§ 4. - Zasady gospodarowania funduszem płac w przedsiębiorstwach państwowych oraz grupujących je zjednoczeniach.
Monitor Polski
M.P.1973.12.70
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1974 r.
§ 4.
1.
Upoważnia się dyrektorów przedsiębiorstw państwowych do przyznawania w porozumieniu z radą zakładową w ramach planowanego funduszu płac: 1)
kwalifikowanym robotnikom o dużym doświadczeniu zawodowym, wyróżniającym się szczególnymi wynikami pracy i wzorową dyscypliną pracy, zaszeregowania wyższego o jedną kategorię od przewidzianego w obowiązującym taryfikatorze kwalifikacyjnym, a robotnikom zaszeregowanym do najwyższej kategorii - stawek płac wyższych o 10% od stawki maksymalnej w tabeli płac danej grupy robotników, 2)
wyróżniającym się w pracy wysoko kwalifikowanym pracownikom umysłowym wynagrodzeń zasadniczych wyższych do 10% od maksymalnych określonych dla danego stanowiska w tabeli płac.2.
Liczba robotników oraz pracowników umysłowych w poszczególnych przedsiębiorstwach, którym może być przyznane podwyższone wynagrodzenie zasadnicze według zasad określonych w ust. 1, nie może przekraczać 10% zatrudnionych robotników i pracowników umysłowych. W przedsiębiorstwach, dla których dyrektorzy zjednoczeń ustalili w latach poprzednich wyższą liczbę pracowników, którym przyznane zostało podwyższone wynagrodzenie, utrzymuje się liczbę tych pracowników według stanu w miesiącu grudniu 1971 r.3.
Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają uprawnień dyrektorów przedsiębiorstw i zjednoczeń (jednostek równorzędnych) określonych odrębnymi przepisami i decyzjami - w zakresie przyznawania podwyższonych wynagrodzeń większej liczbie pracowników oraz przyznawania wynagrodzeń wyższych niż 10% od maksymalnych, przewidzianych w tabeli płac dla danego stanowiska.4.
Podwyższone wynagrodzenia zasadnicze, o których mowa w ust. 1-3, mogą być przyznawane w danym roku tylko w ramach kwoty wygospodarowanej z planowanego funduszu płac i nie mogą powodować wydatkowania w stosunku rocznym wyższych kwot od kwoty wygospodarowanych oszczędności.5.
Przepisy ust. 1-4 nie dotyczą pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwach i zjednoczeniach (jednostkach równorzędnych), w których w okresie od 1971 r. dokonana została reforma płac, polegająca na zmianie struktury płac i podwyższeniu płac zasadniczych.