Zaostrzenie walki z pijaństwem i alkoholizmem.

Monitor Polski

M.P.1972.30.163

Akt utracił moc

Wersja od: 6 czerwca 1972 r.

UCHWAŁA Nr 117

RADY MINISTRÓW

z dnia 5 maja 1972 r.

w sprawie zaostrzenia walki z pijaństwem i alkoholizmem.

W związku z potrzebą wzmożonego wykorzystania środków przewidzianych w ustawie z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 69, poz. 434) oraz w celu zahamowania wzrostu i ograniczenia spożycia napojów alkoholowych i zaostrzenia walki z pijaństwem i alkoholizmem Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. Zobowiązuje się prezydia wojewódzkich i powiatowych rad narodowych do opracowania w terminie do dnia 30 czerwca 1972 r. kompleksowego programu walki z pijaństwem i alkoholizmem zgodnie z zadaniami określonymi w ustawie z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 69, poz. 434) i przepisach wydanych na podstawie tej ustawy oraz niniejszej uchwały i do przedstawienia tego programu pod obrady sesji rady narodowej.

§  2.

1. Zobowiązuje się:

1) Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy, Prezydia Rad Narodowych miast Krakowa, Łodzi i Wrocławia oraz Prezydia Wojewódzkich Rad Narodowych w Bydgoszczy, Krakowie, Opolu, Szczecinie i Warszawie do zakończenia w terminie do dnia 31 grudnia 1975 r. budowy zakładów dla lecznictwa odwykowego z uwzględnieniem rehabilitacji pracą, a objętych planem inwestycyjnym tych prezydiów na lata 1971-1975,

2) Prezydia Wojewódzkich Rad Narodowych w Białymstoku, Kielcach, Koszalinie, Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Rzeszowie, Szczecinie i Zielonej Górze do uruchomienia sukcesywnie w terminie do dnia 31 grudnia 1976 r. zakładów leczenia odwykowego z uwzględnieniem rehabilitacji pracą,

3) Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy - do uruchomienia w terminie do dnia 31 grudnia 1976 r. zamkniętego zakładu odwykowego leczenia dla kobiet alkoholiczek oraz Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku i Prezydium Rady Narodowej m. Poznania do uruchomienia w tym terminie zamkniętych zakładów odwykowego leczenia dla trudnych alkoholików,

4) prezydia wojewódzkich rad narodowych do uruchomienia sukcesywnie w terminie do dnia 31 grudnia 1976 r. 40 izb wytrzeźwień w miejscowościach o wysokim spożyciu napojów alkoholowych, wytypowanych w uzgodnieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych,

5) prezydia wojewódzkich rad narodowych do zorganizowania oddziałów szpitalnych do leczenia alkoholików.

2. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych zapewni pomoc w realizacji zadań określonych w ust. 1 pkt 1-4.

3. Zobowiązuje się Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej do:

1) zapewnienia kadr medycznych dla placówek leczenia odwykowego oraz zorganizowania szkolenia kadr z uwzględnieniem zakładów przewidzianych w ust. 1 pkt 1-5,

2) zorganizowania w jednej z podległych placówek zakładu naukowego zajmującego się problematyką alkoholizmu,

3) opracowania i uzgodnienia z zainteresowanymi ministrami w terminie do dnia 30 czerwca 1972 r. zasady organizowania i prowadzenia leczenia odwykowego w ramach zakładów przemysłowej służby zdrowia przy większych zakładach pracy,

4) opracowania w terminie do dnia 15 czerwca 1972 r. programu walki z pijaństwem i alkoholizmem w zakresie profilaktyki i lecznictwa.

§ 3. Zobowiązuje się Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług do:

1) wydania w terminie do dnia 30 czerwca 1972 r., po zasięgnięciu opinii Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego, Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu i niektórych prezydiów wojewódzkich rad narodowych, przepisów regulujących zasady ustalania planu sieci sprzedaży napojów alkoholowych w odpowiedniej relacji do liczby punktów sprzedaży podstawowych artykułów spożywczych,

2) rozpatrzenia w terminie do dnia 30 czerwca 1972 r., w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych i właściwym związkiem zawodowym, projektu wprowadzenia takich rozwiązań w zakresie wynagradzania personelu handlowego i gastronomicznego, które by likwidowały materialne zainteresowanie tych pracowników wysokością obrotów napojami alkoholowymi.

§ 4. Zobowiązuje się kierowników zakładów pracy do:

1) zwracania uwagi na zagadnienia trzeźwości w ramach ogólnego nadzoru nad dyscypliną pracy i właściwym kształtowaniem się stosunków międzyludzkich,

2) wyciągania ostrych konsekwencji administracyjnych i personalnych w stosunku do osób nie zachowujących trzeźwości w godzinach pracy oraz naruszających zakazy co do przynoszenia, podawania i sprzedawania napojów alkoholowych na terenie zakładów pracy i w miejscach pracy.

§ 5. Zobowiązuje się:

1) Ministra Spraw Wewnętrznych w terminie do dnia 30 czerwca 1972 r. do:

a) przeprowadzenia analizy orzecznictwa kolegiów do spraw wykroczeń, dotyczącego osób, które zakłócają porządek publiczny w stanie nietrzeźwym i do wydania wytycznych (na podstawie art. 111 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia) dotyczących przyspieszenia i zaostrzenia represji wobec osób, które w stanie nietrzeźwym zakłócają spokój, porządek publiczny lub też dają powód do zgorszenia w miejscu publicznym bądź w zakładzie pracy,

b) podjęcia czynności zmierzających do zwiększenia wykrywalności przestępstw związanych z rozpijaniem małoletnich,

2) Ministra Sprawiedliwości do:

a) wystąpienia do Sądu Najwyższego o wydanie odpowiednich wytycznych dla sądów co do orzecznictwa w sprawach za przestępstwa związane z pijaństwem i alkoholizmem ze szczególnym uwzględnieniem przestępstw rozpijania małoletnich,

b) niezwłocznego uregulowania w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej organizacji leczenia odwykowego w zakładach karnych oraz zawiadamiania właściwych placówek służby zdrowia o osobach poddanych takiemu leczeniu, a opuszczających zakłady karne.

§ 6. Zobowiązuje się:

1) Ministra Oświaty i Wychowania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami i po zapoznaniu się z opinią Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego do wprowadzenia pogadanek i prelekcji podczas godzin wychowawczych w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych ogólnokształcących i zawodowych zawierających wiadomości o ujemnych skutkach spożycia alkoholu i o potrzebie przeciwdziałania złym tradycjom w tym zakresie,

2) Ministra Kultury i Sztuki, Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji, Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki - po zapoznaniu się z opinią Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego - do:

a) opracowania w terminie do dnia 30 czerwca 1972 r. programu działania w zakresie walki z pijaństwem i alkoholizmem,

b) zwiększenia ilości publikacji o tematyce przeciwalkoholowej,

3) Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w terminie do dnia 30 września 1972 r. do wprowadzenia w odpowiednich zakładach naukowych badań dotyczących problematyki pijaństwa i alkoholizmu,

4) Przewodniczącego Stałej Komisji Rady Ministrów do Spraw Walki z Alkoholizmem do powołania w porozumieniu z Sekretarzem Naukowym Polskiej Akademii Nauk, Ministrami Oświaty i Wychowania, Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Zdrowia i Opieki Społecznej zespołu ekspertów, jako organu doradczego Stałej Komisji, do oceny problematyki i zgłaszania wniosków z zakresu zwalczania pijaństwa i alkoholizmu,

5) Ministra Finansów w porozumieniu z Ministrami Zdrowia i Opieki Społecznej, Oświaty i Wychowania, Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Pracy, Płac i Spraw Socjalnych do zapewnienia środków finansowych na prace zlecone dla zespołu ekspertów, o których mowa w pkt 4.

§ 7. W zakresie gospodarowania funduszami pochodzącymi z dopłat do cen napojów alkoholowych zobowiązuje się:

1) Ministra Finansów, w porozumieniu z Ministrem Zdrowa i Opieki Społecznej, do zamieszczenia w projekcie ustawy budżetowej na 1973 r. przepisów:

a) wprowadzających zasadę, że wpływy z dopłat do cen napojów alkoholowych, przekraczające poziom z roku 1972, nie będą stanowiły dochodów budżetów terenowych, lecz będą odprowadzane do budżetu centralnego, oraz

b) umożliwiających utworzenie funduszu centralnego przeznaczonego na ogólnokrajową działalność profilaktyczną poprzez środki masowego przekazu, wydawnictwa i badania naukowe,

2) Ministrów Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Finansów - po wysłuchaniu opinii Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego - w terminie do dnia 1 stycznia 1973 r. do wprowadzenia w gospodarce wpływami z dopłat do cen napojów alkoholowych zmian umożliwiających tworzenie w budżetach rad narodowych stopnia wojewódzkiego i powiatowego funduszu celowego przeznaczonego na inwestycje, pomoc rodzinom alkoholików i organizację propagandy antyalkoholowej z zapewnieniem oddziałom powiatowym (miejskim) Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego środków finansowych na zatrudnienie osób w niepełnym wymiarze godzin lub ryczałtowo.

§ 8. Stała Komisja Rady Ministrów do Spraw Walki z Alkoholizmem zwróci się do Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w sprawie udziału terenowych komitetów FJN w realizacji kompleksowych programów walki z pijaństwem i alkoholizmem.

§ 9. Zaleca się organizacjom młodzieżowym i społecznym włączenie się do walki z pijaństwem i alkoholizmem w porozumieniu ze Stałą Komisją Rady Ministrów do Spraw Walki z Alkoholizmem. Naczelną rolę wśród organizacji społecznych w prowadzeniu profilaktycznej i propagandowej działalności przeciwalkoholowej powinien spełniać Społeczny Komitet Przeciwalkoholowy.

§ 10. Zobowiązuje się Stałą Komisję Rady Ministrów do Spraw Walki z Alkoholizmem do doskonalenia dotychczasowej działalności oraz prowadzenia prac programowych, a także do koordynacji zadań dotyczących walki z pijaństwem i alkoholizmem.

§ 11. Przepisy zawarte w uchwale dotyczące prezydiów wojewódzkich rad narodowych stosuje się odpowiednio do prezydiów miejskich rad narodowych miast wyłączonych z województw, a przepisy dotyczące powiatowych rad narodowych do prezydiów miejskich rad narodowych miast wydzielonych z powiatów oraz do prezydiów dzielnicowych rad narodowych miast wyłączonych z województw.

§ 12. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.