Zaopatrywanie zakładów przemysłu drobnego w surowce wtórne.

Monitor Polski

M.P.1952.A-84.1332

Akt utracił moc

Wersja od: 27 sierpnia 1954 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO PAŃSTWOWEJ KOMISJI PLANOWANIA GOSPODARCZEGO

z dnia 16 września 1952 r.

w sprawie zaopatrywania zakładów przemysłu drobnego w surowce wtórne.

W związku z postanowieniami uchwały Prezydium Rządu z dnia 8 listopada 1950 r. w sprawie zwiększenia produkcji artykułów masowego spożycia, wytwarzanych przez uspołecznione zakłady drobnej wytwórczości (Monitor Polski Nr A-123, poz. 1529) - w celu zapewnienia zaopatrzenia drobnej wytwórczości w surowce wtórne i stworzenia warunków dla rozwoju produkcji artykułów masowego spożycia opartej na surowcach wtórnych zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Za surowce wtórne w rozumieniu niniejszego zarządzenia uważa się wszelkie odpady produkcyjne oraz złom metali i odpady powrotne innych surowców lub przedmiotów, które nie mogą być wykorzystane do planowej produkcji podstawowej, pomocniczej lub ubocznej w przedsiębiorstwie, w którym powstały lub znajdują się.

2. Surowce wtórne dzielą się na:

1) gospodarowane centralnie przez Państwową Komisją Planowania Gospodarczego (PKPG), właściwe ministerstwa lub inne jednostki centralne,

2) gospodarowane terenowo przez prezydia wojewódzkich rad narodowych.

3. Ilekroć mowa jest w niniejszym zarządzeniu:

1) o prezydiach wojewódzkich rad narodowych (WRN), należy przez to rozumieć również Prezydia Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi,

2) o wojewódzkich komisjach planowania gospodarczego (WKPG), należy przez to rozumieć również Miejskie Komisje Planowania Gospodarczego m. st. Warszawy i m. Łodzi,

3) o województwie, należy przez to rozumieć również obszar m. st. Warszawy i m. Łodzi.

I.

Zasady postępowania z surowcami wtórnymi gospodarowanymi terenowo.

§  2.

1. Zakłady przemysłowe, w których surowce wtórne powstają lub znajdują się, mają obowiązek przesyłania w terminie do dnia 1 grudnia każdego roku wojewódzkim komisjom planowania gospodarczego, właściwym ze wzglądu na położenie zakładów - rocznych wykazów stanu zapasów oraz przewidywanych ilości surowców wtórnych, które powstaną lub zostaną nagromadzone w ciągu następnego roku kalendarzowego, według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia.

2. Wykazami, o których mowa w ust. 1, należy objąć jedynie surowce wtórne określone w § 1 ust. 2 pkt 2.

3. Zakłady przemysłowe określone w ust. 1 mają obowiązek bieżącego powiadamiania wojewódzkich komisji planowania gospodarczego o zmianach ilościowych lub jakościowych w stosunku do ilości i rodzajów surowców wtórnych zgłoszonych w wykazach surowców wtórnych.

§ 3. Na podstawie wykazów, o których mowa w § 2, wojewódzkie komisje planowania gospodarczego sporządzać będą corocznie, w terminie do dnia 15 grudnia każdego roku, bilanse surowców wtórnych według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do zarządzenia.

§ 4. Przy sporządzaniu wykazów, o których mowa w § 2, i bilansów, o których mowa w § 3, należy stosować nomenklaturę surowców wtórnych stanowiącą załącznik nr 3 do zarządzenia.

§  5.

1. Bilansami, o których mowa w § 3, należy obejmować surowce wtórne:

1) metalowe,

2) skórzane,

3) chemiczne,

4) drzewne,

5) włókiennicze,

6) papiernicze,

7) mineralne,

8) rolno-spożywcze,

9) tworzyw sztucznych,

10) inne surowce wtórne uznane przez WKPG za mające znaczenie dla zaopatrzenia przemysłu drobnego.

2. Bilanse surowców wtórnych WKPG sporządzać będą według nomenklatury skróconej, tj. grupami artykułów, nadwyżki zaś lub niedobory według nomenklatury szczegółowej.

§ 6. WKPG ustalać będą corocznie, w terminie do dnia 23 grudnia każdego roku, w porozumieniu z wydziałami przemysłu prezydiów WRN, rozdzielniki surowców wtórnych w oparciu o sporządzone bilanse surowców wtórnych i przedstawiać je będą do zatwierdzenia prezydiom WRN.

