Zasady działania organów i instytucji uprawnionych do prowadzenia zakładów i urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego.

Monitor Polski

M.P.1967.62.295

Akt utracił moc
Wersja od: 18 listopada 1967 r.

UCHWAŁA Nr 251
RADY MINISTRÓW
z dnia 26 października 1967 r.
w sprawie zasad działania organów i instytucji uprawnionych do prowadzenia zakładów i urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego.

Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz. U. Nr 23, poz. 150) Rada Ministrów po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uchwala, co następuje:
Zakłady lecznictwa uzdrowiskowego mogą być przeznaczone dla ogółu ludności lub dla określonych grup osób.
1.
Zakłady lecznictwa uzdrowiskowego przeznaczone dla ogółu ludności prowadzą:
1)
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w uzdrowiskach o unikalnych warunkach naturalnych lub posiadających szczególne znaczenie dla zaspokojenia potrzeb w dziedzinie opieki zdrowotnej,
2)
prezydia rad narodowych w pozostałych uzdrowiskach.
2.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może udzielić zgody innym organom niż określone w ust. 1 na prowadzenie zakładów lecznictwa uzdrowiskowego przeznaczonych dla ogółu ludności.
Jeżeli w uzdrowisku zakłady lecznictwa uzdrowiskowego są prowadzone przez prezydium rady narodowej (§ 2 ust. 1 pkt 2), w statucie uzdrowiska zostanie wskazane prezydium rady narodowej właściwe do prowadzenia tych zakładów.
1.
Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Komunikacji prowadzą zakłady lecznictwa uzdrowiskowego przeznaczone dla osób uprawnionych do korzystania z pomocy leczniczej służby zdrowia podległej odpowiedniemu ministerstwu.
2.
Ministrowie określeni w ust. 1 ustalą w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej zasady i tryb przyjmowania osób innych niż określone w ust. 1 do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego podległych tym ministrom.
1.
Organy związków zawodowych prowadzą zakłady lecznictwa uzdrowiskowego przeznaczone dla ogółu pracowników i ich rodzin lub dla określonych grup pracowników i ich rodzin oraz dla rencistów pozostających członkami związków zawodowych i ich rodzin.
2.
Właściwość poszczególnych organów związków zawodowych w dziedzinie prowadzenia zakładów lecznictwa uzdrowiskowego ustali Centralna Rada Związków Zawodowych.
Organy i instytucje inne niż określone w § 2, 4 i 5 mogą prowadzić zakłady lecznictwa uzdrowiskowego przeznaczone dla określonych grup osób pod warunkiem otrzymania odpowiedniego zezwolenia wydanego w trybie określonym dla spółdzielczych i prywatnych przychodni lekarskich.
Szpitale uzdrowiskowe mogą być prowadzone tylko przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz ministrów określonych w § 4 ust. 1.
1.
Jednostki organizacyjne prowadzące zakłady lecznictwa uzdrowiskowego położone na obszarze tego samego uzdrowiska zobowiązane są do zawierania porozumień o udostępnianiu innym zakładom świadczeń w zakresie konsultacji specjalistycznych, badań pomocniczych i diagnostycznych oraz zabiegów przyrodoleczniczych, stosownie do posiadanych możliwości i na warunkach określonych w porozumieniu.
2.
Jednostki organizacyjne prowadzące zakłady lecznictwa uzdrowiskowego są zobowiązane do współdziałania w miarę możności w zakresie:
1)
zapewnienia doraźnej opieki lekarskiej i pielęgniarskiej w godzinach popołudniowych i nocnych,
2)
prawidłowej eksploatacji naturalnych zasobów leczniczych, zabiegów przyrodoleczniczych oraz urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego,
3)
prawidłowego wykorzystania kadr medycznych.
3.
