ich pracowników oraz osób współdziałających w bezpośredniej zbiórce surowców wtórnych,

3) opracowywania wniosków co do wprowadzenia w wypadkach uzasadnionych gospodarczo zachęty dla instytucji, komitetów blokowych i lokatorów dostarczających odpadki domowe w formie wstępnie posortowanych surowców wtórnych.

2. 9 Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska określi, jakie rodzaje lub formy odpadków domowych będą podlegały zbiórce na terenie budynków mieszkalnych.

3. Właściwe organizacje skupu zapewnią prawidłowy odbiór sortowanych surowców wtórnych i odpadków domowych w odpowiednich do potrzeb odstępach czasu oraz zapewnią dostawę na teren nieruchomości zbiorników i innych środków niezbędnych do ich przechowywania i konserwacji.

4. Do dostawcy indywidualnego w miastach, osiedlach oraz we wsiach powinien w zasadzie docierać tylko jeden zbieracz obejmujący wszelkie rodzaje surowców wtórnych i odpadków domowych, wchodzących w zakres właściwości wszystkich jednostek skupu.

5. Zaleca się stosowanie różnych form lokalnych wielobranżowych zbieraczy (np. dozorców domowych, miejscowych organizacji społecznych, młodzieżowych, werbowanych ochotników spośród lokatorów każdego bloku itp.) oraz okresowe przeprowadzanie zbiórek i skupu w terminach znanych lokatorom i w formie najlepiej im odpowiadającej.

§ 14. 10 Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych wspólnie z właściwymi ministrami ustali zasady wynagradzania i inne środki zachęcające do wykonywania funkcji zbieracza surowców wtórnych lub innych obowiązków związanych z organizacją skupu surowców wtórnych przez pracowników zainteresowanych instytucji, dozorców, rencistów i innych obywateli trudniących się zbiórką tych surowców. Zasady wynagradzania należy ustalić według obowiązujących zasad wynagradzania za zbiórkę makulatury, złomu, żelaza i metali nieżelaznych oraz przyjąć zasadę pokrywania tych wynagrodzeń z wpływów uzyskanych ze sprzedaży surowców wtórnych.

§ 15. 11 (uchylony).

² § 8 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

³ § 9 zmieniony przez § 1 pkt 3 uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

⁴ § 9a dodany przez § 1 pkt 4 uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

⁵ § 10 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. a) uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

⁶ § 10 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. b) uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

⁷ § 10 ust. 4 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. c) uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

⁸ § 13 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. a) uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

⁹ § 13 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. b) uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

¹⁰ § 14 zmieniony przez § 1 pkt 7 uchwały nr 195 z dnia 4 sierpnia 1973 r. (M.P.73.35.210) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 sierpnia 1973 r.

¹¹ § 15 uchylony przez § 28 ust. 2 pkt 4 uchwały nr 271 z dnia 25 listopada 1974 r. w sprawie właściwości organów do ustalania cen oraz trybu postępowania przy ich ustalaniu (M.P.74.40.233) z dniem 1 stycznia 1975 r.