§  7.

1. WKPG obowiązane są przesyłać corocznie do wiadomości Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministerstwa Przemysłu Drobnego i Rzemiosła zatwierdzone przez prezydium WRN bilanse i rozdzielniki surowców wtórnych, w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku.

2. W przypadku gdy na terenie województwa ilość powstających surowców wtórnych przekracza możliwości wykorzystania ich przez zakłady przemysłu drobnego działające na terenie województwa, nadwyżkę pozostałą po zaspokojeniu potrzeb terenowych WKPG zgłoszą wraz z ewentualnymi wnioskami do Ministerstwa Przemysłu Drobnego i Rzemiosła, które będzie dokonywać rozdziału puli nadwyżek pomiędzy zainteresowane województwa.

§  8.

1. Wydziały przemysłu prezydiów WRN powiadamiać będą, w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku, wojewódzkie zarządy przemysłu terenowego, zakłady podległe zarządom branżowym przemysłu drobnego mające siedzibę na terenie danego województwa, związki branżowe spółdzielni, oddziały i ekspozytury wojewódzkie central spółdzielczych oraz zainteresowane szkoły zawodowe i izby rzemieślnicze o rodzajach surowców wtórnych, miejscu ich odbioru oraz przydzielonych ilościach.

2. Zakłady przemysłu drobnego odbierać będą sukcesywnie surowce wtórne bezpośrednio w zakładach, w których surowce te powstają, bądź też w magazynach, w których zostały nagromadzone.

3. Wydziały przemysłu prezydiów WRN oznaczać będą kwartały, w których powinien być zrealizowany przydział surowców wtórnych, a zakłady, w których surowce te powstają, będą zawiadamiać odbiorców, w jakich terminach mają odebrać przydzielony surowiec. Zakłady powinny uwzględnić kolejność dostaw surowców wtórnych dla poszczególnych odbiorców według wskazań wydziałów przemysłu prezydiów WRN.

4. Zakłady przemysłu drobnego obowiązane są niezwłocznie powiadomić wydziały przemysłu prezydiów WRN o niewykorzystaniu przydzielonego surowca wtórnego w ustalonym terminie.

5. Surowce wtórne niewykorzystane przez zakłady przemysłu drobnego, wydziały przemysłu prezydiów WRN będą przydzielać innym zakładom produkcyjnym, niewykorzystane zaś przez nie zgłoszą jako nadwyżki do Ministerstwa Przemysłu Drobnego i Rzemiosła.

6. Niedozwolone jest uzależnianie przydziału surowców wtórnych od odbioru odpadków bezużytecznych.

§ 9. Wydziały przemysłu prezydiów WRN obowiązane są składać Ministerstwu Przemysłu Drobnego i Rzemiosła aktualne meldunki o nadwyżkach lub niedoborach surowców wtórnych raz na kwartał w terminie do dnia 15 następnego miesiąca po zakończeniu kwartału. Meldunki o nadwyżkach lub niedoborach należy sporządzać według nomenklatury szczegółowej.

§ 10. Zobowiązuje się wydziały przemysłu prezydiów WRN i WKPG do roztoczenia opieki i nadzoru nad realizacją przez zakłady drobnej wytwórczości rozdzielników surowców wtórnych oraz ich racjonalnego wykorzystania.

§ 11. Przedstawiciele zakładów przemysłu drobnego i warsztatów szkolenia zawodowego mają prawo wstępu na podstawie upoważnienia pisemnego wydziału przemysłu prezydium WRN do składnic złomu podległych Centralnemu Zarządowi Gospodarki Złomem, składnic Centrali Odpadków Użytkowych i innych składnic, w celu wyboru złomu oraz surowców wtórnych przydatnych jako surowce do produkcji z wykluczeniem surowców, o których mowa w § 18. Złom i surowce wtórne, określane jako przydatne do produkcji, będą przedmiotem bezpośredniego odbioru przez zakłady drobnej wytwórczości i mogą być wykorzystane tylko dla własnych potrzeb zakładu.

§ 12. 1 Upoważnieni przedstawiciele wojewódzkich i powiatowych komisji planowania gospodarczego mają prawo wstępu do pomieszczeń, w których przechowywane są surowce wtórne w zakładach, celem przeprowadzenia kontroli co do sortowania tych surowców, sposobu ich przechowywania i wykorzystywania. Przedstawicielami mogą być pracownicy WKPG oraz jednostek podległych Ministrowi Przemysłu Drobnego i Rzemiosła.

