Wytyczne w sprawie zadań, zakresu działania i struktury organizacyjnej służby normowania pracy.
M.P.1961.94.402
Akt utracił mocOBWIESZCZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU PRACY I PŁAC
z dnia 14 listopada 1961 r.
o wytycznych w sprawie zadań, zakresu działania i struktury organizacyjnej służby normowania pracy.
ZAŁĄCZNIK
WYTYCZNE W SPRAWIE ZADAŃ, ZAKRESU DZIAŁANIA I STRUKTURY ORGANIZACYJNEJ SŁUŻBY NORMOWANIA PRACY
WYTYCZNE W SPRAWIE ZADAŃ, ZAKRESU DZIAŁANIA I STRUKTURY ORGANIZACYJNEJ SŁUŻBY NORMOWANIA PRACY
I.
Zadania służby normowania pracy.
Zadania służby normowania pracy.
W szczególności zakres działania służby normowania pracy powinien obejmować następujące węzłowe zagadnienia, związane z pracą ludzką w przedsiębiorstwie produkcyjnym: organizację pracy, warunki pracy, wykorzystanie czasu roboczego, wydajność pracy, mierzenie i normowanie czasu pracy, taryfikację robót i robotników.
Podstawę do planowej działalności służby normowania pracy, poza procesami technologicznymi, opracowywanymi bieżąco przez biura technologiczne, powinny stanowić: plan przedsięwzięć organizacyjno-technicznych i plan postępu technicznego w przedsiębiorstwie.
W jednostkach nadrzędnych nad przedsiębiorstwami (w zjednoczeniach lub jednostkach równorzędnych i ministerstwach) zadaniem służby normowania pracy powinno być wytyczanie kierunków pracy przedsiębiorstw w wyznaczonym zakresie, koordynowanie tej pracy, udzielanie pomocy metodycznej i organizacyjnej oraz sprawowanie kontroli nad jakością tej pracy.
II.
Zakres działania służby normowania pracy.
Zakres działania służby normowania pracy.
A. w przedsiębiorstwach produkcyjnych:
B. w zjednoczeniach:
– komórek normowania pracy w podległych przedsiębiorstwach,
– branżowego ośrodka normowania pracy,
C. w ministerstwach:
– resortowego ośrodka normowania pracy *),
– podległych ministerstwu instytutów naukowych w zakresie organizacji, normowania i taryfikacji pracy,
– komórek normowania pracy w podległych zjednoczeniach,
– resortowego ośrodka normowania pracy *),
Ponadto w okresie realizacji szczegółowych zadań wynikających z uchwały nr 214 Rady Ministrów z dnia 13 czerwca 1961 r. w sprawie trybu opracowania i wprowadzenia technicznie uzasadnionych norm pracy w gospodarce narodowej (Monitor Polski Nr 54, poz. 236) zadaniem służby normowania pracy będzie:
A. w przedsiębiorstwach produkcyjnych:
B. w zjednoczeniach:
C. w ministerstwach:
III.
Struktura organizacyjna służby normowania pracy.
Struktura organizacyjna służby normowania pracy.
Struktura organizacyjna tych komórek powinna w zasadzie odpowiadać przedstawionemu w rozdziale II zestawieniu zadań w grupy problemowe. Struktura ta nie może być jednoznacznie określona wytycznymi, gdyż będzie ona zależna tak od specyfiki, jak i od ogólnej organizacyjnej struktury resortów oraz ich przedsiębiorstw produkcyjnych.
Decydującym czynnikiem będzie tu konieczna obsada ilościowa, zapewniająca pełną realizację postawionych zadań. W niektórych przypadkach, uzasadnionych niewielkim rozmiarem przewidywanych prac, będzie możliwe łączenie kilku grup problemowych i powierzenie ich prowadzenia jednej lub kilku osobom; w takich przypadkach może się okazać niecelowe powoływanie samodzielnej komórki normowania pracy.
W przypadku liczniejszej obsady wskazane będzie bądź to utworzenie jednej samodzielnej komórki normowania pracy, skupiającej wszystkich pracowników służby normowania w przedsiębiorstwie, bądź też powołanie - oprócz takiej komórki centralnej - wydziałowych stanowisk czy komórek normowania pracy.
Takie rozwiązanie będzie występowało w zasadzie w dużych wielowydziałowych czy wielozakładowych przedsiębiorstwach i będzie wymagało podziału zadań i zakresu działania pomiędzy poszczególne ogniwa służby normowania oraz ustalenia form ich wewnętrznego i zewnętrznego współdziałania.
Podobnie zagadnienie umiejscowienia komórek normowania pracy w ogólnej strukturze organizacyjnej jednostek wszystkich szczebli nie może być ustalone jednolicie.
W odniesieniu do przedsiębiorstw należy jednakże przyjąć zasadę, że ze względu na charakter, znaczenie i zasięg pracy służby normowania, służba ta powinna być podporządkowana bezpośrednio dyrektorowi przedsiębiorstwa lub jego zastępcy do spraw technicznych (głównemu inżynierowi).
W razie powoływania komórki o nielicznej obsadzie personalnej, nie uzasadniającej tworzenia samodzielnego działu normowania pracy, komórka taka powinna być umiejscowiona w pionie technicznym przedsiębiorstwa, z zasady w dziale technologicznym. Podporządkowanie służb normowania w przedsiębiorstwach działom zatrudnienia i płac jest niewłaściwe. Natomiast w ministerstwach i zjednoczeniach (jednostkach równorzędnych) takie rozwiązanie jest dopuszczalne. Służba normowania pracy w przedsiębiorstwie powinna współdziałać z innymi komórkami organizacyjnymi przedsiębiorstwa, a w szczególności ze służbą technologiczną, w zakresie ustalania najbardziej prawidłowej organizacji procesów produkcyjnych, stosowania właściwych parametrów technologicznych (warunków pracy) oraz ustalania prawidłowych norm pracy i norm obsady stanowisk roboczych.
IV.
Obsada służby normowania pracy.
Obsada służby normowania pracy.
- rodzaj i typ produkcji,
- liczbę zatrudnionych robotników,
- ilość wykonywanych operacji,
- stopień zakordowania robót,
- złożoność procesów technologicznych,
- ilość produkowanych asortymentów,
- poziom organizacji pracy i produkcji,
- stopień zmechanizowania pracy.
Przy powoływaniu komórek normowania pracy na wszystkich szczeblach należy opracować szczegółowy plan ich docelowego rozwoju. Pozwoli to na stopniowe przejmowanie i prowadzenie przez te komórki poszczególnych zagadnień objętych zakresem ich pracy i w rezultacie uczyni z nich poważny czynnik zorganizowanego oddziaływania na osiąganą przez przedsiębiorstwa efektywność i wydajność pracy, na poprawę warunków pracy, stosowanie właściwej polityki zatrudnienia i płac.
Obowiązkiem kierownictwa ministerstw, zjednoczeń i przedsiębiorstw jest zapewnienie odpowiedniego dla wykonania zadań stanu liczbowego aparatu normowania, a także ciągłe szkolenie i podnoszenie kwalifikacji jego pracowników.
Na stanowiska pracowników normowania należy powoływać ludzi wyróżniających się - poza dokładną znajomością zasad prawidłowej organizacji pracy, normowania pracy i technologii produkcji - również wyrobieniem społecznym, zrównoważeniem, obiektywizmem i poczuciem odpowiedzialności.
______
*) W razie braku resortowego ośrodka normowania pracy zadanie to odnosi się do branżowych ośrodków normowania pracy.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »