Rozdział 1 - Stosunki między dostawcami a odbiorcami towarów. - Zapewnienie właściwej jakości towarów przeznaczonych na zaopatrzenie ludności.

Monitor Polski

M.P.1958.77.450

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1958 r.

I.

Stosunki między dostawcami a odbiorcami towarów.

§  1.

1. Zobowiązuje się ministrów nadzorujących przedsiębiorstwa produkujące towary przeznaczone na zaopatrzenie ludności do uwzględnienia w wydawanych w porozumieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego branżowych warunkach dostaw następujących zasad:

1) wysokość kar umownych za dostarczenie towarów o jakości niższej od określonej obowiązującymi przepisami lub warunkami umownymi powinna być ustalona na takim poziomie, aby dostawcy nie opłacało się dostarczanie takich towarów;

2) sprawdzony przez odbiorcę i kwestionowany przez niego pod względem jakości towar nie może być zabrany przez dostawcę od odbiorcy, lecz musi ulec u niego odpowiedniemu przeklasyfikowaniu; jedynie w razie braku pomieszczeń magazynowych u odbiorcy, uniemożliwiającego przeprowadzenie czynności związanych z przeklasyfikowaniem towaru na miejscu - odbiorca zwraca towar dostawcy w celu dokonania tych czynności; przeklasyfikowanie towaru nie nastąpi w przypadkach, gdy rzeczoznawca (§ 5) ustali, że:

a) towar nie nadaje się do obrotu handlowego, ale tylko do przerobu,

b) dokonanie odpowiednich poprawek towaru, doprowadzających go do jakości przewidzianej obowiązującymi przepisami, jest technicznie możliwe i ze względów gospodarczych pożądane.

W razie gdy towar zostaje zwrócony dostawcy, odbiorca powinien w porozumieniu z dostawcą i na jego koszt oznaczyć trwale towar w sposób uniemożliwiający skierowanie go do innego odbiorcy bez przerobu, dokonania poprawek lub przeklasyfikowania. Zakwestionowany przez odbiorcę towar pozostaje u niego na jego ryzyko. W razie ubezpieczenia tego towaru przez odbiorcę i uznania jego reklamacji jakościowej odbiorca obciąża dostawcę kosztami ubezpieczenia;

3) dostawca obowiązany jest do powiadomienia odbiorcy o dokonaniu odstępstw od normy resortowej, zakładowej lub warunków technicznych przyjętych obustronnie za podstawę do określenia jakości towarów; po zawiadomieniu, na żądanie odbiorcy, umowa powinna ulec odpowiedniej zmianie;

4) odbiorca, który przyjmie towar nie oznaczony zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, obowiązany jest do dokonania w porozumieniu z dostawcą zastępczych oznaczeń towaru na koszt dostawcy;

5) dostawcy, w terminach ustalonych branżowymi warunkami dostaw, obowiązani są do wymiany lub doprowadzenia do właściwego stanu jakościowego towarów słusznie reklamowanych z tytułu wad ukrytych; niedotrzymanie przez dostawcę tych terminów powinno pociągać płacenie przez niego odpowiednio wysokich kar umownych;

6) ustalenie jakości zakwestionowanych przez odbiorcę towarów, w przypadku sporu z dostawcą co do określenia faktycznej jakości tych towarów, dokonywane będzie przez rzeczoznawców i branżowe komisje, przy czym:

-

branżowe komisje rzeczoznawców i rzeczoznawcy działać będą w trybie i na zasadach ustalonych w części II uchwały,

-

odbiorca zwraca się o ustalenie jakości zakwestionowanego towaru do rzeczoznawcy, wybranego przez siebie z listy rzeczoznawców, prowadzonej przez okręgowe komisje arbitrażowe,

-

wynagrodzenie rzeczoznawcy według obowiązujących stawek płaci bezpośrednio odbiorca, który uprawniony jest do żądania pokrycia tych kosztów przez dostawcę, jeżeli zarzuty co do jakości towaru okażą się uzasadnione.

2. Użyte w ust. 1 określenie "dostawca" oznacza odpowiednio uspołeczniony zakład produkcyjny lub uspołecznione przedsiębiorstwo handlu hurtowego, a określenie "odbiorca" oznacza odpowiednio uspołecznione przedsiębiorstwo handlu hurtowego lub detalicznego.

§ 2. Zobowiązuje się Ministra Finansów do wprowadzenia w obowiązujących przepisach zasady, że należności płacone przez dostawcę z tytułu kar umownych za dostarczenie towaru o jakości niższej od przewidzianej obowiązującymi przepisami lub warunkami umownymi wpływają na zwiększenie funduszu ryzyka handlowego przedsiębiorstw handlowych.

§ 3. Zobowiązuje się Ministra Handlu Wewnętrznego do:

1) usprawnienia form i metod odbioru jakościowego towarów dokonywanego przez jednostki handlu wewnętrznego;

2) ustalenia, że jednostki handlu wewnętrznego - w razie niezgłoszenia w terminie reklamacji pomimo istnienia widocznych wad jakościowych towarów - ponoszą wszelkie koszty związane z określeniem jakości tych towarów i ich przeklasyfikowaniem w ciężar kosztów obrotu towarowego, a koszty związane z obniżeniem ceny wynikającym z przeklasyfikowania - w ciężar funduszu ryzyka handlowego;

3) wydania przepisów, nakładających na przedsiębiorstwa handlowe obowiązek oznaczenia towarów, które w wyniku zakwestionowania jakości zostały przeklasyfikowane albo, na które została obniżona cena;

4) wydania w porozumieniu z Ministrem Finansów przepisów określających, w jakich przypadkach kwoty wynikłe z różnicy cen towarów powstałych na skutek wadliwego określenia jakości towarów przez odbiorcę są pokrywane przez przedsiębiorstwa handlowe z funduszu ryzyka handlowego.

§ 4. Zobowiązuje się Ministra Handlu Wewnętrznego i Prezesa Państwowej Komisji Cen do wydania przepisów o ustalaniu cen detalicznych na towary, na które dostawca w wyniku zakwestionowania jakości obniżył odbiorcy cenę.