§ 13. Zakłady posiadające surowce wtórne gospodarowane terenowo powinny umożliwić zakładom przemysłu drobnego bezpośredni ich odbiór,

§ 14. Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła ustali w porozumieniu z Ministrem Hutnictwa i z Prezesem Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie zarządzenia zasady współpracy i tryb zaopatrzenia zakładów przemysłu drobnego w odniesieniu do źródeł będących w dyspozycji Centrali Odpadków Użytkowych i Centralnego Zarządu Gospodarki Złomem.

§  15.

1. Sortowanie surowców wtórnych powinno być dokonywane w momencie ich powstawania przez zakłady, w których surowce wtórne powstają. W przypadkach uzasadnionych, za zgodą kierownika zakładu, w którym surowce wtórne powstają, zakłady przemysłu drobnego mogą dokonywać sortowania surowców wtórnych na terenie zakładów, w których surowce te powstają.

2. Trudności w sortowaniu surowców wtórnych w zakładzie, w którym one powstają, nie mogą stanowić przeszkody w bezpośrednim odbiorze tych surowców przez zakłady przemysłu drobnego.

§ 16. Za gospodarkę surowcami wtórnymi na terenie zakładów, w których one powstają, odpowiedzialni są kierownicy wydziałów zaopatrzenia lub pracownicy wyznaczeni imiennie przez kierownictwo zakładu.

§  17.

1. Surowce wtórne objęte cennikami Centrali Odpadków Użytkowych, Centralnego Zarządu Gospodarki Złomem i innych przedsiębiorstw, powołanych do gospodarki tymi surowcami, sprzedawane będą na warunkach określonych w tych cennikach.

2. W przypadku braku cen na surowce wtórne będące przedmiotem zaopatrzenia bezpośredniego ustalanie ceny nastąpi przez wydział przemysłu prezydium WRM po wysłuchaniu opinii właściwego zakładu przemysłu drobnego oraz zakładu, w którym surowce wtórne powstają.

II.

Zasady postępowania z surowcami wtórnymi gospodarowanymi centralnie.

§ 18. Jako surowce wtórne gospodarowane centralnie ustala się:

1) złom i inne odpadki użytkowe metali nieżelaznych, określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 lutego 1951 r. w sprawie reglamentacji złomu i innych odpadków metali nieżelaznych (Dz. U. Nr 9, poz. 69),

2) odpadki przemysłu hutniczego,

3) odpadki blachy ocynowanej białej,

4) makulaturę, określoną w uchwale Nr 456 Prezydium Rządu z dnia 24 maja 1952 r. w sprawie gospodarki makulaturą (Monitor Polski Nr A-51, poz. 691),

5) odpadki fotograficzne, określone w zarządzeniu Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 20 maja 1952 r. w sprawie gospodarowania odpadkami fotograficznymi zawierającymi srebro (Monitor Polski Nr A-50, poz. 680),

6) odpadki azbestu, określone w zarządzeniu Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 12 lipca 1951 r. w sprawie obowiązku zaofiarowania do skupu zużytej galanterii azbestowej i innych zużytych wyrobów z azbestu (Monitor Polski Nr A-67, poz. 881),

7) korę korkową i jej odpady oraz odpady wyrobów korkowych,

8) wszelkiego rodzaju zużyte opony i dętki, odpadki i stare przedmioty gumowe przeznaczone do produkcji regeneratu,

9) tłuczkę szklaną białą, półbiałą i kolorową,

10) szmaty i odpadki włókiennicze, określone w uchwale Nr 474 Prezydium Rządu z dnia 4 czerwca 1952 r. w sprawie wzmożenia dostaw szmat i innych odpadków włókienniczych (Monitor Polski Nr A-54, poz. 799),

11) odpadki trawy morskiej,

12) odpadki skór garbowanych kl. I i II,

13) skóry ze szczęk, łap i ogonów zwierzęcych,

14) oddzierki skórzane klejowe,

15) wióry chromowe i roślinne,

16) wszelkie ścinki futrzarskie z włosem,

17) włosie i sierść zwierzęcą,

18) szczecinę surową i przerobioną,

19) kości,

20) rogi i kopyta,

21) kwasy tłuszczowe odpadowe,

22) czyściwo techniczne do czyszczenia maszyn,

23) odpadki tłuszczów technicznych,

24) odpadki tłuszczów jadalnych.

