§ 2. - Wysokość oprocentowania, szczegółowe kryteria niestosowania oprocentowania oraz określenie rodzajów mierników wartości przy rozkładaniu na raty należności z tytułu sprzedaży i dzierżawy mienia z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Monitor Polski

M.P.1994.24.195

Akt utracił moc

Wersja od: 6 maja 1994 r.

§  2.

1. Ustalona w pieniądzu, nie spłacona należność za sprzedane mienie, której płatność - zgodnie z umową - rozłożona zostanie na raty, jest oprocentowana w stosunku rocznym, za okres między terminami wymagalności rat - według zmiennej stopy oprocentowania - w wysokości obowiązującej w danym okresie stopy redyskontowej, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

2. Jeżeli spłata należności następuje przez potrącenie dokonywane zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, oprocentowanie ustala się w wysokości trzykrotnej stopy redyskontowej, chyba że strony w umowie określą niższe oprocentowanie, nie niższe niż stopa redyskontowa.

3. Jeżeli należność powstała z tytułu sprzedaży dokonanej na zasadach określonych w art. 42 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 5, poz. 23 i Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3), zwanej dalej "ustawą", oprocentowanie wynosi 1/5 stopy redyskontowej, nie mniej jednak niż 3% w stosunku rocznym.