Zaopatrywanie jednostek gospodarki nie uspołecznionej w artykuły mięsne i obrót tymi artykułami.

Monitor Polski

M.P.1982.16.132

Akt utracił moc
Wersja od: 30 czerwca 1982 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ
z dnia 5 czerwca 1982 r.
w sprawie zaopatrywania jednostek gospodarki nie uspołecznionej w artykuły mięsne i obrotu tymi artykułami.

Na podstawie art. 3 ust. 1 dekretu z dnia 19 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. z 1952 r. Nr 44, poz. 301, z 1956 r. Nr 54, poz. 244 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115) oraz § 1 zarządzenia nr 65 Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1957 r. w sprawie przekazania uprawnień do wydawania przepisów o gospodarowaniu mięsem (Monitor Polski Nr 20, poz. 148) zarządza się, co następuje:
Zarządzenie reguluje zasady i tryb zaopatrywania w mięso, tłuszcze zwierzęce, zwierzęta rzeźne i osłonki oraz podroby objęte sprzedażą reglamentowaną, zwane dalej "surowcami", rzemieślniczych zakładów wędliniarskich i kuchmistrzowskich oraz innych jednostek gospodarki nie uspołecznionej, zwanych dalej "zakładami rzemieślniczymi".
Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o przedsiębiorstwach przemysłu mięsnego, rozumie się te przedsiębiorstwa, których organem założycielskim jest Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.
1.
Zakłady rzemieślnicze zaopatrują się w surowce do produkcji:
1)
z własnego tuczu,
2)
w przedsiębiorstwach przemysłu mięsnego, z wyjątkiem zwierząt rzeźnych.
2.
Zakłady rzemieślnicze zaopatrują się w zwierzęta rzeźne na pisemne zlecenie przedsiębiorstw przemysłu mięsnego:
1)
w punktach skupu zwierząt rzeźnych,
2)
w spółdzielniach zrzeszonych w Centralnym Związku Spółdzielni Rolniczych "Samopomoc Chłopska", jeżeli zwierzęta rzeźne skupowane są bezpośrednio u producenta rolnego.
1.
Właściwe terenowe organy administracji państwowej w rozdzielnikach miesięcznych ustalają dla zakładów rzemieślniczych wielkość produkcji i dostaw na rynek wyrobów gotowych z surowców nabytych od jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, oraz wyznaczają odbiorców tych wyrobów.
2.
Przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego, właściwe ze względu na siedzibę zakładu rzemieślniczego, zapewniają przydział surowca na wykonanie produkcji, o której mowa w ust. 1.
3.
Wyroby gotowe, wyprodukowane przez zakłady rzemieślnicze z surowców pochodzących z własnego tuczu, przeznaczone są na zaopatrzenie rynku i nie są objęte rozdzielnikami, o których mowa w ust. 1.
Przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego, właściwe ze względu na siedzibę zakładu rzemieślniczego, ustalają punkty zaopatrywania się zakładów rzemieślniczych w surowce do produkcji w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 2.
Przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego zapewniają zakładom rzemieślniczym zaopatrzenie w osłonki do produkcji przetworów mięsnych na takich samych warunkach jak dla innych producentów artykułów mięsnych.
1.
Uspołecznione przedsiębiorstwa handlu detalicznego nie mogą zlecać zakładom rzemieślniczym produkcji mięsa w elementach kulinarnych, przetworów mięsnych i wyrobów garmażeryjnych.
2.
Zakłady rzemieślnicze nie mogą wprowadzać do obrotu kiełbas z dodatkiem surowców niemięsnych, a w szczególności z kaszą i mąką.
1.
Zakłady rzemieślnicze składają właściwym terenowym organom administracji państwowej miesięczne rozliczenia z zużycia do produkcji surowca nabytego na zasadach określonych w § 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 oraz z gotowego wyrobu w terminie 10 dni po upływie miesiąca, którego rozliczenie dotyczy.
2.
W rozliczeniach, o których mowa w ust. 1, należy wykazać ilość wyprodukowanych artykułów mięsnych, asortyment, ilość surowca mięsnego, podrobowego i tłuszczu zwierzęcego, zużytego do produkcji, oraz odbiorców.
3.
W razie nabycia przez zakład rzemieślniczy zwierząt rzeźnych zakład ten dokonuje przeliczenia zwierząt na surowiec mięsny, podrobowy i tłuszcz zwierzęcy, stosując wskaźniki przeliczeniowe obowiązujące w przedsiębiorstwach przemysłu mięsnego.
Traci moc zarządzenie Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu z dnia 6 grudnia 1963 r. w sprawie zaopatrywania jednostek gospodarki nie uspołecznionej w surowce mięsne, produkcji przez te jednostki przetworów mięsnych i wyrobów garmażeryjnych oraz obrotu tymi przetworami i wyrobami (Monitor Polski z 1963 r. Nr 96, poz. 454, z 1964 r. Nr 65, poz. 303 i z 1981 r. Nr 13, poz. 105).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.