Zasady finansowania kosztów napraw gwarancyjnych.

Monitor Polski

M.P.1977.1.6

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1977 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 18 grudnia 1976 r.

w sprawie zasad finansowania kosztów napraw gwarancyjnych.

Na podstawie § 45 uchwały nr 46 Rady Ministrów z dnia 5 marca 1976 r. w sprawie gospodarki finansowej przemysłowych i budowlano-montażowych państwowych organizacji gospodarczych objętych planem centralnym (Monitor Polski Nr 15, poz. 70 i Nr 27, poz. 118) oraz w związku z § 22 i § 27 uchwały nr 183 Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1970 r. w sprawie zasad gospodarki finansowej organizacji spółdzielczych (Monitor Polski z 1971 r. Nr 33, poz. 213 i z 1973 r. Nr 15, poz. 94) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Państwowe organizacje gospodarcze objęte uchwałą nr 46 Rady Ministrów z dnia 5 marca 1976 r. w sprawie gospodarki finansowej przemysłowych i budowlano-montażowych państwowych organizacji gospodarczych objętych planem centralnym (Monitor Polski Nr 15, poz. 70 i Nr 27, poz. 118) oraz organizacje spółdzielcze finansują koszty napraw gwarancyjnych produkowanych przez nie i sprzedawanych wyrobów finalnych, objętych systemem gwarancji, ze środków obrotowych, obciążając nimi koszty własne produkcji.

2. Przez koszty napraw gwarancyjnych rozumie się poniesione przez producenta koszty usunięcia ujawnionych przez odbiorców wad wyrobów w okresie obowiązywania gwarancji, bez względu na to, czy naprawy te są wykonywane przez producenta we własnym zakresie, czy też są zlecane innym wykonawcom, lub dostarczenia wyrobów wolnych od wad oraz odszkodowania zapłacone z tego tytułu odbiorcom.

§  2.

1. Koszty napraw gwarancyjnych obciążają koszty produkcji tych gotowych asortymentów wyrobów lub ich grup, których naprawy dotyczą, a w razie zaprzestania produkcji tego asortymentu (grupy) wyrobów - koszty wydziałowe lub ogólnozakładowe.

2. Ewidencja kosztów napraw gwarancyjnych powinna umożliwić ustalenie rzeczywistej wysokości tych kosztów z podziałem na jednorodne grupy asortymentowe wyrobów finalnych oraz zespołów objętych gwarancją kooperantów.

§  3.

1. Na pokrycie faktycznie poniesionych kosztów napraw gwarancyjnych nowych lub zmodernizowanych wyrobów oraz wyrobów produkowanych jednostkowo lub małoseryjnie, których produkcję rozpoczęto po dniu 1 stycznia 1977 r., może być tworzona w okresie 2 lat od daty rozpoczęcia produkcji rezerwa obciążająca koszty produkcji tych wyrobów.

2. Właściwy minister może wyrazić zgodę na przedłużenie okresu tworzenia rezerwy, o którym mowa w ust. 1, o dalszy rok.

3. Właściwy minister może w wyjątkowych wypadkach wyrazić zgodę na tworzenie rezerwy na pokrycie kosztów napraw gwarancyjnych wyrobów rynkowych trwałego użytkowania innych niż wymienione w ust. 1.

4. Naczelny dyrektor zjednoczenia (jednostki równorzędnej) ustala dopuszczalną dla poszczególnych wyrobów roczną kwotę rezerw, mając na względzie, że kwoty te powinny w kolejnych latach maleć i uwzględniać technicznie uzasadnione koszty napraw gwarancyjnych.

5. Kwoty nie wykorzystanych rezerw po upływie terminu gwarancyjnego dla ostatniego wyrobu wytworzonego w dopuszczalnym okresie tworzenia rezerwy przenosi się na zyski nadzwyczajne.

6. Do kosztów napraw gwarancyjnych, przekraczających wysokość ustalonej na dany rok kwoty rezerwy, stosuje się przepis § 2 ust. 1.

§  4.

1. Państwowe organizacje gospodarcze, o których mowa w § 1 ust. 1, zwiększą na dzień 1 stycznia 1977 r. swój rezerwowy fundusz rozwoju o pozostałość funduszu napraw gwarancyjnych na ten dzień. Jeżeli rezerwowy fundusz rozwoju przekroczył kwotę wynikającą z ustalonej na rok 1976 i lata następne normy odpisów na fundusz rozwoju wolnych od opodatkowania, pozostałość funduszu napraw gwarancyjnych zwiększa fundusz rozwoju. Kwoty pozostałości funduszu zwiększające fundusz rozwoju nie podlegają opodatkowaniu (obciążeniu na rzecz zjednoczenia).

2. Organizacje spółdzielcze na podstawie uchwały organów, o których mowa w § 22 uchwały nr 183 Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1970 r. w sprawie zasad gospodarki finansowej organizacji spółdzielczych (Monitor Polski z 1971 r. Nr 33, poz. 213 i z 1973 r. Nr 15, poz. 94), zwiększą na dzień 1 stycznia 1977 r. fundusz wskazany w uchwale organów spółdzielczych o pozostałość funduszu napraw gwarancyjnych na ten dzień.

§ 5. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 22 maja 1973 r. w sprawie zasad finansowania kosztów napraw gwarancyjnych (Monitor Polski Nr 24, poz. 148).

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1977 r.