Zasady dokonywania zmian w planie inwestycyjnym.

Monitor Polski

M.P.1956.64.750

Akt utracił moc
Wersja od: 24 sierpnia 1956 r.

UCHWAŁA NR 466
RADY MINISTRÓW
z dnia 26 lipca 1956 r.
w sprawie zasad dokonywania zmian w planie inwestycyjnym.

W celu uproszczenia trybu przeprowadzania zmian w planie inwestycyjnym Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Określone w planie inwestycyjnym w ramach limitów zadania osiągnięcia założonego w planie przyrostu zdolności produkcyjnych i usługowych oraz założone w planach sfinansowania zadania obniżki zapasów środków obrotowych budów bądź dopuszczalny wzrost tych środków - są wiążące dla inwestorów wszystkich szczebli.
2.
Zwiększenie ogólnego limitu inwestycyjnego inwestora centralnego może nastąpić na podstawie decyzji Prezydium Rządu. Zwiększenie, w uzasadnionych przypadkach, ogólnej sumy kredytów budżetowych przydzielonych inwestorowi centralnemu na sfinansowanie inwestycji następuje w trybie ustalonym w przepisach o wykonywaniu budżetu Państwa.
W planie inwestycyjnym dopuszczalne są zmiany zmierzające do:
1)
terminowego albo przedterminowego zapewnienia przyrostu zdolności produkcyjnych lub usługowych, ustalonego w planie inwestycyjnym,
2)
zapewnienia właściwego stopnia zaawansowania podstawowych obiektów lub kompleksów obiektów przewidzianych do oddania do użytku w roku następnym, zgodnie z harmonogramem budowy i przyjętymi dla danego typu obiektów cyklami produkcji budowlano-montażowej,
3)
koncentracji środków inwestycyjnych rozproszonych na zbyt wielką ilość obiektów i unikania zamrażania środków inwestycyjnych w nadmiernym budownictwie nie zakończonym,
4)
obniżenia zapasów maszyn i urządzeń nie zmontowanych przez przyśpieszenie montażu maszyn i urządzeń wymagających montażu,
5)
przystosowania limitów inwestycyjnych w zakresie zakupów maszyn, urządzeń, narzędzi i inwentarza do aktualnych bilansów,
6)
zapewnienia zgodności limitów inwestycyjnych z kosztorysami.
1.
Dokonywanie zmian w planie inwestycyjnym polegających na:
1)
wprowadzaniu nowych inwestycji - dopuszczalne jest pod warunkiem posiadania przez inwestora zatwierdzonej dokumentacji projektowo-kosztorysowej w zakresie wymaganym zgodnie z obowiązującymi przepisami dla podjęcia realizacji włączonego programu,
2)
zwiększaniu limitów inwestycyjnych poszczególnych inwestorów - dopuszczalne jest, jeśli nastąpi jednoczesne przydzielenie środków finansowych w wysokości wystarczającej na pokrycie zwiększenia.
2.
Nie wolno wprowadzać zmian w planie inwestycyjnym, jeżeli zmiany te:
1)
nie mają zapewnionego pokrycia w wykonawstwie robót budowlano-montażowych,
2)
powodowałyby obniżenie zadań w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
3)
przekraczałyby wartość kosztorysową danej inwestycji,
4)
naruszałyby aktualne bilanse maszyn i urządzeń lub środków transportowych.
3.
Przejściowo - w odniesieniu do planu na rok 1956 - nie wolno przeprowadzać zmian w planie inwestycyjnym powodujących ogólne zmniejszenie lub skreślenie limitów przeznaczonych na zakup maszyn, urządzeń, narzędzi i inwentarza lub na dokumentację projektowo-kosztorysową.
1.
Inwestor bezpośredni może dokonywać zmian w ramach tytułu inwestycyjnego, z tym że zmiany te:
1)
powinny się mieścić w ramach zatwierdzonej dokumentacji projektowo-kosztorysowej,
2)
nie mogą powodować przesunięcia na dalszy okres terminu oddawania do użytku inwestycji, ustalonych w spisach tytułów inwestycyjnych,
3)
nie mogą powodować zwiększenia kosztów utrzymania jednostek nadzoru inwestycyjnego.
2.
Jeżeli jeden inwestor bezpośredni posiada kilka tytułów inwestycyjnych, to może dokonywać również zmian pomiędzy tytułami grupy II z zachowaniem zasad zawartych w ust. 1.
3.
Inwestorzy bezpośredni mogą przekraczać limit inwestycyjny o:
1)
wartość maszyn i urządzeń, które zgodnie z planem miały być zmontowane dopiero w latach następnych, jeżeli zmontowanie stało się możliwe w danym roku ze względu na przyśpieszenie robót, pod warunkiem zapewnienia środków inwestycyjnych na pokrycie kosztów montażu,
2)
kwotę dodatkowo uzyskanych i wpłaconych na rachunek inwestycyjny środków własnych, z wyjątkiem środków pochodzących z amortyzacji i wpływów uzyskanych z likwidacji środków trwałych,
3)
wartość uzyskanych ponadplanowych świadczeń ludności w naturze.
1.
Inwestor naczelny może dokonywać zmian limitów inwestycyjnych podporządkowanych mu inwestorów, z tym że zmiany te nie mogą powodować:
1)
zmniejszenia limitów podstawowych obiektów w tytułach I grupy przewidzianych do oddania do użytku w danym roku lub przesunięcia na dalszy okres terminu oddawania ich do użytku,
2)
wprowadzenia do spisu tytułów nowych tytułów I grupy.
2.
Jeśli zmiany, o których mowa w ust. 1, dokonywane w planie terenowym powodują zmiany z budżecie, mogą one być przeprowadzane wyłącznie przez organ uprawniony do dokonywania zmian w budżecie.
