Wzór wkładki do legitymacji specjalnej.

Monitor Polski

M.P.1958.43.253

Akt utracił moc

Wersja od: 2 czerwca 1958 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 16 maja 1958 r.

w sprawie wzoru wkładki do legitymacji specjalnej.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. Nr 22, poz. 188) oraz w związku z § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 1954 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz. U. z 1954 r. Nr 50, poz. 255 i z 1957 r. Nr 47, poz. 224) i art. 3 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz. U. Nr 18, poz. 76) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się wzór wkładki do legitymacji specjalnej określonej w § 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 13 września 1957 r. w sprawie wzoru legitymacji specjalnej i znaczka legitymacyjnego dla pracowników inspektoratów kontrolno-rewizyjnych (Monitor Polski Nr 93, poz. 547), zamieszczony w załączniku do zarządzenia.

§ 2. Przepisy §§ 2-5 i § 12 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 13 września 1957 r., wymienionego w § 1 niniejszego zarządzenia, stosuje się odpowiednio do wkładek do legitymacji specjalnych.

§ 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

WZÓR WKŁADKI DO LEGITYMACJI SPECJALNEJ

(strona 1)

.......... (pieczęć podłużna wystawcy) WKŁADKA do legitymacji nr ..... .......... (nazwisko) .......... (imię) .......... (stanowisko) upoważniony jest do przeprowadzania rewizji domowej i osobistej, zatrzymania rzeczy oraz prowadzenia dochodzeń w granicach określonych art. 3 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz. U. Nr 18, poz. 76). .........., dnia .......... 19 .. r. Wkładka ważna tylko łącznie z legitymacją. m.p. .......... (podpis)

(format papieru A6)

(strona 2)

Wyciąg z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 1954 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz. U. z 1954 r. Nr 50, poz. 255 i z 1957 r. Nr 47, poz. 224). § 7 ust. 2: "2. Ponadto w zakresie zwalczania przestępstw podatkowych inspektoraty kontrolno-rewizyjne prowadzą postępowanie według zasad i w granicach uprawnień określonych w prawie karnym skarbowym, a w szczególności: 1) przesłuchują osoby podejrzane o popełnienie przestępstw podatkowych oraz świadków i biegłych, 2) przeprowadzają rewizje domowe i osobiste u osób podejrzanych o popełnienie przestępstw podatkowych, 3) zabezpieczają dokumenty, materiały i inne przedmioty mające związek z przestępstwem, 4) zabezpieczają grożące z tytułu przestępstw podatkowych grzywny i inne świadczenia pieniężne na majątku oskarżonego albo odpowiedzialnego posiłkowo lub zastępczo".

(strona 3 i 4)

Wyciąg z ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz. U. Nr 18, poz. 76) Art. 3. § 1. Organy kontroli i rewizji finansowej Ministra Finansów (Główny Inspektorat Kontrolno-Rewizyjny w Ministerstwie Finansów oraz inspektoraty kontrolno-rewizyjne przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych oraz rad narodowych miast wyłączonych z województw) mogą prowadzić dochodzenie (art. 245 § 1 i § 2 kodeksu postępowania karnego) w sprawach o przestępstwa określone w ustawie karnej dewizowej oraz o przestępstwa popełnione na szkodę Państwa lub jednostek gospodarki uspołecznionej, ujawnione w zakresie działania tych organów. § 2. Do dochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego. Organom kontroli i rewizji finansowej służą w zakresie dochodzenia uprawnienia procesowe Milicji Obywatelskiej. Prowadzący śledztwo może zlecić organom kontroli i rewizji finansowej dokonanie określonych czynności śledczych (art. 241 kodeksu postępowania karnego). § 3. Organ kontroli i rewizji finansowej może dokonać tymczasowego zajęcia u podejrzanego mienia ruchomego dla zabezpieczenia grożących grzywien i innych świadczeń pieniężnych, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo usunięcia tego mienia. Tymczasowe zajęcie upada, jeżeli w terminie 14 dni od dnia jego dokonania nie zostanie ono utrzymane w mocy przez prokuratora.