Zakres powszechnej elektryfikacji we wsiach i osiedlach w 1953 r.

Monitor Polski

M.P.1953.A-33.427

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1953 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA

z dnia 16 marca 1953 r.

w sprawie zakresu powszechnej elektryfikacji we wsiach i osiedlach w 1953 r.

Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli (Dz. U. Nr 28, poz. 256 i z 1952 r. Nr 23, poz. 147) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Powszechna elektryfikacja we wsiach i osiedlach w zakresie wyposażenia budynków w urządzenia elektryczne obejmuje w budynkach osób będących właścicielami lub użytkownikami gospodarstw rolnych, w zależności od przychodu szacunkowego tych gospodarstw, wykonanie następujących urządzeń elektrycznych:

1) w I grupie - przy przychodzie szacunkowym do 6.700 zł:

2 punktów świetlnych w mieszkaniu,

1 gniazdka wtykowego w mieszkaniu lub na żądanie uprawnionego:

1 punktu świetlnego w mieszkaniu,

1 gniazdka wtykowego w mieszkaniu,

1 punktu świetlnego w zabudowaniach gospodarskich;

2) w II grupie - przy przychodzie szacunkowym od 6.700 zł do 13.400 zł:

2 punktów świetlnych w mieszkaniu,

1 gniazdka wtykowego w mieszkaniu,

1 punktu świetlnego w zabudowaniach gospodarskich;

3) w III grupie - przy przychodzie szacunkowym powyżej 13.400 zł:

3 punktów świetlnych w mieszkaniu,

1 gniazdka wtykowego,

1 punktu świetlnego w zabudowaniach gospodarskich.

2. Przez przychód szacunkowy w rozumieniu ust. 1 rozumie się przychód szacunkowy gospodarstwa rolnego ustalony dla celów podatku gruntowego w roku poprzedzającym rok przystąpienia do prac elektryfikacyjnych w danej wsi lub osiedlu.

§ 2. Powszechna elektryfikacja we wsiach i osiedlach w zakresie wyposażenia innych budynków w urządzenia elektryczne obejmuje:

1) w budynkach użytkowanych przez urzędy, instytucje i przedsiębiorstwa państwowe, przedsiębiorstwa pod zarządem państwowym, centrale spółdzielczo-państwowe oraz spółdzielnie - wykonanie punktów świetlnych i siłowych zgodnie z planem inwestycyjnym;

2) w budynkach osób innych niż wymienione w § 1 i § 2 pkt 1 wykonanie urządzeń elektrycznych takiej grupy spośród wymienionych w § 1 ust. 1, do jakiej właściciel budynku został zaliczony na podstawie zasad, ustalonych uchwałą nr 515 Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1951 r. w sprawie opłat elektryfikacyjnych, pobieranych przy powszechnej elektryfikacji (Monitor Polski Nr A-71, poz. 920).

§ 3. Niedoprowadzenie przewodów elektrycznych do niektórych budynków mieszkalnych lub gospodarczych we wsiach lub osiedlach objętych powszechną elektryfikacją może być uzasadnione tylko oczywistymi względami techniczno-gospodarczymi, a w szczególności znacznym oddaleniem od skupisk zabudowań wsi lub osiedla.

§  4.

1. Dodatkowe instalacje świetlne w budynkach osób, które wymienione są w § 1 ust. 1 i § 2 pkt 2, będą wykonane łącznie z przeprowadzeniem podstawowych urządzeń odbiorczych na wnioski tych osób, zgłoszone do terytorialnie właściwych przedsiębiorstw elektryfikacji rolnictwa w ciągu 2 tygodni po ogłoszeniu powszechnej elektryfikacji dla danej wsi lub osiedla.

2. Kosztorys tych dodatkowych urządzeń przedsiębiorstwo elektryfikacji rolnictwa przedstawia wnioskodawcy do zaakceptowania przed rozpoczęciem robót. Przedsiębiorstwo przystąpi do wykonania dodatkowych robót, o ile wnioskodawca zaakceptuje kosztorys w ciągu 7 dni od daty otrzymania kosztorysu i przed rozpoczęciem robót wpłaci, w sposób wskazany przez przedsiębiorstwo, kwotę objętą kosztorysem.

3. Ostateczne rozliczenie nastąpi na podstawie rachunku po wykonaniu robót i nie powinno w zasadzie odbiegać od kosztorysu.

§ 5. Traci moc obowiązującą zarządzenie Ministra Rolnictwa z dnia 23 sierpnia 1951 r. w sprawie zakresu powszechnej elektryfikacji we wsiach i osiedlach (Monitor Polski Nr A-106, poz. 1558).

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1953 r.