§ 19. Właściwi ministrowie w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej oraz z Ministrem Przemysłu Drobnego i Rzemiosła ustalą w terminie 30 dni od daty wydania zarządzenia zasady postępowania przy przydzielaniu dla zakładów przemysłu drobnego surowców wtórnych, wymienionych w § 18, z pominięciem złomu stalowego i żeliwnego.

§ 20. W przypadku konieczności zastrzeżenia do dyspozycji władz centralnych rodzajów surowców wtórnych innych, niż wymienione w § 18, właściwy minister wystąpi z odpowiednim wnioskiem do Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

III.

Przepisy ogólne i specjalne dotyczące surowców wtórnych gospodarowanych zarówno centralnie jak i terenowo.

§ 21. Zakłady przemysłowe przy sprzedaży surowców wtórnych, których obrót i gospodarowanie zostały powierzone na zasadach wyłączności określonym jednostkom, mają obowiązek powiadamiania tych jednostek o ilościach sprzedanych surowców wtórnych.

§  22.

1. Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła uwzględni przy ustaleniu tematyki prac mającego powstać Instytutu Przemysłu Drobnego i Rzemiosła sprawy wykorzystania surowców wtórnych i utworzy w ramach tego instytutu Dział Surowców Wtórnych.

2. Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła zarządzi, by prace Wzorcowni Artykułów Masowego Spożycia, biur konstrukcyjnych przemysłu drobnego, instytucji doskonalenia rzemiosła oraz Biura Studiów i Projektów Przemysłu Zabawkarskiego w większym niż dotychczas stopniu uwzględniały zagadnienia wykorzystania surowców wtórnych.

3. Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego ustali w terminie do 30 dni od daty wejścia w życie zarządzenia zasady współpracy WKPG z jednostkami wymienionymi w ust. 2.

§ 23. Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła rozwinie akcję popularyzowania produkcji artykułów z surowców wtórnych, w szczególności poprzez rozpowszechnianie usprawnień, pomysłów racjonalizatorskich i wynalazków opartych na tych surowcach.

§ 24. Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła wyda w porozumieniu z Ministrem Finansów i z Prezesem Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie zarządzenia regulamin premiowania pracowników podległych zakładów, wyróżniających się i wykazujących inicjatywę w dziedzinie wykorzystania surowców wtórnych, jak również premiowania wyróżnionych prac, o których mowa w § 25 ust. 1 i 2.

§  25.

1. Właściwi ministrowie zarządzą, aby szkoły zawodowe wszystkich stopni uwzględniały w najszerszym zakresie tematykę związaną z wykorzystaniem surowców wtórnych do produkcji artykułów masowego spożycia, w szczególności w zakresie prac egzaminacyjnych i prac dokonywanych w toku szkolenia.

2. Prace, o których mowa w ust. 1, powinny być po ich przyjęciu przesyłane przez szkoły zawodowe do Departamentu Techniki Ministerstwa Przemysłu Drobnego i Rzemiosła w celu ich wykorzystania, a po utworzeniu Instytutu Przemysłu Drobnego i Rzemiosła - bezpośrednio do tego instytutu.

§ 26. Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła w porozumieniu z Ministrem Kolei i Ministrem Transportu Drogowego i Lotniczego oraz z Prezesem Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej przedstawi Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie zarządzenia wniosek w sprawie zmian stawek taryfowych dla poszczególnych rodzajów surowców wtórnych.

§  27.

1. Zarządzenie nie narusza przepisów wydanych na podstawie:

1) dekretu z dnia 23 stycznia 1947 r. o obrocie i gospodarowaniu odpadkami użytkowymi (Dz. U. Nr 27, poz. 105),

2) dekretu z dnia 5 sierpnia 1949 r. o reglamentacji niektórych surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych (Dz. U. Nr 46, poz. 341 i z 1950 r. Nr 49, poz. 447).

2. Zgłoszenia i sprzedaż surowców wtórnych, dokonane zgodnie z przepisami niniejszego zarządzenia lub zarządzeń przewidzianych w § 19, uważa się, przy zachowaniu wymagań § 21, za zgłoszenie i zaofiarowanie do skupu tych surowców w trybie przewidzianym przepisami, o których mowa w ust. 1.

§  28.

1. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 24 kwietnia 1951 r. w sprawie zaopatrywania zakładów drobnej wytwórczości w surowce odpadkowe (Biuletyn PKPG Nr 13, poz. 130).

2. Do czasu wydania przepisów, o których mowa w § 19, pozostają w mocy dotychczas wydane przepisy w tym przedmiocie.

§ 29. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

WYKAZ STANU ZAPASÓW ORAZ PRZEWIDYWANYCH ILOŚCI SUROWCÓW WTÓRNYCH, KTÓRE POWSTANĄ LUB ZOSTANĄ NAGROMADZONE W CIĄGU .......... ROKU

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

BILANS PRZYCHODU, ROZCHODU SUROWCÓW WTÓRNYCH

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 3

NOMENKLATURA SUROWCÓW WTÓRNYCH

I. Żelazo i stal:

A Grupa I - 1. obcinki prętów i płaskowników,

2. obcinki kształtowników,

3. obcinki rur,

4. obcinki blach,

B Grupa II - 1. obcinki prętów i płaskowników ze stali narzędziowych,

C Grupa III - 1. obcinki bednarek gorąco walcowanych,

D Grupa IV - 1. obcinki walcówki okrągłej, kwadratowej i profilowej,

E Grupa V - 1. obcinki taśm zimno walcowanych,

F Grupa VI - 1. obcinki prętów ciągnionych i łuszczonych,

2. obcinki drutów ciągnionych,

G Grupa VII - 1. obcinki blachy ocynkowanej,

2. obcinki blachy czarnej.

II. Skóry i wyroby skórzane:

A Grupa I - 1. odpadki skór kruponowych,

2. odpadki skór twardych innych,

3. odpadki pasów transmisyjnych,

B Grupa II - 1. odpadki skór wierzchnich chromowych miękkich,

2. odpadki skór podszewkowych, futrów i szpaltów,

3. odpadki innych skór miękkich garbowanych roślinnych,

C Grupa III - 1. odpadki skóry sztucznej.

III. Chemia i tworzywa sztuczne:

1. surowce wtórne chemiczne według asortymentu występującego na terenie danego województwa,

2. odpadki ebonitu,

3. odpadki bakelitu,

4. odpadki galalitu,

5. odpadki igielitu.

IV. Drzewo:

1. trociny,

2. zrzyny tartaczne,

3. stróżyny heblarskie,

4. obrzynki tarcicy iglastej poniżej 40 cm długości,

5. obrzynki tarcicy liściastej poniżej 40 cm długości,

6. obrzynki z bali i krawędziaków liściastych,

7. obrzynki z bali i krawędziaków iglastych,

8. obrzynki z łat i listew,

9. odpadki z drewna okrągłego liściastego,

10. odpadki z drewna okrągłego iglastego,

11. odpadki sklejki,

12. odpadki obłogów,

13. odpadki oklein.

V. Artykuły włókiennicze:

1. odpadki tkanin podgumowanych i impregnowanych nie przeznaczone do produkcji regeneratu,

2. paździerze,

3. zużyte pasy transmisyjne parciane,

4. zużyte taśmy zgrzeblarskie.

VI. Papier:

(odpadki większego wymiaru powstające w zakładach przetwórczych nadające się do dalszego przetwórstwa)

1. odpadki bibuły,

2. odpadki papieru drukowego,

3. odpadki papieru pakowego,

4. odpadki papieru przemysłowo-technicznego,

5. odpadki tomofanu, celofanu i pergaminu,

6. odpadki użytkowe - inne.

VII. Artykuły rolne:

1. odpadki pierza czyszczonego,

2. odpadki z czyszczalni nasion.

VIII. Środki spożywcze:

1. łapki z drobiu (gęsie, indycze),

2. skóry rybie (nadające się do wyprawy).

3. pestki z fabrykacji przetworów owocowych,

4. skorupy jajowe.

IX. Guma:

(surowce wtórne nie przeznaczone do produkcji regeneratu)

1. zużyte pasy pędne - transportery,

2. odpadki surowców gumowych,

3. odpadki tkanin gumowych,

4. odpadki skórgumy,

5. odpadki starego obuwia gumowego,

6. odpadki ceraty i igielitu.

X. Szkło:

1. tłuczka porcelanowa.

¹ § 12 zmieniony przez § 19 ust. 2 zarządzenia z dnia 7 sierpnia 1954 r. w sprawie gospodarowania żelastwem użytkowym (M.P.54.A-79.926) z dniem 27 sierpnia 1954 r.