1.
Inwestor centralny może dokonywać w ramach ustalonego dla niego ogólnego limitu wszelkich zmian wykraczających poza uprawnienia inwestorów niższych szczebli.
2. 1
Inwestor centralny postanawia w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w przypadku konieczności podjęcia decyzji co do:
1)
zmniejszenia limitów w zakresie inwestycji szczególnie ważnych dla gospodarki narodowej, powodującego zmianę zakresu rzeczowego lub przesunięcie na dalszy okres terminu oddawania do użytku,
2)
wprowadzenia do spisu tytułów grupy I nowych tytułów lub obiektów rozpoczynających nowe kompleksy produkcyjne lub usługowe,
3)
zmniejszenia zatwierdzonego w planie inwestora centralnego łącznego limitu spisu tytułów I grupy o więcej niż 10%,
4)
dysponowania na inne cele nakładów zawinkulowanych w rezerwach resortowych na rzecz inwestycji I grupy, jeżeli nie mogą być wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem określonym w winkulacie.
3.
Decyzje inwestorów centralnych planów terenowych powodujące zmniejszenie ogólnego limitu inwestycyjnego inwestora naczelnego o więcej niż 10% wymagają poza ograniczeniami, o których mowa w ust. 2, ponadto uprzedniego uzgodnienia z zainteresowanymi resortami.
4.
Wnioski do wiceprezesa Rady Ministrów o dokonanie zmian w planie inwestycyjnym mogą być składane do dnia 30 listopada.
Zmiany w tytułach inwestycyjnych limitów na roboty budowlano-montażowe i prace projektowo-kosztorysowe wpływające na ich zakres rzeczowy dokonuje się za zgodą wykonawcy robót budowlano-montażowych lub prac projektowo-kosztorysowych. W razie braku zgody wykonawcy zgodę tę wyrazić może jednostka nadrzędna wykonawcy.
1.
Zmiany porządkowe w planie inwestycyjnym polegają na przeniesieniu zadań rzeczowych z planu jednego inwestora do planu innego inwestora, zmianie numeru tytułu lub nazwy inwestora, przeniesieniu limitów stanowiących udział w tak zwanych "inwestycjach wspólnych", przeniesieniu limitów z tytułów zbiorczych na tytuły indywidualne, korekcie limitów robót budowlano-montażowych o wartość maszyn i urządzeń mylnie nie zaliczonych do wartości robót budowlano-montażowych lub analogicznej korekcie limitu nakładów na maszyny i urządzenia oraz na innych podobnych zmianach limitów o charakterze porządkowym, jeśli nie powodują one żadnej zmiany w zadaniach rzeczowych ustalonych w planie.
2.
Zmiany porządkowe przeprowadza:
1)
właściwy inwestor naczelny, jeżeli zmiany dotyczą podległych mu inwestorów bezpośrednich,
2)
inwestor centralny, jeżeli zmiany dotyczą podległych mu inwestorów naczelnych,
3)
Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, jeżeli zmiany dotyczą inwestorów centralnych.
Upoważnia się inwestorów centralnych w przypadkach uzasadnionych do rozszerzania lub ograniczania uprawnień inwestorów niższych szczebli. Uprawnienia inwestora bezpośredniego wynikające z § 4 ust. 1 nie mogą ulec ograniczeniu.
1.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych dokonują co kwartał analizy przeprowadzonych w tym okresie zmian w terenowych planach inwestycyjnych. Prezydia wojewódzkich rad narodowych przesyłają właściwym resortom zestawienie dokonanych zmian w terenowych planach inwestycyjnych wraz z wynikami dokonanej analizy tych zmian z punktu widzenia ich wpływu na wykonanie zadań zawartych w rocznych terenowych planach inwestycyjnych, a w szczególności w zakresie planu przyrostu zdolności produkcyjnych i usługowych.
2.
Ministrowie i kierownicy urzędów centralnych dokonują co kwartał łącznej analizy przeprowadzonych w tym okresie zmian zarówno w planie centralnym, jak i w planach terenowych z punktu widzenia ich wpływu na wykonanie podstawowych zadań zawartych w rocznym planie inwestycyjnym, w szczególności w zakresie planu przyrostu zdolności produkcyjnych i usługowych.
3.
Właściwy wiceprezes Rady Ministrów lub Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może zażądać przedłożenia przez inwestora centralnego analizy całokształtu dokonanych zmian w planie inwestycyjnym.
Zobowiązuje się Ministra Finansów do wydania w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego przepisów wykonawczych o przeprowadzaniu zmian w planie inwestycyjnym i w planach sfinansowania inwestycji w terminie tygodnia od dnia wejścia w życie uchwały.
Traci moc uchwała nr 237 Rady Ministrów z dnia 19 marca 1955 r. w sprawie zasad dokonywania zmian w planie inwestycyjnym i w planie budownictwa (Monitor Polski Nr 29, poz. 278, Nr 36, poz. 350 i Nr 90, poz. 1140).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 6 ust. 2 zmieniony przez § 1 ust. 5 uchwały nr 502 z dnia 14 sierpnia 1956 r. w sprawie przekazania ministrom niektórych uprawnień zastrzeżonych Prezesowi Rady Ministrów i resortowym wiceprezesom Rady Ministrów. (M.P.56.69.848) z dniem 24 sierpnia 1956 r.