Wytyczne techniczne zagospodarowania pomieszczeń administracyjno-biurowych.

Monitor Polski

M.P.1968.2.10

Akt utracił moc

Wersja od: 19 stycznia 1968 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 3 stycznia 1968 r.

w sprawie wytycznych technicznych zagospodarowania pomieszczeń administracyjno-biurowych.

Na podstawie § 3 pkt 1 i 3 zarządzenia nr 14 Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 lutego 1966 r. w sprawie projektowania wyposażenia pomieszczeń administracyjno-biurowych zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się "Wytyczne techniczne zagospodarowania pomieszczeń administracyjno-biurowych", stanowiące załącznik do zarządzenia.

§ 2. Poradnictwo w zakresie racjonalnego wyposażenia nowych i modernizowanych pomieszczeń administracyjno-biurowych prowadzi Zakład Organizacji i Techniki Pracy Biurowej w Ministerstwie Finansów.

§ 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

WYTYCZNE TECHNICZNE ZAGOSPODAROWANIA POMIESZCZEŃ ADMINISTRACYJNO-BIUROWYCH

§  1.

1. Wytyczne określają warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia administracyjno-biurowe, oraz sposób ich racjonalnego zagospodarowania, w celu ułatwienia sprawnego przebiegu i uzyskania wysokiej efektywności pracy administracyjno-biurowej.

2. Wytyczne odnoszą się do:

1) nowych budynków administracyjnych - w zakresie projektowania wnętrz,

2) istniejących budynków administracyjnych - w zakresie modernizacji wnętrz,

3) istniejących budynków innych niż administracyjne - w zakresie adaptacji ich wnętrz na cele administracyjno-biurowe.

§  2.

1. Projekt zagospodarowania pomieszczenia administracyjno-biurowego powinien opierać się na opracowanych założeniach organizacyjno-funkcjonalnych, zawierających program użytkowy i dane wyjściowe do zaprojektowania pomieszczenia. Założenia powinny zawierać w szczególności:

1) schemat organizacyjny jednostki, dla której pomieszczenie jest przeznaczone,

2) schemat podstawowych powiązań funkcjonalnych i zakresu współdziałania między komórkami organizacyjnymi i stanowiskami pracy,

3) dane dotyczące metod i techniki (mechanizacji) pracy,

4) dane dotyczące ruchu interesantów,

5) wymagania dotyczące wyposażenia pomieszczenia w urządzenia i instalacje (wbudowane i wmontowane),

6) określenie liczby pracowników,

7) rozmieszczenie komórek organizacyjnych i stanowisk pracy na poszczególnych kondygnacjach,

8) dyspozycję dotyczącą rozplanowania przestrzeni administracyjno-biurowej (w tym pomieszczeń) wraz z podziałem powierzchni.

2. Opracowanie założeń organizacyjno-funkcjonalnych należy do obowiązków użytkownika (inwestora). W toku opracowania założeń oraz dalszych etapów projektowania pomieszczenia powinna istnieć stała współpraca między użytkownikiem (inwestorem) a biurem projektowym, projektującym wnętrze.

§ 3. Gabaryty powierzchniowe w pomieszczeniach administracyjno-biurowych dla różnych stanowisk pracy, z uwzględnieniem powierzchni ruchu, powinny odpowiadać przepisom:

1) normatywu technicznego projektowania obiektów i pomieszczeń biurowych, stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 11 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 18 stycznia 1966 r. w sprawie ustanowienia normatywu technicznego projektowania obiektów i pomieszczeń biurowych (Dziennik Budownictwa Nr 1, poz. 2),

2) uchwały nr 441 Prezydium Rządu z dnia 24 maja 1952 r. w sprawie ustalenia powierzchni lokali biurowych (Monitor Polski Nr 49, poz. 672),

3) zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 29 czerwca 1966 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane budownictwa powszechnego (Dziennik Budownictwa Nr 10, poz. 44),

4) innych obowiązujących w tym zakresie aktów prawnych.

§  4.

1. Przy wyborze systemu rozplanowania pomieszczenia administracyjno-biurowego należy uwzględniać organizację danego zakładu pracy, ekonomiczność wybranego rozwiązania, możliwość właściwego wyposażenia pomieszczeń oraz warunki techniczne i konstrukcję budynku.

2. Rozplanowanie pomieszczenia administracyjno-biurowego powinno uwzględniać następujące zasady:

1) skrócenia dróg wewnętrznego transportu osób i rzeczy,

2) zapewnienia prawidłowej łączności miedzy komórkami organizacyjnymi,

3) zapewnienia odpowiedniej do potrzeb przestrzeni komunikacyjnej,

4) zapewnienia możliwości łatwego dokonywania zmian w układzie pomieszczenia,

5) zapewnienia warunków bezpieczeństwa i higieny pracy,

6) uwzględnienia wymagań estetyki wnętrza i jego wyposażenia,

7) racjonalnej oszczędności powierzchni administracyjno-biurowej.

§ 5. Przy wyposażeniu pomieszczenia administracyjno-biurowego w elementy tworzące fizyczne warunki jego użytkowania obowiązują:

1) norma PN-64/B-02402 i normatyw techniczny projektowania obiektów i pomieszczeń biurowych, stanowiący załącznik do zarządzenia nr 11 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 18 stycznia 1966 r. – w zakresie prawidłowych warunków ogrzewania pomieszczeń,

2) norma PN-57/E-02030 oraz wymieniony w pkt 1 normatyw techniczny projektowania obiektów i pomieszczeń biurowych - w zakresie natężenia oświetlenia sztucznego,

3) pismo okólne nr 9 Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury z dnia 22 listopada 1963 r. w sprawie oświetlenia dziennego pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi (Dziennik Budownictwa z 1964 r. Nr 1, poz. 2),

4) normy PN-64/B-03430 i PN-63/B-03431 oraz wymieniony w pkt 1 normatyw techniczny projektowania obiektów i pomieszczeń biurowych - w zakresie wentylacji naturalnej i wentylacji mechanicznej we wnętrzach administracyjno-biurowych,

5) norma PN-63/B-02151 oraz wymieniony w pkt 1 normatyw techniczny projektowania obiektów i pomieszczeń biurowych - w zakresie ochrony przeciwdźwiękowej,

6) inne obowiązujące w tym zakresie normy, normatywy i przepisy prawne.

§ 6. Pomieszczenie administracyjno-biurowe należy wyposażać w meble funkcjonalne, zgodne z normą PN/F-0600. "Meble biurowe. Wymagania i badania techniczne. Projekt do stosowania" i zharmonizowane kolorystycznie z otoczeniem. Umeblowanie pomieszczeń administracyjno-biurowych powinno składać się z jednolitych zestawów meblowych, pochodzących z seryjnej produkcji.