W celu wykonania zadań określonych w ust. 2 prezydium wojewódzkiej rady narodowej właściwej ze względu na położenie danego uzdrowiska może powołać pod przewodnictwem naczelnego lekarza uzdrowiska radę leczniczą będącą jego organem opiniodawczym. W skład rady leczniczej wchodzą kierownicy zakładów lecznictwa uzdrowiskowego.
1.
Na żądanie prezydium rady narodowej miejscowości uznanej za uzdrowisko jednostki organizacyjne prowadzące zakłady lecznictwa uzdrowiskowego oraz obiekty wypoczynkowe i turystyczne położone na obszarze tego uzdrowiska zobowiązane są do przedstawiania projektów planów dotyczących zaspokajania potrzeb kulturalnych osób korzystających z tych zakładów i obiektów oraz do wskazania środków finansowych przewidzianych na ten cel.
2.
Prezydium rady narodowej uzdrowiska może żądać skorygowania przedstawionych projektów bądź dostosowania ich do ogólnego programu opracowanego przez prezydium.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego i obiektów wypoczynkowych podległych Ministrowi Obrony Narodowej tylko w zakresie przedstawiania planów imprez i działalności dostępnych dla ogółu kuracjuszy danego uzdrowiska.
1.
W okolicznościach określonych w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz. U. Nr 23, poz. 150) wydanie zezwolenia na uruchomienie lub rozbudowę zakładu lecznictwa uzdrowiskowego może być uzależnione od poniesienia przez inwestora na rzecz instytucji eksploatującej naturalne miejscowe zasoby lecznicze przewidzianych kosztów projektowania, budowy, rozbudowy (modernizacji) zakładów przyrodoleczniczych, pijalni wód leczniczych oraz obiektów i urządzeń, wchodzących w skład uzdrowiskowego zakładu górniczego - na zasadach przewidzianych uchwałą nr 100 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1965 r. w sprawie planowania, realizacji i finansowania inwestycji wspólnych (Monitor Polski Nr 26, poz. 128).
2.
Wysokość środków, do których przekazania zobowiązany jest inwestor na cele określone w ust. 1, zależna jest od wielkości zapotrzebowania inwestora na naturalne zasoby lecznicze oraz inne zabiegi stosowane w lecznictwie uzdrowiskowym lub od ilości łóżek zakładu leczniczego, projektowanego przez inwestora.
3.
Wielkość zapotrzebowania, o którym mowa w ust. 2, ustala się wskaźnikowo lub w drodze porównań z przeciętnym rocznym zapotrzebowaniem, przypadającym na jedno łóżko kuracyjne w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, prowadzonych przez instytucje eksploatujące naturalne zasoby lecznicze.
4.
Organy właściwe do wydawania decyzji o lokalizacji szczegółowej oraz zezwoleń na budowę lub rozbudowę zakładu lecznictwa uzdrowiskowego wstrzymują się z wydaniem decyzji (zezwolenia) do czasu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 9 ust. 2 ustawy o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym.
5.
Prezydium wojewódzkiej rady narodowej może rozciągnąć przepisy ust. 1-4 na obiekty wczasowe i turystyczne, których uruchomienie może spowodować zmiany w eksploatacji naturalnych zasobów leczniczych.
1.
Jednostki organizacyjne prowadzące w tym samym lub w sąsiednim uzdrowisku zakłady lecznictwa uzdrowiskowego, obiekty wczasowe i turystyczne powinny zawierać porozumienia o wzajemnych świadczeniach i usługach gospodarczych i kulturalno-oświatowych, jeżeli przemawiają za tym względy racjonalnego wykorzystania środków materialnych lub szczególne wymagania związane z lecznictwem uzdrowiskowym.
2.
Organami ustalającymi obowiązek, zasady i tryb zawierania porozumień oraz koordynującymi ich realizację są prezydia rad narodowych miejscowości uznanych za uzdrowiska.
Jednostki organizacyjne prowadzące zakłady lecznictwa uzdrowiskowego oraz obiekty wypoczynkowe i turystyczne mogą upoważnić kierowników poszczególnych zakładów lub obiektów do wykonywania zadań przewidzianych dla tych jednostek w § 8, 9 i 11.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.