§ 3. - Zasady gospodarowania bezosobowym funduszem płac w jednostkach państwowych i społecznych nie będących przedsiębiorstwami.

Monitor Polski

M.P.1962.11.36

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1963 r.

§  3.

1. Przy obliczaniu należności za usługi, na które określone są stawki wynagrodzenia, stawka przyjęta do obliczenia nie może przekroczyć 200% obowiązującej stawki.

2. W razie wykonywania usług, na które nie ma ustalonej obowiązującej stawki, należność nie może przekroczyć kwoty uzyskanej z przemnożenia ilości godzin potrzebnej do wykonania usługi przez podwójną stawkę godzinową wynagrodzenia pracownika o kwalifikacjach niezbędnych do wykonania tej usługi.

3. Stosowanie podwyższonych stawek, o których mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wówczas, gdy powoduje to obniżenie kosztów wykonania usługi w stosunku do kosztów, jakie byłyby poniesione w razie zlecenia usługi odpowiedniemu przedsiębiorstwu.

4. Przepisy ust. 1 i 2 nie obowiązują przy ustalaniu wynagrodzenia za udział w posiedzeniach komisji, za prace projektowe, za szkolenie oraz za prace twórcze i autorskie. Wynagrodzenia te powinny być zgodne z obowiązującymi stawkami.

5. Wynagrodzenia za udział w posiedzeniach i w pracach komisji mogą być wypłacane jedynie w tych przypadkach, gdy posiedzenia i prace komisji zostały na podstawie obowiązujących przepisów uznane za płatne.

6. Wypłata należności następuje po pisemnym stwierdzeniu, że usługa została wykonana zgodnie ze zleceniem. Stwierdzenie stanowiące podstawę wypłaty nie może zawierać żadnych zastrzeżeń.